فریده خدادادی-همه ساله ساخت تعداد بیشماری از واحدهای مسکونی را در نقاط شهری و روستایی کشور شاهد هستیم که با وجود این که باید از ایمنی کامل و زیر ساخت‏های مناسب برخوردار باشند تا در برابر حوادث مختلف مورد آسیب قرار نگیرند، بدون توجه به ملاحظات زیست محیطی و فاقد زیر ساخت‏های مناسب ساخته می‏شود.

به گزارش جهان اقتصاد، امروزه در دنیا ساختمان‏هایی با عمر مناسب ساخته می‏شود و در روند ساخت مسکن ازمصالح ساختمانی مرغوب و متناسب با شرایط محیط زیستی استفاده می‏کنند چرا که این اقدام حفاظت بیشتر ازمحیط زیست  را به دنیال دارد . متاسفانه در کشورما درساختمان سازی به ملاحظات زیست محیطی توجهی نمی‏شود در حالی که توسعه مسکن در گرو توجه به همین ملاحظات است. در حال حاضر که از ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال صحبت می شود نیزباید این مهم مورد توجه قرار گیرد و نهادهای کشور باید به منظور رعایت نکات زیست محیطی چارچوب‏هایی وضع کنند و وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی اصلی باید با جدیت به این عرصه وارد شود.

خبرنگار جهان اقتصاد نیز پیرو اهمیت این موضوع با محمد رضا محبوب فر، کارشناس محیط زیست و توسعه پایدار به گفت وگو پرداخته است که در ادامه می‏خوانید:

این کارشناس محیط زیست و توسعه پایداراظهار کرد: شعار ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی در سال در شرایطی مطرح می‏شود که متاسفانه درسطح کشور طبق برآورد کارشناسان مدیریت شهری و منطقه ای بیش از700  هزار الی یک میلیون واحد مسکونی وجود دارد و بنده فکر می کنم تعداد بالاتر از 1.5 میلیون مسکن در کشور موجود باشد. متاسفانه این مسکن‏ها در کشور احتکار شدند و از یک سو توسط مالکین به فروش نمی‏رسند و اجاره هم داده نمی‏شود و مشخص است، این اقدام هدفی جز افزایش قیمت مسکن را به دنبال ندارد.

محبوب فرافزود: با توجه به ساخت یک میلیون واحد مسکونی  در سال، فکر نمی‏کنم با وجود قیمت تمام شده آن شهروندان بتوانند از پس پرداخت اجاره و حتی خرید آن برآیند.

وی گفت: با وجود این که برای ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال زمین بسیاری دراختیاراست اما زمین‏های مورد استفاده برای این امر یا جزو عرصه‏های طبیعی و محیط زیستی هستند یا از جمله عرصه‏های بیابانی و کویری محسوب می‏شوند.

عضو انجمن آمایش سرزمین ایران گفت: در ساخت مسکن زمین‏هایی که جزو عرصه‏های محیط زیستی هستند باید تغییر کاربری صورت گیرد یعنی زمین کشاورزی، زمین جنگلی، باغی یا ساحلی باید تغییر کاربری به زمین مسکونی پیدا کند که این اقدام مغایربا حفظ محیط زیست است و برمشکلات این حوزه می‏افزاید.

محبوب فر افزود: ازسوی دیگرزمین‏های بیابانی برای ساخت مسکن نیزفاقد امکانات زیرساختی لازم است و بعید بنظرمی‏رسد با این شرایط تحقق قول و وعده‏های ساخت یک میلیون واحد مسکونی عملیاتی شود و اگر هم جنبه عملیاتی پیدا کند صرفا به منزله کارنامه عملکری رییس جمهوری سیزدهم خواهد بود اما به قیمت این که زیرساخت‏های شهری از قبیل مدیریت بحران، آب‏، برق و گاز برای این واحدهای مسکونی وجود نداشته باشد!

**هشدار وقوع بحران های اقتصادی در فصول سرد

به گفته وی، با توجه به نزدیک شدن به فصل پاییز و زمستان با مشکل گاز و آب و به واسطه آن با مشکل برق نیز مواجه خواهیم بود، همانند بحران‏هایی که در تابستان دراستان خوزستان وجود داشت و ممکن است این بحران دراستان خوزستان و سایر مناطق کشور بروز و ظهور پیدا کند. بخشی از این بحران‏ها اقلیمی، محیط زیستی، منابع آبی، تجمیعی است و می‏توان گفت تمامی موارد به صورت بحران اقتصادی سربازمی‏کند که به فروپاشی اجتماعی، اقتصادی و...  می‏انجامد و مسایل امنیتی و سیاسی  را  در پی خواهد داشت.

عضو انجمن مخاطرات محیطی و توسعه پایدار ایران با اشاره به تجربه ساخت مسکن‏های مهر درسال‏های  گذشته تاکید کرد: متاسفانه درساخت این نوع واحدهای مسکونی مسایل مدیریت بحران و بحران‏های شهری و زیرساخت‏های شهری و حتی شریان‏های حیاتی مانند برق و گاز یا برای آن‏ها در نظر گرفته نشد یا به صورت ابتدایی بوده است و به نحوی به حاشیه نشینی تبدیل شدند با این تفاسیرقصد دارند که تجربه مسکن مهر با همان مبالغ با وجود عدم زیر ساخت موجود درشرایط کنونی  کشور تکرار شود.

**لزوم پیوست محیط زیستی در ساخت واحدهای مسکونی

وی تصریح کرد: در وهله نخست باید  ساخت واحدهای مسکونی از پیوست محیط زیستی برخوردارباشد یعنی نمی‏توان به نفع ساخت مسکن برای تغییرکاربری زمین‏های مختلف از قبیل کشاورزی و ساحلی و... اقدام کرد درغیراین صورت این اقدام غیر قابل سکونت بودن کشور را تسریع می‎کند.