«جهان اقتصاد» گزارش می دهد امضا پشت درِ بحران؛ روزهای پرتنش در پتروشیمی کرمانشاه

در حالی که کمتر از یک ماه پیش، نام پتروشیمی کرمانشاه به‌عنوان یکی از موفق‌ترین تولیدکنندگان اوره در کشور مطرح بود، اکنون این مجتمع بزرگ صنعتی در میانه‌ی تنش‌های مدیریتی و ابهامات ساختاری، روزهای ملتهبی را سپری می‌کند؛ شرایطی که به گفته منابع مطلع، ممکن است بر آینده تولید، نیروی انسانی و اعتبار این مجموعه در سطح ملی اثرگذار باشد.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده، ماجرا از زمانی آغاز شد که مهندس حیدری‌نژاد، مدیرعامل این شرکت، در پی اختلاف با هلدینگ پارسیان ناچار به استعفا شد؛ اقدامی که از سوی مقامات ارشد استان، اجباری تلقی شده و با واکنش‌های انتقادی همراه بود. این استعفا برای بسیاری از فعالان اقتصادی غافلگیرکننده بود، زیرا پتروشیمی کرمانشاه در ماه‌های اخیر عملکرد قابل توجهی در حوزه تولید اوره داشته است.

پس از کنار رفتن مدیرعامل، مدیریت واحد به صورت سرپرستی به علی کیانی سپرده شد. تصور می‌شد این تغییر، موقتی و صرفاً بر مبنای تصمیمات سازمانی باشد، اما به فاصله‌ی کوتاهی، انتشار برخی اخبار درباره رفتارهای مدیریتی جدید، موج تازه‌ای از نگرانی را در میان کارکنان ایجاد کرد.

طبق گفته منابع غیررسمی، سرپرست جدید، نامه‌ای را میان کارکنان توزیع کرده که در آن، از پرسنل خواسته شده تا درباره ضعف عملکرد مدیرعامل سابق اظهار نظر کنند و آن را تأیید نمایند؛ اقدامی که بنا بر ادعاها، با تهدید به اخراج همراه بوده است.

این موضوع، علاوه بر حساسیت‌های سازمانی، از نظر حقوقی و اخلاقی نیز بحث‌برانگیز شده و واکنش‌های متعددی را در شبکه‌های اجتماعی و محافل داخلی مجتمع برانگیخته است.

آنچه این مسئله را عجیب‌تر نشان می‌دهد، واکنش بسیار متفاوت مقامات ارشد استان نسبت به عملکرد مدیرعامل سابق است. مقام‌های استانی طی روزهای اخیر از مهندس حیدری‌نژاد حمایت کرده و ضرورت بررسی مجدد تصمیم برکناری را یادآور شده‌اند.

این تناقض، سؤال‌های بیشتری را درباره ماهیت اختلافات میان مدیریت شرکت و هلدینگ پارسیان مطرح کرده است.

همزمان با درخواست برای امضای نامه، گزارش‌های دیگری حکایت از شروع موج جدیدی از اخراج کارکنان دارد. اگرچه هنوز آمار دقیقی از تعداد افراد اخراج‌شده منتشر نشده، اما کارکنان می‌گویند فضای روانی مجتمع در روزهای اخیر ملتهب بوده و نگرانی‌ها نسبت به آینده شغلی افزایش یافته است.

برخی تحلیلگران معتقدند که این تصمیمات، می‌تواند منجر به تشدید بی‌اعتمادی در میان نیروهای متخصص شود؛ روندی که شاید در بلندمدت تأثیر منفی بر کارآیی خطوط تولید و ساختار سازمانی مجتمع بگذارد.

پتروشیمی کرمانشاه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین واحدهای صنعتی غرب کشور، در سال‌های اخیر نقشی مؤثر در تولید و تأمین اوره کشور داشته و همچنین برای هزاران نفر در منطقه به‌طور مستقیم و غیرمستقیم ایجاد اشتغال کرده است.

از سوی دیگر، ده‌ها هزار سهامدار حقیقی و حقوقی نیز به واسطه عملکرد این شرکت، ذینفع به شمار می‌روند. از این‌رو، هر تغییر مدیریتی ناگهانی و هر تصمیم سازمانی حساس می‌تواند پیامدهایی فراتر از دیوارهای مجتمع داشته باشد.

یکی از نکات مورد توجه در روزهای اخیر، نبود شفاف‌سازی رسمی از طرف هلدینگ پارسیان و دیگر نهادهای بالادستی درباره دلایل برکناری مدیرعامل سابق است.

در شرایطی که موجی از ابهامات و پرسش‌ها میان کارگران، سهامداران و حتی مسئولان استانی شکل گرفته، انتظار می‌رفت نهادهای تصمیم‌گیر توضیحاتی درباره دلایل تغییرات اخیر ارائه کنند؛ اما سکوت حاکم، این فضا را پیچیده‌تر کرده است.

هم‌زمان، انتشار تصویری از نامه درخواست امضا درباره ضعف عملکرد مدیرعامل سابق در شبکه‌های اجتماعی، بر حساسیت موضوع افزوده و مردم منطقه را نیز نسبت به آینده این مجتمع نگران کرده است.

به باور کارشناسان، هدایت مجموعه‌ای با ابعاد پتروشیمی کرمانشاه نیازمند ثبات مدیریتی و راهبردهای روشن است.

از سوی دیگر، از آنجا که پتروشیمی کرمانشاه در حوزه مالکیتی زیر نظر یکی از نهادهای مهم کشور قرار دارد، برخی کارشناسان بر این باورند که ورود مقام‌های ارشد و حتی «وزیر دفاع» برای بررسی موضوع ضرورت دارد.

به‌ویژه که موضوع تنها یک اختلاف داخلی نیست، بلکه مسأله‌ای است که می‌تواند بر مسیر تولید یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های اوره‌ساز کشور اثر بگذارد.

در حالی که مقام‌های استانی با صراحت از اقدام صورت‌گرفته انتقاد کرده‌اند، سرپرست جدید مدیریت با رویکردی کاملاً متفاوت، به دنبال ثبت مستنداتی درباره ضعف عملکرد مدیرعامل سابق است.

این دوگانگی موجب شده تا کارکنان نیز دچار سردرگمی شده و شرایطی مبهم بر فضای سازمان حکم‌فرما شود.

نیروهای شاغل در این مجتمع می‌گویند مجموعه طی ماه‌های اخیر در بهترین وضعیت تولیدی قرار داشته و عنوان «موفق‌ترین شرکت اوره‌ساز» را نیز یدک می‌کشیده است.

به همین دلیل، تغییر ناگهانی مدیریت و اقداماتی که پس از آن رخ داده، برای آنان غیرقابل درک است.

کارگران معتقدند که هرگونه رفتار غیرحرفه‌ای در قبال پرسنل و مدیران پیشین، می‌تواند پیامدهای منفی جدی برای آینده واحد داشته باشد. اعتقاد غالب این است که اختلاف میان مدیرعامل سابق و هلدینگ پارسیان نباید هزینه‌اش را کارگران و سهامداران بدهند.

پتروشیمی کرمانشاه تنها یک شرکت تولیدی نیست؛ بلکه یک دارایی ملی است که حفاظت از آن نیازمند تصمیمات سنجیده و کارشناسی است.

با توجه به سابقه موفق اخیر مجتمع و اهمیت آن در غرب کشور، ضروری است که مقامات مسئول هرچه سریع‌تر ابعاد مختلف ماجرا را بررسی کرده و با شفاف‌سازی نسبت به آینده این واحد صنعتی اطمینان‌بخشی کنند.

تحلیلگران صنعت پتروشیمی معتقدند که ادامه چنین روندهایی می‌تواند مسیر تولید را مختل کرده و به اعتبار مجموعه آسیب برساند؛ آسیبی که جبران آن به‌سادگی ممکن نخواهد بود.

پتروشیمی کرمانشاه این روزها در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخ فعالیت خود قرار دارد. تغییرات مدیریتی، اختلافات درون‌سازمانی، درخواست‌های بحث‌برانگیز از کارکنان و نگرانی‌های گسترده درباره آینده شرکت، تصویری از بحران در این مجتمع را نشان می‌دهد.

در چنین شرایطی، انتظار می‌رود نهادهای تصمیم‌گیر با ورود قاطع و بی‌طرفانه، در جهت مدیریت شرایط گام بردارند تا مسیر فعالیت یکی از مهم‌ترین واحدهای صنعتی غرب کشور از آسیب‌های احتمالی مصون بماند.

تا تعیین تکلیف نهایی، چشم هزاران کارگر، سهامدار و فعال اقتصادی به تصمیمات پیش‌رو دوخته شده است