چرا تحریم های فناوری آمریکا علیه چین شکست خورده است؟
تحریم فناوری چین نتیجه عکس داد
تحریم های ایالات متحده آمریکا و محدود کردن توسعه هوش مصنوعی در چین بی اثر است.
پس از آنکه دولت ترامپ در سال ۲۰۲۰ فروش نیمه هادی های سطح بالای ایالات متحده به هواوی را ممنوع کرد، رسانه های غربی پیش بینی کردند که عرضه جی ۵ چین تا حدی متوقف خواهد شد.
اما برعکس؛ تعداد ایستگاه های پایه جی۵ در چین در سال ۲۰۲۱ دو برابر شد. هواوی به سادگی ایستگاه های پایه جی۵ را با تراشه های بالغ (با عرض تراشه های ۲۸ نانومتری به جای تراشه های ۷ نانومتری ممنوعه توسط واشنگتن) ساخت.
مصرف انرژی بالاتر از حد مطلوب بود، اما سیستم کار کرد. اکنون کارخانه های فناوری بزرگ در چین می توانند تراشه های ۷ نانومتری را تولید کند، البته با هزینه های بسیار بالاتر و راندمان کمتر و این مهم مطمئناً می تواند نیازهای ارتش چین برای تراشه های ۷ نانومتری را برآورده کند.
علاوه بر این همانطور که شرکت راند در مطالعهای در سال ۲۰۲۲ توضیح داد، سیستمهای نظامی موجود در چین عمدتاً از تراشههای قدیمیتر استفاده میکنند که قویتر و سختتر میشوند. همچنین سریعترین تراشههای هوش مصنوعی انویدیا به راحتی در چین از طریق فروشندگان شخص ثالث در دسترس هستند، هرچند با قیمتهای بالاتر. نسخههای طراحیشده توسط انویدیا همچنان به چین فروخته میشوند، اگرچه طبق گزارشها واشنگتن ممکن است این موارد را نیز ممنوع کند.
محدودیت های فروش به چین باعث کاهش درآمد شرکت های نیمه هادی ایالات متحده و به خطر افتادن بودجه تحقیق و توسعه آنها می شود.
به گفته رهبران صنعت ایالات متحده آمریکا متوقف کردن شرکتهای چینی از استفاده از نیروی محاسباتی هوش مصنوعی آمریکایی از طریق سرویسهای ابری، دستاورد زیادی نخواهد داشت. اخیرا مدیر عامل آمازون «اندی جاسی» در مصاحبه ای با CNBC گفت: یکی از مواردی که دولت مطرح کرده این ایده است که شرکتهای چینی از طریق ارائهدهندگان ابری مانند آمازون، به منابع محاسبات ابری درجه هوش مصنوعی دسترسی ندارند. واقعیت این است که برخی از ارائه دهندگان ابر بسیار قوی وجود دارند که ارائه دهندگان ابری در چین هستند. بنابراین شرکتهای چینی در چین به قابلیتهای هوش مصنوعی دسترسی خواهند داشت، خواه از شرکتهای آمریکایی باشد یا اروپایی یا شرکتهای چینی.
به نظر میرسد محدودیتهای ایالات متحده آمریکا در صادرات فناوری به چین باعث توقف و یا حتی کندی عرضه برنامههای کاربردی هوش مصنوعی که بیشترین تأثیر استراتژیک را دارند، نشده باشد. این در حالی است که محدودیت های فروش به چین باعث کاهش درآمد شرکت های نیمه هادی ایالات متحده و به خطر افتادن بودجه تحقیق و توسعه آنها می شود.
در دسامبر ۲۰۱۹ وزارت دفاع طرح دولت ترامپ مبنی بر ممنوعیت صادرات تراشه های پیشرفته به هواوی را وتو کرد، به این دلیل که از دست دادن هواوی به عنوان مشتری بزرگ بر توانایی سازندگان تراشه برای حفظ تحقیق و توسعه لطمه می زند. «دونالد ترامپ»، رئیس سابق جمهور آمریکا در ابتدا از موضع پنتاگون حمایت کرد، اما بعداً در سال ۲۰۲۰ پس از شیوع همه گیری کروناویروس با قدرت کامل این موضع را تغییر داد.
صنعت نیمه هادی در سطح نیازهای تحقیق و توسعه منحصر به فرد است. بودجه ۲۰۰ میلیارد دلاری برای تحقیق و توسعه با ۶۰۰ میلیارد دلار فروش در سال ۲۰۲۱ در نظر گرفته شد. هیچ صنعت دیگری یک سوم درآمد را به تحقیق و توسعه اختصاص نمی دهد.
بزرگترین صنعت جهان یعنی صنعت خودروسازی، حدود یک چهاردهم درآمد خود را صرف تحقیق و توسعه می کند. برای شرکت هایی مانند کوالکام که یک سوم درآمد خود را در چین به دست می آورد یا انویدیا که یک پنجم درآمد خود را در چین به دست می آورد، با پشتیبانی از قانون تراشه و علم آسیب جدی می بینند و دولت فدرال درآمدهای از دست رفته آنها را جبران نمی کند. این شرکتها در حال لابیگری با دولت بایدن هستند تا کنترلها را بر چین کاهش دهد و آنها یک دلیل خوب برای کاهش محدودیت ها بر چین دارند - همان دلیلی که پنتاگون در دسامبر ۲۰۱۹ داشت.
پذیرش محدود فناوریهای انقلاب صنعتی چهارم توسط صنعت آمریکا در شرکتهایی متمرکز است که تعهدات عمدهای به چین دارند
محدودیتهای صادرات فناوری به چین در بهترین حالت یک توقف است. هر ساله تعداد بیشتری از مهندسان چینی در خارج از کشور فارغ التحصیل شده و به کشورشان برمی گردند و دولت چین با استفاده از علم و تخصص آنها جایگزین های خود را توسعه خواهد داد همانطور که ASML سازنده برتر تجهیزات لیتوگرافی تراشه در جهان اخیرا مطرح کرد.
با این حال سیاست محدودیت ها و کنترل ها شکست می خورند. آنها هزینه های زیادی را از طرق مختلف به چین تحمیل می کنند، اما مانع انقلاب صنعتی چهارم نشده اند. برعکس پذیرش محدود فناوریهای انقلاب صنعتی چهارم توسط صنعت آمریکا در شرکتهایی متمرکز است که تعهدات عمدهای به چین دارند.
قانون تراشه و علم هر چه که باشد، جایگزینی برای نوع تلاشی نیست که ایالات متحده آمریکا در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ انجام داد؛ زمانی که دارپا اقتصاد دیجیتال را تامین مالی کرد.
در سال ۱۹۸۳ ایالات متحده ۱.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۵ درصد از بودجه ایالات متحده را به تحقیق و توسعه فدرال اختصاص داد. امروز واشنگتن تنها ۰.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف تحقیق و توسعه فدرال و به سختی ۲ درصد از بودجه فدرال را صرف این امور می کند.
برای حفظ برتری تکنولوژیکی نسبت به چین، ایالات متحده آمریکا باید چند صد میلیارد دلار خرج کند، نیروی کار بسیار ماهر را آموزش دهد، دانشمندان و مهندسان بیشتری را آموزش دهد و انگیزه های گسترده تری برای تولید فراهم کند. اکنون برای سرکوب چین خیلی دیر است.