آلودگی هوای تهران متاسفانه روز به روز در حال افزایش بوده و با توجه به پیامدهای زیانبارش به یکی از ملموس ترین معضلات زیست محیطی تهران و دیگر شهر های بزرگ کشور تبدیل شده است. آمارها نشان می‌دهد

که در روزهای تشدید آلودگی هوای تهران، شمار بیماران تنفسی «تا ۶۰درصد» افزایش می‌یابد . بیشترین عامل مرتبط با تشدید بیماری‌های سیستم قلبی، عروقی و ریوی، افزایش آلاینده‌های دی اکسید گوگرد، ذرات معلق و منواکسید کربن است، به طوریکه آلودگی هوا در تهران به طور متوسط موجب کاهش ۵سال از عمر تهرانی‌ها شده‌است. سال ۱۳۷۴برای اولین بار زنگ هشدار آلودگی هوای تهران به صدا در آمد که در آن موقع حدود صد نفر از کارشناسان و مدرسان محیط زیست، جغرافیا و شهرسازی، نشستی در سالن اجتماعات پارک شهر تهران برگذار نمودند. در این نشست بود که بیانیه «هوای تهران ۷۴» منتشر گردید و در آن برای نخستین بار از آلودگی هوای پایتخت به عنوان یک «بحران ملی» که راه مقابله با آن «عزم ملی» است، نام برده شد.

به گزارش افكارنيوز، حسین شهبازی، کارشناس بخش سیاهه انتشار و پیش بینی آلودگی هوا طی گزارشی آماری عنوان کرد که روزانه بیش از ٤٠٠ تن آلودگی به وسیله خودروهای سواری کاربراتوری تولید شده و در هوای شهر تهران منتشر می‌شود و این یعنی یک فاجعه زیست محیطی دیگر. وی در ادامه گزارش خود عنوان کرده بود نتایج بررسیها و محاسبات انجام گرفته از منظر آلودگی هوا نتایج قابل توجهی از سهم خودروهای کاربراتوری را نشان می‌دهد، این محاسبات نشان می‌دهد به صورت کلی ٥١,٣ درصد از آلودگی تولید شده ناشی از تردد خودروهای سواری در شهر تهران متعلق به همان تعداد اندک خودرو کاربراتوری است که ٩.٤ درصد از ناوگان خودروهای سواری شهر تهران را تشکیل می‌دهد.

همچنین مهندس مدنی مدیرعامل گروه خودروسازی سال گذشته طی گزارش دیگری عنوان کرده بود حدود ۵۰۰هزار خودروی کاربراتوری در کشور وجود دارد و نقش بسیار زیادی در آلودگی هوای شهر دارند. می‌توان گفت آلودگی این تعداد خودروهای کاربراتوری به اندازه تمامی خودروهای تولیدی دیگر است.

حال سوال اینجاست که با وجود آنچه که گفته شد چرا هنوز این مقدار خودروهای کاربراتوری در سطح شهر در حال تردد می باشند و روز به روز بر آلودگی هوای تهران می افزایند؟