شناسایی خانه‌های خالی مردم را خانه دار نمی‌کند

جهان اقتصاد: برخی بر این باور هستند که یکی از مشکلات جدی در بازار مسکن ایران، وجود خانه های خالی متعدد است که به بازار عرضه نمی شوند اما به این سوال پاسخ نمی دهند که عرضه این خانه ها چه گره ای از بازار باز می کند؟ آیا عرضه تمام خانه های خالی از سکنه باعث می شود که قیمت ها ریز کند؟

در این رابطه فتح‌اله توسلی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، با تأکید بر اهمیت شفافیت در حوزه املاک و اجرای مالیات بر خانه‌های خالی، این سیاست را ابزاری مهم در کاهش سوداگری در بازار مسکن و کنترل قیمت‌ها می‌داند.

وی معتقد است که عدم تولید کافی مسکن و عرضه نشدن واحدهای ساخته‌شده به بازار، از مهم‌ترین دلایل افزایش قیمت‌ها است. در همین راستا، سامانه ملی املاک و اسکان و مالیات بر خانه‌های خالی دو اقدام مهمی هستند که می‌توانند در جهت کاهش التهابات بازار مسکن و افزایش نظارت مالیاتی تأثیرگذار باشند.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، با اشاره به تأثیرات مثبت اجرای سامانه ملی املاک و اسکان، اتصال این سامانه به بانک‌ها و نهادهای مختلف اجرایی را گامی مؤثر در افزایش شفافیت اطلاعات ملکی دانست. وی خاطرنشان کرد که با اجرای این سامانه، تأیید آدرس‌ها به شکل سیستمی و آنلاین انجام می‌شود و دیگر مانند گذشته نیازی به ارسال پاکت پستی به درب منازل نیست.

وی در ادامه افزود که با اتصال این سازمان‌های اجرایی؛ ثبت روزانه اقامتگاه در این سامانه به طور قابل توجهی افزایش یافته، که نشان‌دهنده افزایش دقت و گستردگی نظارت بر املاک در سطح کشور خواهد بود. توسلی تأکید کرد که این تغییرات، موجب می‌شود تا اطلاعات مربوط به خانه‌های خالی دقیق‌تر شناسایی شوند و نظارت بر بازار مسکن تقویت شود .

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به دلایل افزایش قیمت مسکن، اظهار داشت که یکی از مشکلات اصلی در این حوزه، کمبود عرضه واحدهای مسکونی و عدم نظارت بر املاک ساخته‌شده است. وی افزود: برخی افراد مالک صدها واحد مسکونی هستند اما این املاک را وارد بازار نمی‌کنند. این رفتار باعث کاهش عرضه، افزایش قیمت‌ها و در نتیجه تورم مسکن می‌شود. از سوی دیگر، بسیاری از این مالکان مالیاتی نیز پرداخت نمی‌کنند، که همین امر موجب تشدید بحران مسکن در کشور شده است.

آن چه در این میان مغفول مانده، تاثیر افزایش قیمت دلار بر قیمت مصالح و ساخت خانه است. این نماینده مجلس هیچ اشاره ای نمی کند که اساسا افزایش قیمت ارز تا چه میزان هزینه ساخت را بالا برده است.

عدم توجه به همین مسائل است که همواره مسئولان را به حاشیه می برد و هیچگاه راهکار اساسی و منطقی برای خانه دار شدن مردم ارائه نمی شود. 

اساسا شناسایی خانه های خالی و قرار دادن آن ها در لیست فروش یا اجاره چه کمکی به کارگری می کند که در بهترین حالت درآمد ماهانه او 15 میلیون تومان است؟

بر فرض که برج های خالی از سکنه شمال شهر نیز شناسایی شدند و مالکان برای فرار از پرداخت مالیات مجبور به آگهی کردن ان ها به صورت واقعی شدند، اساسا چه کسی می تواند ده ها میلیارد تومان پول خرید این خانه ها را پرداخت کند؟

تمامی این سوالات و بسیاری از سوالات دیگری ان چیزی است که هیچگاه مسئولان و نمایندگان مجلس به آن پاسخ نمی دهند و در یک چرخه طراحی طرح های بی فایده گرفتار شده اند. گرفتاری که مشخصا برای آن ها گرفتاری نیست بلکه کارگری را گرفتار می کند که آرزوی خانه دار شدن را به گور می برد. اما به نظر می رسد در همان لحظه مرگ او نیز مسئولان همچنان به دنبال خانه های خالی شهر می گردند تا از آن ها مالیات اخذ کنند.