جهان اقتصاد گزارش می دهد؛ گرانی بلیت صدای مجلس را درآورد؛ خودکرده را تدبیر نیست
گروه زیربنایی رضا پورحسین
جهان اقتصاد: در روزهایی که حمل و نقل شهری برای شهروندان سخت شده است، بار دیگر صدای اعتراض به گرانی بلیت هواپیما و آشفتگی فروش بلیت قطار از صحن مجلس بلند شد. شهین جهانگیری، نماینده ارومیه به همراه جمعی از همکارانشان به وزیر راه و شهرسازی تذکر کتبی دادند که باید جلوی افزایش خودسرانه قیمت بلیت هواپیما گرفته شود و با شرکتهای متخلف برخورد جدی صورت گیرد.
همزمان علیاکبر علیزاده بروجنی، نماینده دامغان و ۳۶ نماینده دیگر نیز تذکری مشابه درباره لزوم مدیریت فروش بلیت قطار و پایان دادن به رقابت نفسگیر مردم برای خرید یک بلیت ساده ثبت کردند.
این تذکرها البته چیز جدیدی نیست و از روی دلسوزی هم انجام می شود اما هر سال در ماه های منتهی به پایان سال همین صحنه تکرار میشود، مجلس تذکر میدهد، وزیر قول میدهد، شرکتهای هواپیمایی و راهآهن قیمت را بالا میبرند و مردم در صفهای مجازی و واقعی میمانند و حسرت یک سفر معمولی را میخورند.
اما نکته تأملبرانگیز ماجرا اینجاست که همین مجلسی که امروز نسبت به وضعیت اسفناک حملونقل هوایی و ریلی کشور ابراز نارضایتی میکند، خود یکی از مهمترین عوامل بهوجود آمدن این وضعیت است. مجلس با شعار مذاکره ممنوع و برجام مرده است وارد میدان شد.
برخی نمایندگان هر طرحی که بوی رفع تحریم و بازگشت به مذاکره میداد رد کردند، قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریمها را با عجله تصویب کردند و عملاً دست دولت را برای هرگونه انعطاف در مذاکرات بستند.
نتیجه چه کسی فکر میکرد همان مجلسی که جشن پایان برجام را گرفت و عکس یادگاری با شعار «مردن برجام» انداخت، چند سال بعد به خاطر گرانی بلیت هواپیما و صف طولانی خرید بلیت قطار نگران مردم شود؟
وقتی تحریمهای آمریکا تشدید شد و شرکتهای هواپیمایی خارجی یکی پس از دیگری ایران را ترک کردند، وقتی تأمین قطعات یدکی هواپیما به کابوس تبدیل شد و ناوگان هوایی کشور پیر و فرسوده ماند، همین نمایندگان یا سکوت کردند یا گفتند «تحریم کاغذپاره است».
وقتی دلار از ۴ هزار تومان به بالای ۶۰ هزار تومان رسید و هزینه نگهداری هر فروند هواپیما چند برابر شد، باز هم صدایی از مجلس بلند نشد که این وضعیت نتیجه مستقیم سیاست «نه به مذاکره» است. حالا همان مجلس که با افتخار مانع احیای برجام شد، از وزیر راه میخواهد که چرا شرکتهای هواپیمایی قیمت بلیت را بالا میبرند!
مگر نه این است که بیش از ۷۰ درصد افزایش هزینهها مستقیماً ناشی از نرخ ارز و تحریم قطعات است؟ مگر نه این که اگر برجام احیا میشد، امروز دهها فروند هواپیمای نو در صف خرید بودند و رقابت برای بلیت اینقدر نفسگیر نمیشد؟
در بخش ریلی هم داستان تلختر است. سالهاست که راهآهن مغفول مانده و اعتبار لازم برای توسعه خطوط و خرید واگن و لکوموتیو تخصیص داده نمیشود. اما جالب اینجاست که همین مجلس در سالهای اخیر بارها بودجههای عمرانی را کاهش داد و ترجیح داد پول را صرف طرحهای پوپولیستی و یارانههای نقدی کند تا زیرساخت.
وقتی فروش بلیت قطار به دلیل کمبود ظرفیت به جنگ و دعوا تبدیل شده، آیا جز این است که سالها بیتوجهی به توسعه ناوگان ریلی و همزمان افزایش سرسامآور قیمت ارز، این وضعیت را به وجود آورده؟ و آیا بخش مهمی از این افزایش قیمت ارز نتیجه همان سیاست خارجی تقابلی و «مذاکرههراسی» مجلس نبود؟
نمایندگان امروز تذکر میدهند که باید با خطوط هوایی متخلف برخورد شود. بسیار خوب. اما متخلف اصلی کیست؟ شرکتی که در شرایط تحریم و دلار ۶۰ هزار تومانی مجبور است هواپیمایش را زمین نگه دارد یا همان سیاستی که این شرایط را به وجود آورد؟
مردم حق دارند سفر راحت و ارزان داشته باشند. اما تا وقتی که مشکل ریشه ای حل نشود، این وضعیت نه تنها بهتر نمیشود، بلکه بدتر هم خواهد شد. مجلس با مخالفت سرسختانه با احیای برجام، خود یکی از مهمترین عوامل گرانی بلیت هواپیما، اتوبوس و قطار شد. حالا همان مجلس از گرانی شکایت دارد. این تناقض اگر طنز نبود، بسیار تلخ و دردناک بود.
