گمرک برای مردم یا بلای جان مردم

 

وظیفه اصلی گمرک ، اطمینان از رعایت قوانین و مقررات تجاری ، گمرکی و مالیاتی است . این وظیفه شامل بازرسی کالاها برای کالاهای محدودشده یا غیرمجاز ، تأیید مدارک و جمع‌آوری حقوق و عوارض گمرکی است . این سازمان برای جلوگیری از قاچاق ، کلاهبرداری تجاری ، حفظ امنیت ملی و سلامت عمومی حیاتی می باشد .

درآمدهای وصولی گمرک و واریزی به خزانه در ۵ ماه سال ۱۴۰۴ به بیش از ۱۳۰ هزار‌میلیارد تومان رسیده که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۴۴ درصد افزایش داشته است . حال سوال این است که در کشور ما با این همه تحریم های بین المللی ، جایز است که گمرک با دستورالعمل های سابق به کار خود ادامه دهد و آیا راهی نیست که بتواند کمکی به این وضعیت نماید یا خدمتی بهتر به مردم کشور داشته باشد .

شهروندی مرزنشین می خواهد یک کیلو پرتقال بخرد در کشور خودش قیمت دو برابر کشور همسایه است . تولید کننده و کشاورز پرتقال را در کشور خودش نصف قیمت کشور همسایه می فروشد ولی به او نمی فروشد . بهترین راه برای این شهروند چیست ؟ عاقلانه ترین کار این است که از کشور همسایه بخرد ؟ پس چرا به اون اجازه نمی دهند ؟ آیا به خاطر حمایت از صادر کننده است یا تولید کننده .

اگر مسولان عزیز یک بررسی ساده از حسابهای مالی صادر کنندگان وتولید کنندگان بنمایند متوجه خواهند شد که سود اصلی به جیب صادر کننده خواهد رفت نه تولید کننده و در کشور ما بهترین چیز برای صادرات ، مواد غذایی می باشد زیرا چیز خاصی برای صادرات بین المللی قابل رقابت با کشورهای صنعتی دنیا وجود ندارد و ناگزیر صادر کننده برای کسب درآمد به سمت اقلام غذایی رفته و باعث گرانی در این حوزه می شود .

برای واردات هم موضوع به همین منوال می باشد وارد کننده تمام اقلامی که تحریم هستیم وارد مملکت می کند و به هر قیمتی که بخواهد جنس خود را می فروشد ، بنابراین این تحریم شده منفعتی برای صادر کننده و وارد کننده .