کارشناس اقتصادی در گفت وگو با جهان اقتصاد مطرح کرد
اصلاح یارانهها در نقطه حساس اقتصاد!
راضیه احمدوند

در حالی که دولت قصد دارد اصلاحات اساسی در نظام یارانهها اعمال کند، نگرانیها از تبعات اجتماعی و اقتصادی این تغییرات افزایش یافته است. بسیاری از کارشناسان هشدار میدهند که بدون برنامهریزی دقیق و حمایتهای مناسب، این طرح ممکن است فشار قابل توجهی به زندگی خانوارهای کمدرآمد وارد کند.
آرش بهرامی، کارشناس اقتصادی، در گفتگو با جهان اقتصاد ابعاد این موضوع را تشریح میکند.
در سالهای اخیر یارانهها به یکی از بزرگترین چالشهای اقتصاد ایران تبدیل شدهاند؛ مسئلهای که نه تنها منابع دولت را تحت فشار قرار داده، بلکه به شکل ناعادلانهای در بین مردم توزیع شده است. اصلاح یارانهها اما امری بسیار پیچیده و حساس است و هرگونه اشتباه در اجرای آن میتواند هزینههای اجتماعی و اقتصادی سنگینی به همراه داشته باشد.
آرش بهرامی بر این باور است که اصلاح یارانهها بدون برنامههای حمایتی هدفمند، نتیجهای جز افزایش نابرابری و کاهش رفاه نخواهد داشت.
او معتقد است: بسیاری از خانوارها سهم بزرگی از درآمد خود را صرف خرید کالاهای اساسی و انرژی میکنند. بنابراین هر گونه افزایش ناگهانی قیمتها، فشار مضاعفی به زندگی روزمره آنها وارد خواهد کرد.
وی افزود: عدم شفافیت در شناسایی دهکهای درآمدی و نبود اطلاعات دقیق باعث میشود منابع موجود به شکل غیرهدفمند توزیع شود و اصلاح یارانهها بیاثر یا حتی مخرب باشد.
یکی از پیامدهای قابل پیشبینی اصلاح یارانهها، ایجاد نوسانات در بازار و افزایش انتظارات تورمی است
این فعال اقتصادی گفت: با شروع اصلاح یارانهها، احتمال افزایش قیمتهای روانی در بازار کالاهای اساسی بالا میرود و این مسأله بر قدرت خرید مردم تاثیر منفی میگذارد. همچنین نگرانی وجود دارد که این روند به رکود در بخشهای مختلف اقتصاد منجر شود؛ چراکه خانوارها با کاهش مصرف، تقاضای بازار را پایین میآورند.
از نگاه او، دولت باید سیاستهای حمایتی قوی و هدفمند را همزمان با اصلاح یارانهها اجرا کند تا حداقل فشار بر قشرهای آسیبپذیر کاهش یابد. استفاده از ابزارهایی مانند پرداخت نقدی هدفمند، بیمه معیشتی و کالابرگ الکترونیکی میتواند از اثرات مخرب اقتصادی و اجتماعی جلوگیری کند. بهرامی تاکید میکند که اجرای اصلاحات یارانهای باید همراه با شفافسازی، اطلاعرسانی مناسب و جلب اعتماد مردم باشد.
بهرامی ادامه داد: تجربههای گذشته نشان داده که اجرای بدون برنامه اصلاح یارانهها نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کمک نکرده بلکه فاصله طبقاتی را بیشتر کرده است. در نتیجه این بار، لازم است که دولت با رویکردی تدریجی و حمایتهای موثر، این اصلاحات را به گونهای پیش ببرد که آسیبهای احتمالی به حداقل برسد و ظرفیتهای اقتصادی تقویت شود.