با نگاهی به تغییر و تحولات بازار کار در اقتصاد ایران را از سال ۱۳۳۵ تا ۱۴۰۱، میتوان عملکرد دولت‌ها را با نگاه دقیق‌تری ارزیابی کرد.
در دوران پس از جنگ ایجاد شغل در اقتصاد سرعت بی‌نظیری به خود گرفت اما پس از افزایش قیمت نفت در نیمه دوم دهه ۸۰ شمسی و در دولت محمود احمدی‌نژاد با موج دوم بیماری هلندی، خالص اشتغال جدید و ایجاد شغل بسیار ناچیز شد و از سالیانه چند صد هزار فرصت شغلی به حدود سالی ده هزار نفر یعنی حدود «صفر» رسید.
معنا و مفهوم آن این است که در آن سال‌ها تعداد افرادی از جمعیت نیروی کار که شغلی پیدا کرده‌اند با تعداد کسانی که بیکار شده‌اند برابر بوده است.
بعد از سال ۹۲ ایجاد شغل جدید به روند مناسبی بازگشت اما با بیماری کرونا در سال ۹۹ حدود یک میلیون نفر به طور خالص شغل خود را در اقتصاد ایران از دست دادند که بنا به انتظار در بخش خدمات شاغل بودند.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه
