معادن ایران طلای پنهان اقتصاد
مهرناز خوشبخت روزنامهنگار

از نظر تاریخی، طلا همیشه یک پشتوانه شناختهشده و قابلاعتماد برای ارزش پول بوده است اما این بدان معنا نیست که سایر منابع معدنی پتانسیل مشابهی ندارند برخی کشورها به سمت استفاده از ذخایر معدنی مانند نقره، مس، لیتیوم و حتی عناصر کمیاب حرکت کردهاند تا اقتصاد خود را بهبود بخشند البته، موفقیت در این مسیر به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله میزان ذخایر، تکنولوژی استخراج و توانایی در تبدیل این منابع به ثروت قابل معامله در سطح جهانی.
برای مثال، مس یکی از منابع معدنی بسیار ارزشمند است که تقاضای آن در صنایع مختلف از جمله الکترونیک، ساختمانسازی و خودروسازی دائماً در حال افزایش است. کشورهایی که ذخایر گستردهای از مس دارند میتوانند با سرمایهگذاری صحیح در فرآوری و صادرات، اقتصاد خود را تقویت کنند اما مشکل اینجاست که بازار مس در مقایسه با طلا نوسانات بیشتری دارد و سرمایهگذاران همیشه آن را بهعنوان پشتوانه مالی بلندمدت در نظر نمیگیرند.
نقره نیز یکی دیگر از منابعی است که میتوان بهعنوان جایگزین طلا بررسی کرد این فلز بهطور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد و قابلیت ذخیرهسازی خوبی دارد اما مانند مس، ثبات قیمت آن در مقایسه با طلا کمتر است و همین موضوع باعث میشود که نتواند نقش مطمئنی در نظام مالی ایفا کند.
از سوی دیگر، برخی کشورها مانند چین و ایالات متحده به سمت ذخیره و توسعه مواد معدنی استراتژیک مانند لیتیوم و نئودیمیم حرکت کردهاند که برای ساخت باتریهای پیشرفته و تجهیزات فناوری ضروری هستند این منابع معدنی میتوانند ارزش اقتصادی قابلتوجهی داشته باشند، اما هنوز نمیتوانند جایگزین طلا بهعنوان پشتوانه پول شوند زیرا قابلیت نقدشوندگی سریع و گسترده در بازارهای مالی را ندارند.
با توجه به ظرفیت عظیم منابع معدنی ایران، میتوان گفت که این کشور دارای ۶۸ نوع ماده معدنی کشفشده است و ذخایر اثباتشده آن ۳۷ میلیارد تن و ذخایر بالقوه بیش از ۵۷ میلیارد تن برآورد شده است. ایران در میان ۱۵ کشور بزرگ معدنی جهان قرار دارد و ارزش ذخایر معدنی آن بیش از ۷۷۰ میلیارد دلار تخمین زده میشود همچنین، استان خراسان رضوی با ۵۹۸ معدن بیشترین تعداد معادن را در کشور دارد، در حالی که استانهای فارس و سمنان به ترتیب ۳۹۹ و ۳۶۹ معدن دارند. این ارقام نشاندهنده ظرفیت عظیم معدنی کشور است که در صورت سرمایهگذاری مناسب، میتواند نقش مهمی در اقتصاد ایفا کند.
علاوه بر این، ایران دارای ۷٪ از کل ذخایر معدنی جهان است و در میان ۱۴ کشور برتر جهان از نظر ذخایر معدنی قرار دارد. همچنین در کنار ذخایر عظیم مس، آهن و نقره، ایران دارای بزرگترین ذخایر روی جهان است و در رتبه نهم جهانی از نظر ذخایر مس قرار دارد معدن مس سرچشمه، یکی از بزرگترین معادن روباز جهان، در ایران واقع شده و ذخیرهای بالغ بر ۱٫۲ میلیارد تن دارد. همچنین، معدن سنگ آهن سنگان با ذخیره ۱٫۲ میلیارد تن در رتبه نهم جهانی قرار دارد.
منابع معدنی نقش مهمی در اقتصاد ایران دارند و میتوانند به عنوان یکی از محرکهای اصلی رشد اقتصادی عمل کنند. ایران دارای ذخایر گستردهای از مواد معدنی مانند مس، آهن، روی، طلا و عناصر کمیاب است که در صورت بهرهبرداری صحیح، میتوانند به افزایش تولید ناخالص داخلی، ایجاد اشتغال و توسعه صادرات کمک کنند.
بر اساس گزارشها، بخش معدن و صنایع معدنی ایران ظرفیت بالایی برای رشد دارد و میتواند سهم قابلتوجهی در اقتصاد کشور ایفا کند با این حال، چالشهایی مانند کمبود سرمایهگذاری، فناوریهای قدیمی و موانع صادراتی باعث شدهاند که این بخش نتواند به طور کامل پتانسیل خود را محقق کند همچنین، تحریمهای بینالمللی و مشکلات بانکی تأثیر منفی بر توسعه معادن داشتهاند زیرا دسترسی به تجهیزات مدرن و جذب سرمایهگذاری خارجی محدود شده است.
با این وجود، اگر سیاستهای اقتصادی به سمت توسعه پایدار معادن و افزایش ارزش افزوده محصولات معدنی حرکت کنند، این بخش میتواند به یکی از ارکان اصلی اقتصاد ایران تبدیل شود. توسعه صنایع پاییندستی، افزایش فرآوری مواد معدنی و کاهش خامفروشی از جمله اقداماتی هستند که میتوانند تأثیر مثبت بر اقتصاد کشور داشته باشند.
کشورهای مختلف جهان از منابع معدنی خود به روشهای متفاوتی برای تقویت اقتصادشان استفاده کردهاند برخی کشورها مانند استرالیا و کانادا با مدیریت صحیح منابع معدنی، توانستهاند اقتصاد خود را به یکی از پایدارترین اقتصادهای جهان تبدیل کنند. استرالیا با صادرات گسترده سنگ آهن و زغال سنگ، درآمد قابلتوجهی کسب کرده و کانادا نیز با بهرهبرداری از نیکل، مس و طلا، اقتصاد خود را تقویت کرده است.
در مقابل برخی کشورها مانند چین به جای خامفروشی، روی فرآوری مواد معدنی سرمایهگذاری کردهاند. چین با توسعه صنایع پاییندستی و تولید محصولات با ارزش افزوده بالا، توانسته است از منابع معدنی خود بهعنوان یک مزیت رقابتی در بازارهای جهانی استفاده کند.
همچنین، کشورهایی مانند چلی که دارای ذخایر عظیم مس هستند، با سیاستهای اقتصادی هوشمندانه، توانستهاند این فلز را به یکی از ارکان اصلی اقتصاد خود تبدیل کنند. چلی با سرمایهگذاری در فناوریهای استخراج و فرآوری، توانسته است جایگاه خود را در بازارهای جهانی تثبیت کند.
بنابراین، پرسش اصلی اینجاست که آیا منابع معدنی غیر از طلا میتوانند بهعنوان پشتوانهای مطمئن برای افزایش ارزش پول ملی عمل کنند؟ پاسخ این سوال بستگی به شرایط اقتصادی، توانایی در ایجاد بازار برای این منابع و مدیریت هوشمندانه منابع طبیعی دارد. کشورهایی که ذخایر معدنی گستردهای دارند، میتوانند با بهینهسازی سیاستهای خود، نقش این منابع را در تقویت اقتصاد افزایش دهند اما این مسیر نیازمند برنامهریزی دقیق و اجرای استراتژیهای اقتصادی بلندمدت است.
در نهایت، طلا به دلیل ارزش تثبیتشده و اعتماد تاریخی آن همچنان گزینه برتر برای پشتوانه پول است، اما با تحولات بازارهای جهانی و رشد تقاضا برای برخی مواد معدنی خاص، شاید بتوان در آینده گزینههای جدیدی را بررسی کرد. اما تا آن زمان، اتکا به منابع معدنی دیگر باید با احتیاط و استراتژی دقیق انجام شود.