آینده را قربانی امروز نکنیم

این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که صنعت آهن و فولاد در کشور ما با وجود همه پیشرفت‌های خوبی که در سال های گذشته داشته‌ایم، چشم انداز توسعه‌ای اش با اما و اگرهایی رو به رو شده است.

بر این باورم با وجود همه چالش‌های پیش رو و محدودیت‌هایی که مدیریت بنگاه‌های اقتصادی با آن مواجه هستند، اگر به سمت سرمایه گذاری، اهداف توسعه‌ای و برنامه‌ریزی برای هوشمندسازی فرایندهای تولید در کل زنجیره فولاد حرکت نکنیم، به چشم بر هم زدنی دیگر بازیگران نوپای جهانی عرصه حضور قدرتمند در بازارهای مهم بین‌المللی را بر صنعت فولاد ایران تنگ می‌سازند.

این هشدار و پیش‌بینی توسعه و رشد تولید در صنعت فولاد منطقه و پیوستن بازیگران جدید به آن در حالی رخ می‌دهد که بسیاری از بنگاه های بزرگ داخلی این صنعت که نگاه آینده نگرانه دارند، برای اهداف توسعه ای خود فارغ از آن که بتوانند در حوزه تامین مالی و سرمایه گذاری موفق باشند یا نه؟! با چالش های جدی رو به رو هستند.

به تعبیر کلام حضرت امیر(ع): إِنْ سَمَتْ هِمَّتُکَ لِإِصْلاَحِ اَلنَّاسِ فَابْدَءْ بِنَفْسِکَ. بگذارید اصلا از خودمان و شرکت سنگ آهن مرکزی ایران شروع کنیم، در حدود دو سال گذشته، با وجود برجای ماندن میراثی از چالش‌ها و تنگناهای شدید اقتصادی که شرکت در آن قرار داشت، ما آینده را قربانی امروزمان نکردیم، سعی کردیم تا ضمن حفظ و بهبود وضع جاری شرکت و امور حقوقی و رفاهی کارگران زحمتکش، سند توسعه‌ای و پروژه‌های زیرساختی لازم را تدوین و همزمان اجرای آن را با ابزارهای نوین تامین مالی آغاز کنیم.

شاید کمتر کسی باورش می شد در طول دو سال، در شرکتی که هم باید به سهامدارش (صندوق بازنشستگی فولاد با حدود 100 هزار بازنشسته) متعهد می بود و هم با بدهی سنواتی مواجه بود و از طرفی یک شهرستان با جمعیت چند ده هزار نفری مطالبه توامان مسوولیت اجتماعی و توسعه و پیشرفت از آن داشتند، بتوان دوام آورد و بذر امید کاشت و نهال آن را مراقبت کرد تا جوانه بزند و طراوتش امروز دلبری کند و با وجود برخی سنگ اندازی ها، در شتاب بخشی به قطار پیشرفت دولت مردمی نیز نقش داشت.

تامین مستقل و پایدار برق از طریق احداث 2 نیروگاه 25 مگاواتی و 2 پست برق اختصاصی برای شرکت، رفع موانع متعدد تولید و رکوردزنی کارخانه ها‌، انجام عظیم ترین باطله برداری در تاریخ شرکت از معادن برای رسیدن به خوراک مناسب و افزایش 200 میلیون تنی ذخایر شرکت با در اختیار گرفتن حق بهره برداری از معادن جدید برای آیندگان، برای ما فقط و فقط یک معنا داشت، آینده و توسعه خط قرمز است و آن را نباید قربانی امروز کنیم. کاری که میسر نمی شد مگر با تلاش شبانه روزی تمام کارگران زحمتکش شرکت سنگ آهن مرکزی ایران و جوانان مومن و انقلابی که پای کار دشوار معدن و آهن و فولاد ایستاده‌اند.

در ابتدای این یادداشت، داشتم از دانیلی ایتالیا و کشور عمان و پروژه آهن اسفنجی شان می گفتم و حالا رشد آرام آرام کارخانه آهن اسفنجی خودمان را از دل خاک، تماشا می کنم، با دست خالی، 15 درصد پیشرفت داشته است، پروژه ای که تکیه به توان مهندسان داخلی خودمان دارد و قبل از آهن اسفنجی آنها، انشاالله به بهره برداری می رسد و پرچم سه رنگ ایران اسلامی را بر فرازش با افتخار به تماشا می نشینیم.

معدن نیوز