هدف جریان بهانه جو از تخریب وزیر صمت چیست؟/ آسمان و ریسمان برای تخریب گفتمان وفاق

توپخانه مخالفان دولت خیلی زودتر از آن چه که تصور می شد شروع به کار کرده است. در شرایطی که هنوز سه ماه از شروع به کار دولت چهاردهم نگذشته، هجمه ها از طرف برخی جریان ها به قدری سنگین شده است که گویی نقطه آغاز چالش ها و ابرچالش های اقتصادی و غیر اقتصادی کشور از شهریور 1403 (تشکیل کابینه دولت چهاردهم) بوده است. طبیعتا نقد و نقادی ویژگی ذاتی هر رسانه ای ست و طبیعتا هر دولتی باید از انتقاد استقبال کند و اتفاقا دولت فعلی هم از این قاعده مستثنی نبوده و رئیس جمهور بارها اعلام کرده است که دولت دست خود را به سوی هر آن کسی که بتواند به حل مشکلات کشور کمک کند دراز می کند. اما وقتی سطور مطالب و لابه لای خطوط برخی رسانه های خاص را دنبال می کنیم، متوجه می شویم که هدف نه دلسوزی است و نه کمک به دولت، بلکه بیشتر نوعی انتقام گیری زودهنگام از دولتی است که در یکی از سخت ترین شرایط تاریخی مسوولیت امور کشور را به دست گرفته است. تنها به عنوان نمونه در یکی از اقدامات این جریان، پروژه تخریب وزیر صمت و سناریوسازی برای استعفای او از دولت و قصد مجلس برای استیضاح کلید خورده است. آسمان و ریسمان بافتن و پیدا کردن دستاویزهایی برای تخریب وزیر تازه کار صمت و شائبه سازی و شایعه سازی مهمترین تاکتیک این جریان در دو سه ماه اخیر بوده است. یک بار به انتصابات وزیر با هدف تخریب چنگ می زنند، یک بار دیگر سوابق او را در عرصه بنگاه داری زیر سووال می برند و بار دیگر او را ناهمسو با سایر بدنه دولت عنوان می کنند. تقریبا بر همگان آشکار است که اتاق های بازرگانی به عنوان مهمترین تشکل منسجم بخش خصوصی کشور سال های سال به دنبال این موضوع بودند که فردی از بدنه خودشان هدایت و سکان وزارت صنعت را بر عهده بگیرد، این اتفاق هیچ گاه محقق نشد تا اینکه در دولت چهاردهم فردی که سابقه حضور در بخش خصوصی و اتاق بازرگانی را حتی در سطح هیات رئیسه داشت، به عنوان وزیر صمت معرفی شد. طبیعتا این فرصتی تاریخی برای بخش خصوصی کشور است که فردی از جنس خود این بخش و آشنا به دغدغه های آن ها مسوولیت این بخش را پذیرفته و تلاش دارد تا مسائل کلیدی بنگاه ها و فعالان اقتصادی را حل و فصل کند.

اما احتمالا علت را می توان در جایی جستجو کرد که معمولا در دولت ها نگاه سیاسی و جناحی بر بخشی از انتصاب ها سایه می انداخته اما دولت چهاردهم که با شعار وفاق بر سر کار آمد، رویکرد اصلی خود را بر استفاده از تمام ظرفیت های نخبگانی فارغ از تعلقات جناحی قرار داد و انتخاب محمد اتابک هم با همین شاخص توسط رئیس جمهور انجام گرفت. حالا اما اگر امروز جای وزیر فعلی شخص دیگری هم به عنوان وزیر معرفی می شد، به احتمال فراوان صدای ناکوک مخالفان دولت خاموش نمی شد و بهانه های دیگری را برای تخریب و تخطئه در دستور کارشان قرار می دادند. اتابک در همین مدت کوتاه تلاش کرده که به شکل میدانی و از نزدیک با چالش های حوزه صنعت و معدن کشور مواجه بشود و سفرهای استانی را از استان های کم برخوردار مانند سیستان و بلوچستان آغاز کرد و حتی در ادامه برای سفر به کردستان دچار حادثه تصادفی شد که البته به خیر تمام شد. او در انتصاب های خود هم تلاش کرد به افراد و مدیرانی اعتماد کند که از جنس خود وزارتخانه باشند و با ساختارها و رویه های این مجموعه آشنا باشند. وجیه الله جعفری، فرشاد مقیمی، محمد آقاجانلو و سایر منصوبان اتابک همگی کسانی هستند که در معاونت ها و سازمان های تابعه وزارتخانه دارای سابقه بوده اند و با چالش های زیر مجموعه خود به خوبی آشنا هستند. حتی افرادی مثل وجیه الله جعفری و فرشاد مقیمی به دلیل توانمندی های شان در دولت سیزدهم هم دارای مسوولیت های مهمی در وزارت صمت بودند. حالا اما جالب است که جریان تخریبگر حضور این مدیران با تجربه را به عنوان نقطه ضعف اتابک مطرح می کند. ظاهرا این جریان یا به عمد و یا سهوا به در راستای ضربه زدن به منافع عمومی گام بر می دارد. مقام معظم رهبری در دیداری که در ماه های گذشته با نمایندگان مجلس در پیش از تشکیل دولت چهاردهم داشتند، تاکید کردند که موفقیت دولت موفقیت همه ماست اما ظاهرا جریان بهانه جو که تحت هر شرایطی به دنبال تخریب است چندان اعتقادی به این نگاه ندارد و منتظر فرصتی برای ناکامی دولت و زمین زدن آن است. با این وجود دولت چهاردهم و وزارت صمت با عزم راسخ به دنبال پیگیری هدف ها و برنامه های خود هستند و تلاش می کنند به دور از حاشیه ها و فضاسازی های رسانه ای و سیاسی منافع جمعه را دنبال کنند و مشکلات و ناترازی هایی که سال هاست روی هم انباشت شده است را با برنامه ریزی و کار کارشناسی در مسیر حل و فصل قرار بدهند.