روابط عمومی دیجیتال: جاده‌ای روشن در عصر ارتباطات فناورانه و هوش مصنوعی
نوراله خیری کارشناس و مدیر روابط‌عمومی در صنعت
شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || روابط‌عمومی‌ها نیازمند مسیری روشن و هدفمند هستند، زیرا مسیر مه‌آلود آن‌ها باعث می‌شود تا درگیر روزمرگی و رویکرد «هر چه پیش آید خوش آید» شوند. بنابراین، روابط‌عمومی باید در متن مدیریت قرار گیرد، نه در حاشیه.
سؤالاتی که در ادامه مطرح می‌شود، باید پاسخ‌های صریح و روشن داشته باشد و نیازمند بازنگری و توجه ویژه است:
آیا مدیران روابط‌عمومی توانسته‌اند مهارت‌ها، تخصص و توانمندی‌های لازم برای دستیابی به این جایگاه را کسب کنند؟ آیا غیر از تخصص در حوزه کاری، به مسائل مدیریتی نیز آشنایی دارند؟ آیا انگیزه، خلاقیت و توانمندی لازم برای تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در شرایط ویژه را دارند؟
مدیران از روابط‌عمومی‌ها چه انتظاراتی دارند؟ آیا اصول روابط عمومی را به اندازه امور مالی، اداری، سیاسی، اقتصادی، بازرگانی و قوانین حقوقی قبول دارند؟ به همان اندازه به آن‌ها اهمیت می‌دهند؟
آیا استانداردها و اصول این حوزه کاری به اندازه قوانین اداره کار، قوانین مالیاتی، قوانین گمرکی، استانداردها و الزامات محصولات تولیدی، و اصول و مقررات مالی پذیرفته‌شده و قابل احترام است؟
به زبان ساده، آیا مدیر می‌تواند به کارشناس یا مدیر مالی بگوید که قوانین مالیاتی را قبول ندارد و به سلیقه خود عمل می‌کند؟ یا به تکنسین برق بگوید که به رنگ قرمز علاقه دارد و باید فقط از این رنگ سیم و کابل در تابلوهای برق استفاده کند؟
شناخت و پذیرش اصول روابط‌عمومی برای اثربخشی آن ضروری است. روابط‌عمومی یک هنر است که در دل خود توان انطباق و انعطاف دارد و می‌تواند مسیری متناسب با نیاز سازمان برای خود تعریف کند. مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی زمانی موفق خواهند شد که ابتدا خود به درجه‌ای از تخصص، توانمندی و مهارت دست یابند و سپس از طرف مدیران پذیرفته شوند.
سیاست‌ها، چشم‌انداز، اهداف و تمامی مسائل مرتبط با روابط‌عمومی باید با مشارکت مدیران در فرآیند تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری‌ها شکل بگیرند. همراهی و حضور مدیران روابط‌عمومی در جلسات و نشست‌های مهم که رویکردهای خرد و کلان سازمان در آن‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد، الزامی است. در غیر این صورت، نباید انتظار زیادی از روابط‌عمومی‌ها داشت، زیرا آن‌ها از مسائل روز سازمان در سطوح مدیریتی آگاهی نخواهند داشت و درگیر مسائل و موضوعاتی خواهند شد که آن‌ها را به سمت روزمرگی و هر چه پیش آید خوش آید خواهد کشاند. جاده‌ای که مه‌آلود است، اثربخشی آن به شانس و تسلیم شرایط تحمیلی بستگی دارد و نه به برنامه‌ریزی هدفمند، که قابل قبول نیست.
در شرایط حاضر که علم ارتباطات به مسیری هوشمند و متکی به تکنولوژی‌های روز می‌رود، رعایت اصول روابط‌عمومی و تعریف مسیری روشن و هدفمند حیاتی است. این مسیری روشن و هدفمند، آمادگی لازم برای بهره‌مندی از فرصت‌های نوین ارتباطی و فناورانه را فراهم می‌آورد و کمک می‌کند تا در کمترین زمان، بیشترین بهره‌برداری از این فناوری‌ها صورت گیرد. روابط‌عمومی دیجیتال و مبتنی بر ارتباطات فناورانه، با توان تجزیه و تحلیل به کمک هوش مصنوعی و ابزارهای نوین، می‌تواند بازوی توانمندی برای مدیران در تصمیم‌گیری‌ها و مدیریت بحران باشد.
نکته پایانی: انتخاب درست برای هر جایگاه نیازمند توجه مدیران ارشد هر سازمان است که به رشد، توسعه و پیشرفت می‌اندیشند. وقتی این توجه حاصل شد، روابط‌عمومی‌ها باید در متن مدیریت قرار گیرند و نه در حاشیه.
انتهای پیام/
