جهان اقتصاد گزارش می دهد؛
کابوس جادههای ناایمن در کمین مسافران نوروزی
گروه زیربنایی رضا پورحسین

جهان اقتصاد: فرا رسیدن ایام نوروز علاوه بر حس و حال خوب سال نو، یادآور تلخی های متعددی است که مرگبارترین آن ها، تصادفات جاده ای و تبعات آن است. سوانحی تلخ که علت اصلی آن ها پایین بودن کیفیت خودروها و ناایمن بودن جاده ها است.
براساس آمار منتشر شده از سوی متولیان حوزه جاده، تعداد سالیانه کشته های تصادفات در سال ۱۳۸۴ بیش از ۲۷ هزار نفر بوده است که این مقدار در دهه نود به یک ثبات نسبی در حدود ۱۶ هزار نفر در سال رسیده بود. با این وجود بعد از طی شدن دوران کرونا، تعداد تلفات تصادفات از عدد ۲۰ هزار نفر در سال گذشته است که نشان می دهد این آمار می تواند به مقادیر گذشته بازگردد.
یکی از شاخص های وضعیت ایمنی راه در ایران، شاخص تعداد کشته های تصادفات در صدهزار نفر جمعیت کشور است. داده های تصادفات نشان می دهد که شاخص جانباختگان تصادفات در یک صد هزار نفر جمعیت کشور ایران، طی سال های ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۳، از مقدار ۳۹ به ۲۳/۴۹ رسیده است. کمترین میزان این شاخص مربوط به دوره اوج کرونا در سال ۱۳۹۹ به مقدار ۱۸/۴۵ بوده و سال ۱۳۹۵ دومین رتبه کمترین مقدار شاخص را با عدد ۱۹.۹۵ دارد.
تعداد مصدومان تصادفات رانندگی که در دهه هشتاد حدود ۳۰۰ هزار نفر در سال بود و در دهه ۹۰ تنها یکبار رقم بالای ۳۵۰ هزار را تجربه کرده بود، در حال نزدیک شدن با سرعت بسیار زیاد به عدد ۴۰۰ هزار است. تعداد قابل توجهی از کسانی که در تصادفات رانندگی دچار مصدومیت می شوند، تا پایان عمر از معلولیت دائمی و مشکلات جسمی رنج می برند.
تعداد مصدومان در ۱۰۰ هزار نفر جمعیت نیز در ابتدای دهه ۱۴۰۰ در حال عبور از همه رکوردهای قبلی است. قبل از سال ۱۴۰۲، بیشترین مقدار این شاخص مربوط به سال ۱۳۹۷ است. اما در سال ۱۴۰۲ این شاخص ۱۰ واحد از شاخص سال ۱۳۹۷ بالاتر است. این نشان می دهد که برای کاهش تلفات و مصدومان تصادفات بعد از سال ۱۴۰۰، اقدامات کافی نبوده است و باید تلاش های بیشتری صورت گیرد.
یکی از فرماندهان فراجا در تایید ناایمن بودن جاده ها، گفت: اصلاح و بهسازی جادهها باید جزو مهمترین اولویتهای وزیر راه و شهرسازی باشد. واقعیت این است که اگر بخواهیم شهرهای جدیدی بسازیم یا حتی گردشگری را توسعه دهیم باید راه ایمنی هم داشته باشیم.
وی افزود: متاسفانه در شرایط فعلی بسیاری از جادههای کشور از نظر فنی معیوب و ناایمن هستند. وزیر راه و شهرسازی باید با اختصاص بودجه کافی به این بخش، اقدام به اصلاح و بهسازی جادهها، احداث پلها و زیرگذرها، رفع نقاط حادثهخیز و ایجاد روشنایی مناسب در جادهها کند.
حسینی با بیان اینکه جان بسیاری از کاربران ترافیک در گرو رویکردی است که وزیر راه و شهرسازی در قبال ایمنی در جادهها خواهد داشت، گفت: موضوع دیگر مربوط به نصب علائم و تجهیزات ایمنی در جادههاست، نصب علائم و تجهیزات ایمنی در جادهها، از جمله تابلوهای هشداردهنده، خط کشیهای جاده، گاردریلها و روشنایی مناسب، میتواند به رانندگان در رانندگی ایمن و جلوگیری از تصادفات کمک کند.
این در حالی است که برخی از جادهها پس از دههها هنوز به طور کامل به بهرهبرداری نرسیدهاند؛ جاده پاتاوه_دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد پس از سه دهه در حالی افتتاح شد که هنوز به طور کامل تکمیل نشده است و نواقصی دارد. البته این وضعیت ناایمن تنها به استان کهگیلویه و بویراحمد محدود نمیشود.
در استان ایلام و لرستان برخی جادهها مرتب کشته و زخمی میگیرند. جاده مواصلاتی دهلران به مهران در استان ایلام به تپه مرگ در بین اهالی این منطقه معروف است. سالانه در این محور تصادفات بسیاری رخ میدهد.
نظایر این در سایر نقاط کشور نیز به وفور قابل مشاهده است و بد نیست تا مسئولان هر چه سریع تر به فکر ایمن سازی جاده های کشور باشند تا کابوس جاده های ناایمن در خاطره جمعی ما کمرنگ شود.