موج ترافیک در حاشیه تهران
یادداشت علی ترکاشوند کارشناس مسائل اقتصادی

ترافیک سنگین در جنوب غربی تهران، به یکی از معضلات جدی این منطقه تبدیل شده است. این مشکل نهتنها زمان و انرژی شهروندان را هدر میدهد، بلکه خسارات اقتصادی قابلتوجهی نیز به همراه دارد.
ترافیک مداوم در اسلامشهر منجر به افزایش مصرف سوخت و استهلاک وسایل نقلیه میشود که هزینههای مستقیم برای رانندگان بهدنبال دارد. علاوه بر این، تأخیرهای ناشی از ترافیک باعث کاهش بهرهوری نیروی کار و افزایش هزینههای حملونقل کالا میشود که در نهایت قیمت تمامشده محصولات را بالا میبرد.
آلودگی هوا و صوتی ناشی از ترافیک، سلامت عمومی را تهدید میکند و میتواند منجر به افزایش بیماریهای تنفسی و استرس در میان ساکنان شود. این مسائل، هزینههای بهداشتی بیشتری را به جامعه تحمیل میکند و کیفیت زندگی را کاهش میدهد.
شهرداری اسلامشهر با تدوین اطلس جامع ترافیک و اجرای طرحهای اصلاح هندسی در بلوارهای اصلی، گامهایی در جهت کاهش ترافیک برداشته است. بهعنوان مثال، اصلاح هندسی میدان نماز در سال ۱۴۰۰ انجام شد و متعاقب آن اصلاح میدان الغدیر نیز طرحهایی تهیه و اجرا شده است.
با این حال، با توجه به افزایش جمعیت و تعداد خودروها، این اقدامات کافی بهنظر نمیرسد. پروژه مترو اسلامشهر که میتواند به کاهش ۴۰ درصدی سفرهای خودروی شخصی در محور اسلامشهر-تهران منجر شود، نیز به دلیل آنکه بخش زیادی از تامین هزینهاش بر عهده شهرداری اسلامشهر و مردم این شهر قرار گرفته عملا خود باعث افزایش جمعیت شهر در نتیجه ساخت و سازهای پرشمار شده است.
برای کاهش خسارات اقتصادی ناشی از ترافیک در اسلامشهر، میتوان راهکارهای زیر را مدنظر قرار داد:
1. توسعه حملونقل عمومی: تسریع در احداث خطوط مترو و پیگیری جدی جذب منابع دولتی برای این طرح بزرگ و بهبود خدمات اتوبوسرانی میتواند استفاده از خودروهای شخصی را کاهش دهد.
2. بهبود زیرساختهای جادهای: ادامه اصلاحات هندسی در معابر و ایجاد مسیرهای جایگزین میتواند به روانسازی ترافیک کمک کند.
3. مدیریت هوشمند ترافیک: استفاده از فناوریهای نوین برای مدیریت جریان ترافیک و اطلاعرسانی بهموقع به رانندگان میتواند از تراکم در معابر بکاهد.
4. فرهنگسازی و آموزش: تشویق شهروندان به استفاده از حملونقل عمومی و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی میتواند به کاهش ترافیک کمک کند.
در نهایت، حل معضل ترافیک در اسلامشهر نیازمند همکاری مستمر بین نهادهای دولتی، شهرداری و شهروندان است تا با اجرای برنامههای جامع و مؤثر، خسارات اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن به حداقل برسد.