ايجاد ۱۲۰ هزار فرصت شغلي در صنعت فولاد
برنامه‌ريزي براي توليد 55 ميليون تن فولاد و صادرات 17 ميليون تني در کنار مصرف داخلي 38 ميليون تني فولاد از اهداف پيش‌بيني شده در افق 1404 است.
بر اساس پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته در سند چشم‌انداز 20 ساله، مصرف سرانه فولاد با در نظر گرفتن جمعيت 95 ميليون نفري، 400 کيلوگرم تخمين زده مي‌شود.
هم اکنون ظرفيت نصب شده براي توليد کنسانتره 28 ميليون تن است و اين در حاليست که طرح‌هاي در حال اجراي اين حوزه معادل 1/7 ميليون تن و ميزان توليد اين محصول در سال گذشته معادل 6/21 ميليون تن بوده است.در حالي که توليد 36 ميليون تني فولاد به عنوان يکي از اهداف برنامه پنجم توسعه (1395) پيش‌بيني شده اما همچنان شاهد 21 ميليون تن کسري در اين حوزه هستيم. در حوزه گندله نيز با وجود سرمايه‌گذاري‌هاي انجام شده شاهد 2/12 ميليون تن کسري در آهن اسفنجي هم 16/2 ميليون تن کسري هستيم.
به گزارش پايگاه خبري معدن نيوز، اين پيش‌بيني‌ها در حالي در صنعت فولاد انجام شده که واقعيت‌ها در حوزه سنگ‌آهن به گونه ديگري رقم خورده تا جايي که درآمد‌زايي از اين حوزه را با شبهاتي همراه کرده است. به نظر مي‌رسد با روند فعلي قيمت سنگ‌آهن که از اکتبر سال 2011 ميلادي در بازارهاي جهاني، نزولي بوده ديگر خام فروشي اين محصول چندان توجيهي نداشته باشد اين در حاليست که اين روند کاهشي تا نيمه‌هاي سال 2012 نيز ادامه داشته است. در همين حال بررسي‌هاي انجام گرفته در داخل کشور نيز نشان از روند افزايشي قيمت کنسانتره سنگ‌آهن در دوره زماني 80 تا 91 دارد به گونه‌اي در سال گذشته شاهد قيمت هزار و 480 ريال در هر کيلوگرم بوديم. اما با اين حال اين روند چندان توجيه خوبي براي ادامه خام فروشي اين محصول نيست اين در حاليست که مقايسه هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري مراحل مختلف توليد فولاد نشان مي‌دهد که هر يک تن توليد کنسانتره سنگ‌آهن نياز به 330 هزار ريال سرمايه گذاري ريالي و 36 يورو سرمايه‌گذاري ارزي دارد که در مجموع به يک ميليون و 500 هزار ريال مي‌رسد. اين رقم براي هر يک تن گندله نيز يک ميليون و 280 هزار ريال است که مبلغ ريالي آن 376 هزار ريال
و مبلغ ارزي آن 28 يورو است. بر اساس اين گزارش، هزينه سرمايه‌گذاري براي احياي مستقيم نيز دو ميليون و 950 هزار ريال پيش‌بيني شده که مبلغ ريالي آن معادل 350 هزار ريال و مبلغ ارزي آن 81 يورو است اما اين ارقام در بخش فولادسازي به مراتب بيشتر است به گونه‌اي که براي سرمايه‌گذاري در هر يک تن توليد در اين حوزه نيازمند 195 يورو و 650 هزار ريال هستيم که در مجموع به شش ميليون و 950 هزار ريال مي‌رسد. اما اين ميزان سرمايه‌گذاري در کنار اشتغالزايي ايجاد شده توسط شرکت‌هاي فولادي، نشان از اهميت اين حوزه دارد. در حال حاضر بيش از 120 هزار فرصت شغلي توسط فولادسازان ايجاد شده در حالي که ميزان اين اشتغالزايي در معادن 9 هزار نفر است.
در همين حال بررسي مقايسه حاشيه سود شرکت‌هاي معدني با فولادسازان نشان از آن دارد همواره حاشيه سود اين شرکت‌ها بيش از دو برابر فولادسازان بوده است اما در همين شرايط به دليل سود اندک در فولادسازي‌ها، بازده دارايي‌ها کمتر از نصف شرکت‌هاي معدني است. بر اساس اين گزارش، به دليل بالابودن هزينه نهاده‌هاي توليد در فولادسازي‌ها، نسبت بهاي تمام شده به فروش بيش از دو برابر شرکت‌هاي معدني است.
بررسي اين روند و مقايسه سرمايه‌گذاري‌ها نشان مي‌دهد وضع عوارض 10 درصدي در حوزه سنگ‌آهن مي‌تواند راهکاري براي بهبود اشتغال و مواردي از اين دست در صنايع فولادي باشد.
