انحصار در بازار ماشینآلات معدنی چه مشکلاتی ایجاد می کند؟
سید سجاد موسوی : صنعت سنگ ایران با سرمایهگذاری نزدیک به ۱۰۰درصد بخش خصوصی و با اشتغال مستقیم و غیرمستقیم بالغ بر ۴۰۰هزار نفر که بخش عمدهای از آنها در مناطق روستایی و محروم کشور مشغول به فعالیت هستند، شکل گرفته است. این صنعت در سالهای اخیر توانسته توان بالقوه خود را برای ایجاد شغل و ثروت نشان دهد و در سه دهه اخیر، بهتدریج رونق داخلی و خارجی روزافزونی داشته باشد.
با وجود این، فقدان استفاده از روشهای مدرن و فناوریهای مناسب که منجر به کاهش تولید و بهرهوری شود، مقیاس تولید نامناسب، تنگناهای مالی، مشکلات مربوط به منابع انسانی و بهرهوری پایین و ضعف در برنامهریزی و سازماندهی مناسب برای صادرات و ورود به بازارهای جدید از جمله مهمترین مشکلات این صنعت به شمار میرود. با تمام این اوصاف، دستورالعملهای موجود در خصوص واردات ماشینآلات بیش از سایر مشکلات آسیبزا بوده و معدنداران مجبورند ماشینآلات داخلی را که عمدتا مونتاژ شده قطعات چینی هستند با قیمتی بالاتر از برندهای صاحبنام خریداری کنند.
رئیس انجمن سنگ گفت: تامین ماشینآلات یکی از عمدهترین مشکلات صنعت سنگ است و سالها در این خصوص با اعمال محدودیتهای غیرکارشناسی به نام حمایت از تولید داخلی از واردات ماشینآلات جلوگیری شده است در حالی که ارزش ماشینآلات داخلی تناسبی با نیاز داخلی ندارد.
بهرام شکوری با اشاره به این مطلب، افزود: ممنوعیت واردات ماشینآلات خارجی و انحصار در این زمینه باعث شده تا ماشینآلات داخلی با ۴ برابر قیمت واقعی به معدنداران فروخته شود که علاوه بر ضرر و زیان صنعت، مزیت رقابتی بین تولیدکنندگان ماشینآلات را از بین میبرد. ضمن اینکه هیچگونه استانداردی برای محصولات داخلی تدوین نشده است.
رئیس انجمن سنگ با اشاره به اینکه گشایشها با بخشنامه جدید واردات اتفاق مثبتی رقم نمیزند، گفت: معتقدم چنانچه بخشنامه لغو شود، حتی با فرض وارد نکردن ماشینآلات خارجی، بهای ماشینآلات داخلی به شدت کاهش مییابد. متاسفانه برخی به نام تولید، تجهیزات بیکیفیت را وارد میکنند و با مونتاژ در ایران به نام تولید داخلی با چند برابر قیمت نمونه خارجی در کشور عرضه میکنند.
وی با اشاره به اینکه عمده معادن سنگ در مکانهایی قرار گرفتهاند که از ژنراتور برای تامین برق خود استفاده میکنند اما به طور طبیعی سنگبریها به عنوان مقاصد سنگهای معادن با مشکل مواجه میشوند، اظهار کرد: شرکتهای داخلی به جای تولید باید سراغ قطعهسازی بروند. از طرفی زمانی که واردات ماشینآلات نو و دست دوم آزاد شود، شرکتهای داخلی هیچگونه توجیهی برای ادامه تولید این ماشینآلات ندارند؛ ماشینآلاتی که عمق ساخت آنها ۱۰درصد هم نیست و عمدتا باید عنوان مونتاژ را برای اغلب آنها به کار ببریم اما متاسفانه مسوولان از این موضوع غفلت میکنند و نسبت به کیفیت واردات ماشینآلات برندهای بزرگ با عمر ۵ساله اظهار نگرانی میکنند در حالی که صنعتگر بیش از همه نگران سرمایهای است که هزینه میکند.
منبع: دنیای اقتصاد