نقش راهبردی صنایع بزرگ در گذار اقتصادی؛ لزوم مسئولیت‌پذیری فولادی‌ها در دوران گذار
جواد حسینی کیا؛ عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
در شرایطی که اقتصاد کشور با چالش‌های متعددی مواجه است، نگاه به صنایع بزرگ، به‌ویژه زنجیره فولاد، باید فراتر از شاخص‌های مالی صرف و سودآوری باشد. امروز از این بخش انتظار می‌رود که مسئولیت‌پذیری اقتصادی و اجتماعی خود را با جدیت بیشتری به‌کار گیرد و نقشی فعال در مدیریت بحران، ثبات بازار و حفظ تعادل‌های اقتصادی ایفا کند.
یکی از اولویت‌های کلیدی در این دوره، تکمیل زنجیره ارزش در داخل کشور است. این رویکرد نه‌تنها به معنای افزایش بهره‌وری و کاهش وابستگی به واردات مواد اولیه و کالاهای واسطه‌ای است، بلکه زمینه‌ساز تقویت زیرساخت‌های صادراتی آینده نیز خواهد بود. توجه به ارزش افزوده داخلی، فرصتی استراتژیک برای توانمندسازی صنایع پایین‌دستی، ایجاد اشتغال پایدار و بالا بردن توان رقابتی در بازارهای بین‌المللی.
تنگناهای فعلی اقتصادی و محدودیت‌های ناشی از تحریم و فشارهای خارجی، گرچه موانعی برای تولید ایجاد می‌کنند، اما در عین حال بستری برای بازاندیشی در ساختارهای اقتصادی کشور نیز به‌شمار می‌روند. برنامه‌ریزی هوشمندانه در چنین فضایی می‌تواند به جای عقب‌نشینی، زمینه‌ای برای رشد درونی و مقاوم‌سازی تولید ملی باشد.
از سوی دیگر، صنایع بزرگ باید بیش از گذشته به مسئولیت اجتماعی خود توجه نشان دهند. ثبات بازار، کنترل قیمت‌ها و حمایت از معیشت اقشار آسیب‌پذیر، امروزه به بخشی جدانشدنی از وظایف بنگاه‌های اقتصادی تبدیل شده است. نقش این صنایع در جلوگیری از التهابات قیمتی، تنظیم عرضه، و ایجاد امنیت اقتصادی برای جامعه، نقشی غیرقابل‌انکار و حیاتی است.
به‌ویژه صنعت فولاد، با برخورداری از ظرفیت‌های بالای تولید و حضور مؤثر در بازارهای صادراتی، می‌تواند یکی از ستون‌های اصلی در تقویت اقتصاد ملی باشد. حضور هوشمندانه این صنعت در بازار جهانی، هم به توسعه اقتصادی داخلی کمک می‌کند و هم می‌تواند زمینه‌ساز بازسازی منابع ارزی و گسترش نفوذ تجاری کشور در فضای بین‌الملل باشد.
در نهایت، گذار از شرایط فعلی تنها در سایه هم‌افزایی واقعی میان بخش عمومی و خصوصی امکان‌پذیر خواهد بود. همه بازیگران اقتصادی، از دولت تا صنایع بزرگ، باید با اولویت‌دادن به منافع ملی و منطق تولید پایدار، برای عبور موفق از این مرحله حساس همکاری کنند. تنها با این نگاه جامع‌نگر است که می‌توان از فرصت‌های پنهان در دل بحران‌ها استفاده کرده و بنیان‌های اقتصاد آینده کشور را محکم‌تر از گذشته بنا نهاد.
