گاز مایع در مسیر سلطه

طی دو دهه گذشته، استفاده از گاز طبیعی رو به افزایش گذاشته است و بخش مهمی از این رشد به گسترش تجارت LNG مربوط می‌شود. در گزارش PwC درباره آینده LNG تاکید شده است که تا سال ۲۰۴۰، بخش عمده تجارت گاز بین‌المللی به‌صورت مایع خواهد شد.  

شرکت Shell نیز پیش‌بینی کرده است که تقاضای LNG تا ۶۰ درصد افزایش یابد تا ۲۰۴۰، که نشان می‌دهد نقش این سوخت در گذر از سوخت‌های فسیلی سنگین‌تر بسیار حیاتی است.  

در سال‌های اخیر، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های LNG افزایش یافته است از تولید (گازشکن‌ها) تا حمل‌ونقل، تانکرهای بزرگ و پایانه‌های وارداتی در بسیاری از کشورها. 

تحلیلگران معتقدند که بازار گاز جهانی به بازاری مشابه بازار نفت تبدیل خواهد شد؛ یعنی قیمت‌ها در سطح منطقه‌ای همگرا شوند و شرکت‌ها در سراسر جهان در معرض نوسانات بین‌المللی قرار گیرند. 

تحلیل دیگری که در مقاله «چشم‌انداز تجارت جهانی گاز» آمده، نشان می‌دهد سهم LNG در تجارت گاز با سرعت بیشتری نسبت به خطوط لوله رشد خواهد کرد.  

برای کشورهایی مانند ایران که منابع گازی قوی دارند، این فرصت به معنی افزایش ارزش افزوده و «صادرات گازی فراتر از خط لوله» است. 

اگر تقاضای گاز طبیعی در سال‌های آینده همچنان افزایشی باشد به‌ویژه در آسیا و کشورهای در حال توسعه بازار LNG می‌تواند به قطب جدید انرژی تبدیل شود. 

اما سؤال این است: آیا زیرساخت و سرمایه‌گذاری کافی وجود دارد؟ آیا سیاست‌گذاران و صنعت‌گران می‌توانند ریسک‌ها را مدیریت کنند؟ 

این گزارش می‌تواند به مخاطب روزنامه نشان دهد که کشورهایی که امروز در LNG سرمایه‌گذاری می‌کنند، در دهه آینده برنده خواهند بود.