اتمام انرژی تا ۵ سال آینده؟!
هاشم اورعی - رئیس اتحادیه انجمنهای انرژی ایران
در سالجاری ۴ میلیارد دلار بنزین و گازوئیل وارد شده و این رقم در سال آینده به دو برابر افزایش خواهد یافت.
فاجعه اینجاست که ما باید درآمد دو ماه یا یکششم کل درآمد صادرات نفت سال آینده را به واردات بنزین و گازوئیل اختصاص دهیم.
ما با «ناترازی فزاینده» روبهرو هستیم. یکی از مهمترین دلایل، قیمت دستوری یا به اصطلاح تثبیت نرخ است.
با اینکه نرخ تورم اقتصاد ۵۰درصد است، ۱۰ سال قیمت گازوئیل و همینطور ۴.۵ سال قیمت بنزین ثابت نگه داشته شده یعنی عملا آنها را مجانی کردهایم. دولت اصرار بر دلالی انرژی دارد. وزارت نیرو و نفت ما در صحنه انرژی، بنگاهداری میکنند. متأسفانه ما چیزی به نام حکمرانی انرژی یا برنامهریزی نداریم. وزارتخانهها دنبال استخراج، انتقال و فروش نفت و گاز و درآمدزایی از آنها هستند.
ارزش انرژی مصرفی سالانه کشور به عدد نجومی بین ۱۷۰ تا ۱۸۰ میلیارد دلار رسیده؛ یعنی بیش از ۴۰درصد تولید ناخالص داخلی انرژی مصرف میکنیم که واقعا یک فاجعه است.
از سوی دیگر پیشبینیها نشان میدهد ما در سال ۱۴۰۸ در تمام بخشهای حاملهای انرژی با ناترازی مواجه خواهیم بود یعنی در ۵ سال آینده گاز، برق، نفت، بنزین، گازوئیل نخواهیم داشت. این آمارها وجود دارد و این روند شروع شده است.
در تمام دنیا خودرو ارزان و سوخت گران است ولی در کشور ما برعکس خودرو گران و سوخت ارزان است. اینها اتفاقی نیست و بوی فساد از آن به مشام میرسد.
از نظر من گران بودن خودرو حاصل پیوند نامیمون زر و زور است ولی چرا قیمت بنزین ارزان است یا چه فایدهای دارد؟
فایدهاش این است که روزانه حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق میشود که معادل هزار تانکر یا هزار تریلی است.
ارزش این مقدار بنزین بسیار عظیم است و این نمیتواند توسط چهار تا سوختبر در استان سیستان و بلوچستان یا دوتا لنج در بندرعباس صورت گیرد.
اسم این قاچاق سازماندهی شده است و ارزش آن به حدی بالاست که از واقعی شدن قیمت جلوگیری میکند.