عابد مشایخ-دبیر کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان

چندی پیش اعلام شد: «هر خارجی صد هزار دلار سرمایه به کشور آورد ، اقامت به او می‌دهند.» باید تاکید کرد دوران شعارهای پوپولیستی گذشته است و فرصت برای این گونه شعارها وجود ندارد؛ چراکه نوسان نرخ ارز و وجود تورم مزمن، ریسک اقتصادی بالا را با خود به همراه دارد.

تا زمانی‌که سیاست‌گذار با اتخاذ تصمیم‌گیری‌های پرخطا، انحصارات و بنگاه‌داری دولت در اقتصاد را افزایش دهد و همچنین با خلق پول در مقابل کاهش رشد ظرفیت‌های بخش واقعی و تولید، تظاهر به تلاش برای کاهش تورم کند، عملا دست به ناپایدار شدن بیشتر در تراز مالی و اقتصاد کشور می‌زند و بحران تورم مزمن را برای کشور به بار می‌آورد و ریسک اقتصادی کشور را افزون می‌کند.

از دیگر سو وجود ریسک سیاسی بالا پایاپای ریسک اقتصادی بالا وجود دارد که دلیل اصلی آن مساله پرونده هسته‌ای و وجود تحریم‌های سخت است.

در چنین شرایطی کاهش ریسک اقتصادی، تنها از طرق سیاسی میسر خواهد شد، چراکه در حال حاضر حل مساله تورم مزمن و بحران‌های اقتصادی به سیاست گره خورده است و عملا شاهد یکه تازی اقتصاد سیاسی هستیم .

تنها راهکار خروج از بحران اقتصادی، حل مساله پرونده هسته‌ای در قالب مذاکره هوشمندانه دیپلماتیک است؛ در این گذار باید در برجام موکدا توفیق حاصل گردد تا با حذف تحریم‌های ظالمانه و توسعه روابط خارجی به کاهش ریسک سیاسی نائل شویم .

در چنین شرایطی می‌توان و«باید» در داخل اقدام به کاهش ریسک اقتصادی نمود؛ چرا که امکان حضور گسترده در بازارهای جهانی را پیدا خواهیم کرد و می‌توانیم به سازمان تجارت جهانی بپیوندیم، در این صورت ارزآوری به کشور افزون خواهد شد؛ خرید Hi Tech ها ، تکنولوژیهای پیشرفته و صنایع بالادستی تسهیل خواهد شد و Transaction های بانکی بین‌المللی (سوئیفت) برقرار خواهد شد .

نهایتا سیاست‌گذار باید با مدیریت دانش‌محور و دوراندیشانه تلاش کند تا با تراز نمودن سیستم‌های مالی و پایدارسازی سامانه‌های داخلی اقتصادی، دست به کاهش نرخ تورم زده، پایه پولی کشور را تقویت نماید، از سیستم‌های صنعتی و تولیدی کشور حمایت تضمینی همه‌جانبه کند و تورم مزمن را مرتفع کرده تا بتواند ریسک اقتصادی در کشور را کاهش داده و به جلب سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه اقتصادی اقدام نماید.