دست آلوده زغالسنگ به خون هزاران نفر!
واکاوی «جدال بی پایان انرژی و محیط زیست» در گفتوگوی جهان اقتصاد با کارشناس انرژی
بحث در مورد آینده انرژی و به طور دقیقتر در مورد راههای تولید و استفاده از آن توسط انسان، تفاوت زیادی با خیالپردازی در مورد هوش مصنوعی ندارد، تفکر در مورد انرژی با خیالپردازی در مورد هوش مصنوعی در یک جنبه اساسی مقیاس زمانی متفاوت است و سرمایهگذاریهای سیستمی در بخش انرژی با آگاهی از این موضوع دنبال میشوند که استهلاک کامل آنها تقریباً 40 تا 60 سال طول میکشد، همانطور که معمولاً در مورد نیروگاههای زغال سنگ و هستهای اتفاق میافتد.
در همین زمینه، یوسف موسایی، کارشناس حوزه انرژی، در گفتوگو با خبرنگار جهان اقتصاد اظهار داشت: نگاهی به حوزه انرژی ما را کمتر خوشبین می کند که گزارش سال 2016 آژانس بینالمللی انرژی (IEA) در بعضی کشورها نشان میدهد که 62 درصد از ظرفیت تولید مبتنی بر زغال سنگ بیش از 30 سال قدمت دارد و 13 درصد دیگر بین 26 تا 30 سال سن دارد. خاموش کردن «سی ساله ها» بسیار سخت است، زیرا آنها می توانند مدت طولانیتری کار کنند، اما آنها 20 درصد کمتر از نیروگاه های جدید موثر هستند زغال سنگ بیشتری میسوزانند و گازهای گلخانهای بیشتری منتشر می کنند، پس نیاز به تغییر در ساختار انرژی به شدت حس میشود.
**سیاست انرژی به عنوان یک جنبه حیاتی حفاظت از آب و هوا
وی در ادامه با اشاره به اینکه تصمیماتی که در گذشته گرفته شده قابل لغو نیستند، اما برای مدت طولانی آینده را شکل خواهند داد تصریح کرد: تصمیماتی که امروز گرفته می شود تأثیر بیشتری خواهد داشت، زیرا در مورد سرمایه گذاری در حوزه انرژی مشکلات فراوانی است از جمله زمان استهلاک سرمایه گذاری که ممکن است به پایان قرن برسد، و این سرمایهگذاریها از طرف سرمایهگذاران جذابیت خود را از دست بدهند .
وی بیان کرد: سیاست انرژی در حال حاضر جنبه حیاتی سیاست حفاظت از آب و هوا را تشکیل می دهد و یک چالش راهبردی برای همه بشریت حفظ افزایش دمای جهانی در سطح ایمن است، «ایمن» به این معنی که در اینجا اثرات افزایش دما، که تحولات مخرب آب و هوایی مانند ذوب شدن پوشش یخ است، که تهدیدی برای محیط زیست خواهد بود.
وی افزود: توافقنامه پاریس در مورد آب و هوا و در جریان اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد در پاریس در سال 2015، نشان می دهد که نیاز به تلاش برای تثبیت دمای 5/1 درجه سانتیگراد وجود دارد و نباید از 2 درجه سانتیگراد تجاوز کرد.
موسایی عنوان کرد: سیاست انرژی در حال حاضر جنبه حیاتی سیاست حفاظت از آب و هوا را تشکیل می دهد و یک چالش استراتژیک برای همه بشریت حفظ افزایش دمای جهانی در سطح ایمن است و دانشمندان نگران گاز گلخانهای اصلی که هنوز هم منتشر می شوند هستند اگر سقف را روی 2 درجه سانتیگراد تنظیم کنیم سهم «زغال سنگ» که از آن در نیروگاهها استفاده می شود حدود 1000 گیگاتن دی اکسید کربن است و این خود هشدارجدی است نسبت به افزایش دمای جو کره زمین .
به گفته وی، کارشناسان بر این باور هستند که اقتصاد آب و هوایی دو تا سه سال آینده استراتژیهای انرژی را تعیین خواهند کرد برای حفظ زیرساختهای تمدن ما، سرمایه گذاری در سطح 90 تریلیون دلار تا سال 2030 مورد نیاز است و چنین سرمایهگذاریهایی برنامهریزی شده است که اکنون زمان تصمیم گیری در مورد یک مدل توسعه جدید، سازگار با اهداف زیست محیطی و اقلیمی است.
وی افزود: مهمتر از همه، چنین مدلی واقعا جواب خواهد داد زیرا نه تنها به جلوگیری از فاجعه زیست محیطی کمک می کند، بلکه محرک اقتصادی اضافی 26 تریلیون دلاری تا سال 2030 ایجاد می کند، 65 میلیون شغل جدید ایجاد می کند و به ما امکان می دهد از 700000 مرگ زودرس ناشی آلودگی هوا جلوگیری کنیم .
وی خاطرنشان کرد: کارشناسان معتقدند دانش علمی در مورد اثرات تغییرات آب و هوا و تجزیه و تحلیل های اقتصادی و فناوری با کیفیت بالا وجود دارد که نشان می دهد نه تنها یک جایگزین کارآمد از نظر فناوری برای مدل انرژی موجود است ، بلکه این جایگزین از نظر اقتصادی، پزشکی و اجتماعی نیز سودآور است وبنابراین باید مشخص باشد که چه تصمیماتی باید اتخاذ شود.
وی تصریح کرد: مبارزه با آلودگی هوا یکی از مهم ترین چالشهای حفاظت از محیط زیست و سلامت در جهان است در نتیجه بدون حذف گازهای گلخانهای، بیمعنا خواهد شد و این مبارزه با وجودکشورهای وابسته به زغال سنگ بسیار کار دشواری است به طوری که در مورد آینده انرژی می توان گفت: «هیچ کاری نمی توان انجام داد!».
وی با اشاره به اینکه با این استدلال که نمیتوان انرژی را به دنیایی با فناوریهای پاک و بدون انتشار انتقال داد، زیرا آینده توسط تصمیمهای گرفته شده در گذشته شکل می گیرد گفت: اما حتی در برخی از کشورهای وابسته به زغال سنگ به نظر میرسد تغییراتی در حال روی دادن است و حذف تدریجی زغال سنگ در دستور کار آنها قرار گرفته است، زیرا تعداد فزایندهای از مشتریان آنها به ویژه شرکتهای بزرگ از اقتصاد جدید که تولید برق از منابع پاک و تجدید پذیر است روی آورده اند .
موسایی عنوان کرد:همه اینها تنها به این دلیل رخ داده است که روسای شرکت های بزرگ به تغییرات آب و هوا اهمیت میدهند چون بازگشت سرمایه گذاری در انرژیهای تجدیدپذیر سریعتر از سالهای گذشته است و از این رو ظرفیتهای جدید در بخش انرژیهای تجدیدپذیر از چندین سال پیش بیشتر شده است.
وی در پایان اظهار داشت:در نتیجه در دنیای امروز سرمایه هرجایی که شانس دستیابی به بالاترین نرخهای انباشت را داشته باشد جریان می یابد و در مورد انرژی یک انتخاب ساده وجود دارد و آن تغییر تولید و توزیع است .