مدیر اجرایی طرح های ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی در گفت‌وگو با جهان اقتصاد

قیمت خوراک پتروشیمی ها باید شناور باشد

تعیین نرخ خوراک پتروشیمی ها همواره موضوع مجادله انگیزی در مجلس و دولت بوده است. به زعم بسیاری از کارشناسان شرکت های پتروشیمی در کشور ما در شرایط بدی رشد کرده اند و به خوراک ارزان و تقریباً رایگان وابسته هستند. به گونه ای که صاحبان صنایع به صراحت اعلام می کنند اگر خوراک ارزان در اختیارشان قرار داده نشود، نمی توانند به حیات شان ادامه دهند. از طرف دیگر، کارشناسان اعتقاد دارند عرضه ی گاز با قیمت بسیار پایین به پتروشیمی ها ضرر زیادی به درآمدهای ارزی کشور می زند و به نفع مردم و دولت نیست. به زعم این افراد باید راه میانه و منصفانه ای برای نرخ خوراک پتروشیمی ها پیدا کنیم، به گونه ای که ضمن حفظ حیات پتروشیمی ها، منافع کشور نیز تأمین شود و به لحاظ درآمدی به مشکل نخوریم.

شناسه خبر: 2294

به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند متصل کردن نرخ خوراک پتروشیمی ها به قیمت های صادراتی می تواند گزینه ی مناسبی باشد. به طوری که پتروشیمی ها حداقل 80 درصد از قیمت گاز صادراتی را پرداخت کنند و 20 درصد مابقی نیز به عنوان کمک دولت به تولیدکنندگان داخلی در نظر گرفته شود. در ادامه نظرات رضا فروزش، مدیر اجرایی طرح هاي 15 و 16 پارس جنوبي را در این باره می خوانید.

فروزش با اشاره به این موضوع که تعیین نرخ خوراک پتروشیمی ها نیاز به بررسی های دقیق وکارشناسی دارد، به خبرنگار جهان اقتصاد گفت: بهترین راهکار این است که قیمت خوراک پتروشیمی ها شناور باشد. از اعمال یک قیمت ثابت و ریالی برای نرخ خوراک پتروشیمی ها باید پرهیز کنیم. بر اساس قیمت های صادراتی که همان فوب خلیج فارس است باید نرخ خوراک پتروشیمی ها مشخص شود. متصل کردن نرخ خوراک این شرکت ها به قیمت های صادراتی بهترین راهکار است. اگر برخی شرکت ها نمی توانند با این قیمت ها به حیات خود ادامه دهند، معنایش این است که ادامه ی فعالیت آن ها برایمان سودی ندارد. مجبور نیستیم به قیمت ضربه زدن به منافع کشور به شرکت های پتروشیمی خوراک ارزان بدهیم.

وی در ادامه ضمن تأیید این موضوع که تعیین یک قیمت ثابت برای خوراک پتروشیمی ها به صورت ریالی به ضرر دولت و مردم است و تعیین این نرخ بر اساس فوب های جهانی و اروپایی نیز حیات آن ها را تهدید می کند، گفت: بهترین روش این است که قیمت خوراک پتروشیمی ها را به قیمت های صادراتی که همان فوب خلیج فارس است، متصل کنیم. این روش مناسبی است که گاز با قیمت صادراتی در اختیار پتروشیمی ها قرار بگیرد. البته به عنوان کشوری که دارنده ی منابع نفت و گاز هستیم، می توانیم تخفیفی برای تولیدکنندگان داخلی قائل شویم، اما نباید این تخفیف به اندازه ای باشد که به ضرر کشور تمام شود و منافع مردم را به خطر بیاندازد.

فروزش خاطرنشان کرد: باید قیمت خوراک پتروشیمی بر اساس معیارهای صحیح مشخص شود. به موازات افزایش قیمت خوراک، شرکت های پتروشیمی باید به ارتقای خودشان بپردازند و به تولیدات با ارزش افزوده ی بالاتری مبادرت کنند تا تولید برایشان صرفه داشته باشد. نباید صرفه ی اقتصادی را از طریق خوراک ارزان برای آن ها مهیا کنیم. وقتی شرکت ها قیمت خوراک و انرژی مورد نیاز خود را به صورت واقعی پرداخت کنند، در مورد استفاده از ماشین آلات با بهره وری بالاتر و مصرف پایین تر حساس می شوند. این ها به معنای استفاده ی صحیح از انرژی است. اینکه خوراک با قیمت پایین در اختیار پتروشیمی ها قرار بگیرد و آن ها به تولید محصولات اولیه بپردازند و با صادرات آن ها سود ببرند، قابل قبول نیست. در این شرایط، منافع کشور تأمین نمی شود و فقط شرکت ها سود می کنند.

وی خاطرنشان کرد: بنده در بخش عملیاتی تجربه دارم و می دانم که وقتی بر روی بدنه ی کارشناسی شرکت ها فشار بیاوریم، آن ها به سمت بهینه سازی سیستم ها حرکت می کنند و شرایطی را به وجود می آورند که شرکت سود کند. بنابراین، نباید تصور کنیم که واقعی سازی قیمت خوراک به تعطیلی صنایع منجر می شود. آن ها حتماً راهی برای افزایش بهره وری خودشان پیدا خواهند کرد.

ارسال نظر