اگر مسوولان استان همت کننداصفهان دوباره می تواند جایگاه تاریخی خود را در صنعت اسب بازیابد

ایران ما سابقه درخشانی در پرورش اسب و سوارکاری دارد و اصفهان، به عنوان مهد اسب ایران و دارای یکی از بزرگترین میدان‌های چوگان جهان در میدان نقش جهان بوده است.

با وجود پتانسیل‌های گردشگری و ورزشی مرتبط با اسب در اصفهان، ولی برنامه جامعی برای توسعه این صنعت وجود ندارد. نبود پیست‌های استاندارد سوارکاری، کمبود مسابقات منظم از جمله موانع رشد این بخش است.پرورش‌دهندگان اصفهانی خواهان توجه جدی مسئولان به صنعت اسب‌داری هستند؛ آنها تأکید می‌کنند که با فراهم کردن حداقل امکانات، می‌توانند نه‌تنها نیاز داخلی را تأمین کنند، بلکه به بازارهای خارجی برای صادرات و ارزآوری نیز راه یابند. 

با وجود جایگاه و ظرفیت بالای اصفهان در صنعت اسب‌داری کشور ولی این صنعت با چالش‌های متعددی روبه‌روست و از کمبود امکانات و زیرساخت های اولیه برای پرورش و توسعه این صنعت رنج می‌برد.

مجید گیاهی، رئیس هیات مدیره شرکت پادرا در مراسم رونمایی رسمی از شرکت پادرا و معرفی محصول خوراکی تخصصی اسب «بنو»، همزمان با گردهمایی اسب‌داران عرب استان اصفهان برگزار گفت: برخلاف تصور عمومی که سوارکاری را ورزشی لوکس و مخصوص ثروتمندان می‌داند، این صنعت از اقشار مختلفی تشکیل شده است؛ از پرورش‌دهندگان خرده‌پا تا تولیدکنندگان خوراک دام و لوازم سوارکاری در خانه ها و مردم که از ورزش اسب سواری استفاده می کنند.

گیاهی با اشاره به نوآوری‌های ملی در حوزه تغذیه اسب‌های نژاد عرب، تعامل با فعالان صنعت اسب و ارائه راهکارهای علمی و تخصصی در حوزه پرورش اسب در سطح گسترده اظهار داشت: از سال ۹۲ با تولید خوراک صنعتی اسب در کشور توانستیم، وابستگی به واردات خوراک اسب را کاهش دهیم و از خروج ارز جلوگیری کنیم.

وی با بیان اینکه بیش از ۶۰ نمایندگی فروش در سطح کشور فعال هستند بر ضرورت توسعه زیرساخت‌ها برای صادرات به کشورهای عربی و خلیج فارس تأکید کرد.

با وجود جایگاه تاریخی اصفهان در پرورش اسب‌های نژاد کرد، عرب و دره شور، پرورش‌دهندگان این استان از حمایت نکردن مسئولان گلایه دارند. محمد ترابی یکی از فعالان صنعت اسب در اصفهان نیز در ادامه گفت: تاکنون صورت جلسات و وعده های زیادی از سوی مسئولان داده شده ولی ما حتی هیچ زمینی برای مسابقات یا فعالیت‌های سوارکاری در اختیار نداریم. هیئت سوارکاری بزرگترین چالش ماست؛ چون آنها فقط بر اسب پرشی تمرکز دارند و از ما حمایتی نمی کنند.

وی اضافه ‌کرد: نه پول می‌خواهیم، نه آذوقه، فقط یک زمین در شأن اصفهان نیاز داریم تا بتوانیم به صادرات اسب هم فکر کنیم. در حال حاضر، خریداران اسب‌های ما را به یک‌پنجم قیمت می‌خرند، چون امکاناتی برای پرورش استاندارد نداریم.

از جمله مشکلات اصلی این صنعت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– نداشتن زمین و امکانات مناسب برای مسابقات و پرورش اسب

– عدم حمایت مالی و زیرساختی از پرورش‌دهندگان

– وابستگی به خریداران خارجی به دلیل نبود بازار داخلی منسجم

– کمبود خدمات حمایتی از سوی نهادهای مسئول

پرورش‌دهندگان اصفهانی خواهان توجه جدی مسئولان به این صنعت هستند. آنها تأکید می‌کنند که با فراهم کردن حداقل امکانات، می‌توانند نه‌تنها نیاز داخلی را تأمین کنند، بلکه به بازارهای خارجی برای صادرات و ارزآوری نیز راه یابند.

اسب‌های اصفهان از نفس افتاده‌اند، چون زیرساخت لازم برای پرورش آنها وجود ندارد. اگر مسئولان همت کنند، اصفهان می‌تواند دوباره جایگاه تاریخی خود را در صنعت اسب‌داری بازیابد.