گروه فرهنگی-چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر معلولین، در حالی آخرین روزهای اجراهای خود را سپری کرد، که تماشاگران زیادی برای استقبال از اجراهای راهی سالن های نمایشی شده بودند.
به گزارش جهان اقتصاد، در روز گذشته ۱۲ نمایش روی صحنه رفتند که در این میان شش نمایش در بخش صحنه ای بزرگسال و چهر نمایش در بخش کودک و نوجوان و دو نمایش در بخش خیابانی روی صحنه رفتند.
مجموعه فرشچیان نیز یکی از شلوغ ترین روزهای خود را به خاطر اجرای « شاه لیر» نمایشی از ارمنستانی ها پشت سر گذاشت .به طوری که تعداد زیادی از تماشاگران این نمایش پشت در ماندند .
این نمایش که از آثار معروف شکسپیر است به کارگردانی روبرت تساتوریان ساعت ۱۹:۳۰در سالن اصلی فرشچیان روی صحنه رفت.
«چه کسی جنگ را آغاز کرد؟» به نویسندگی امین ابراهیمی و کارگردانی یاسر موسی پور عنوان نمایش بخش جنبی چهارمین روز جشنواره است. این نمایش داستان فردی را روایت می‌کند که در زندان ابوغریب شکنجه شده و برادرش که به دست نیرو های آمریکایی در عراق کشته شده است،جستجو می‌کند.این نمایش ساعت۹صبح در پلاتو فرشچیان روی صحنه رفت.
نمایش« پرنده و فیل» کاری از گروه بچه‌های باران استان خراسان رضوی عنوان دیگر نمایشی است که در سالن اصلی فرشچیان ساعت۱۰:۳۰ اجرا شد. این نمایش که توسط هنرمندان معلول جسمی و حرکتی روی صحنه می رود در بخش مسابقه کودک و نوجوان بود و تاکنون ۲۷۰ بار اجرا شده است و پس از ۱۵ اجرای دیگر در شهرستان تربت جام تعداد نمایش آن به ۲۸۵ می‌رسد که این خود عددی کم‌نظیر و گویای تلاش این هنرمندان است
نمایش «فلانی و فلانی‌ها» از استان کردستان به کارگردانی موسی هدایتی و بازیگری توانخواهان جسمی حرکتی عنوان دیگر نمایشی است که در پلاتو مجموعه فرشچیان روی صحنه رفت. پیام اصلی این نمایش که ساعت۱۷:۳۰ و به عنوان نماینده استان کردستان روی صحنه رفت؛ فراهم آوردن شرایط لازم برای معلولان است به طوری که بتوانند روی پای خود بایستند و به باور برسند.۷ بازیگر معلول جسمی و حرکتی و یک بازیگر سالم در این نمایش ایفای نقش می کنند.
تالار هنر امروز با نمایش«سکوت روشن» به نویسندگی میترا زارع و کارگردانی محمد جواد آقایی میبدی کاری از موسسه غیرانتفاعی جامعه نابینایان شهرستان میبد به استقبال چهارمین روز جشنواره رفت. و به گفته کارگردان تمام هم و غم او رسیدن به یک تجربه شیرین در کنار بچه های روشن دل بوده و هیچ هدفی جز کشف توانایی این هنرمندان را نداشته است.
نمایش«گاهی به من نگاهی»نیز که در سومین روز جشنواره از اجرا بازمانده بود به روز چهارم مهاجرت کرد و به جای اجرا در هنرسرای خورشید در تالار هنر روی صحنه رفت. «گاهی به من نگاهی» باهنرمندی دانش آموزان ناشنواتئاتربه نویسندگی وکارگردانی صاحب بوستانی داستان شهر عروسک‌ها را روایت می‌کند که جادوگری آن را طلسم کرده است. در نهایت شخصیت داروغه از زندان فرار می‌کند و این طلسم را می‌شکند.
دیگر نمایشی که در تالار هنر روی صحنه رفت نمایش«همه فرزندان من»به نویسندگی سعیدرضا خوش شانس و کارگردانی محمد هادی رخشان است که ساعت۱۵:۳۰ به نمایندگی از استان فارس در پلاتو تالار هنر روی صحنه رفت.
آخرین نمایشی که در این روز در تالار هنر روی صحنه رفت نمایش «بزبزقندی و گرگ ناقلا» به هنر نمایی دختران ناشنوا به طراحی و کارگردانی امیر شیخ جبلی و محمد معلمی بود که به نمایندگی از اصفهان و در بخش مسابقه کودک و نوجوان ساعت۱۹:۳۰ اجرا شد. این نمایش در فضایی فانتزی در قالبی شاد و موزیکال روایتی از قصه بزبزقندی را ، با اجرای هنرمندانه بازیگرانی که ۵ نفر از آنها معلولین ناشنوا و ۲ بازیگر همراه بودند به اجرا در آمد.
هنرسرای خورشید نیز امروز میزبان نمایش«چرامن؟»به نویسندگی ناصر سنیوندو و کارگردانی فلورنس موکاسا از کشور اوگاندا بود که با شکل روایی اش به داستان زوجی جوان پرداخت که صاحب یک فرزند معلول می شوند. این نمایش ساعت۱۰:۳۰ در هنرسرای خورشید روی صحنه رفت.
نمایش کودک و نوجوان «گاوی که میخواست شیر شود» به نویسندگی ایمان تاج سلیمان و کارگردانی محسن میرزایی با حضور هنرمندان توان‌یاب کرمان دومین نمایشی بود که هنرسرای خورشید روی صحنه رفت. ،در این نمایش که اثر مشترک گروه تیاتر زا و گروه آفتاب است و با کارگردانی محسن میرزایی و نویسندگی ایمان تاج‌سلیمان به روی صحنه می‌رود، از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بازیگران توان‌یاب استفاده شده بود.
دو نمایش خیابانی«پمپ دسفرال»به نویسندگی و کارگردانی حسنا قبادی از ایلام و«الله مدد» به نویسندگی و کارگردانی علیرزضا صنعتی رودی از خراسان رضوی ساعت۱۲ در محوطه باز دانشگاه اصفهان اجرا شدند.
قطب الدین صادقی:
*تئاتر درمانی ثمر بخش بوده است
قطب الدین صادقی مدرس دانشگاه، و داور چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر معلولین، درباره ویژگی های تئاتر معلولین گفت: این تئاتر، یک تئاتر کاربردی است. تئاتر تفریحی، سرگرمی و یا زیبا شناسانه نیست. تئاتر کاربردی است یعنی به قصد اصلاح اجرا می شود و اهدافی که دنبال می کند، اهداف تصحیح کننده است.
وی با بیان اینکه، این تئاتر در خدمت بهبود وضعیت معلولین کشور است، گفت: ما معلولینی داریم که متاسفانه سربار خانواده های شان شده اند و نیروی حیات در آنها راکد است و اسباب زحمت بقیه هستند. این معلولیت تنها عدم توان جسمی نیست، بلکه ضربه بدتری که به آن ها وارد می شود، لطمه دیدن اعتماد به نفس آنهاست. آن ها اغلب اعتماد به نفس شان را از دست می دهند و وقتی اعتماد به نفس شان از کف رفت، منزوی و گوشه گیر می شوند.
این کارگردان با تجربه تئاتر یادآور شد: ما از طریق نمایش به عنوان یک ساختار اجتماعی بسیار خلاق، کمک می کنیم تا آن ها از انزوا بیرون آمده و نخستین تجربه ی اجتماعی بودن را داخل گروه و در تعامل با دیگران به دست آورند. در طی روند تمرین، افراد دارای معلولیت بخش های دیگری از بدن خود را کشف می کند که توان خلاقه ی بالایی دارند. یعنی به جبران قسمت هایی که دارای نقص هستند و یا به خواب رفتند، توانایی های دیگری در فرد وجود دارد که به تدریج کشف می شود.
