یک کارآفرین گفت: از یک طرف آمریکایی‌ها کسب و کارهای ایرانی را تحریم کرده‌اند و نمی‌گذارند در Google، Facebook، InstagramوYouTube تبلیغ کنیم و از سوی دیگر، در داخل کشور هم برای معرفی محصولات داخلی محدودیت وجود دارد و امکاناتی برای فعالان این عرصه  فراهم نمی‌شود. بر اساس این گزارش پاشا ناصرآبادی،  کارآفرین ایرانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: تبلیغات یکی از مهمترین نیازهای هر کسب و کار است و تاثیر آن در حیات یک شرکت ها غیرقابل انکار است. ولی از یک طرف آمریکایی ها کسب و کار های ایرانی را تحریم کرده اند و نمی گذارند در Google، Facebook، InstagramوYouTube تبلیغ کنیم و از سوی دیگر، در داخل گیر یکسری افراد افتاده ایم که با همه چیز سیاسی برخورد می کنند! آخر یکی بگوید در شرایط اقتصاد مقاومتی، با وجود تحریم ها و فیلترینگ و ممنوعیت تبلیغ  ماهواره، چه کسی به اداره بازرگانی صدا و سیما اجازه داده برای تبلیغات تلویزیونی که در انحصار خودش است قیمت گذاری کند و برایش مقررات وضع کند؟ چرا باید قوانین انتخابی اجرا شوند؟ همانطور که تبلیغات ماهواره‌ای ممنوع است، قیمت گذاری خدمات انحصاری توسط ذینفع هم ممنوع است! یعنی اداره بازرگانی صدا و سیما با نقض قانون به نابودی کسب و کارها دامن می زند ولی از آن طرف شعار حمایت از کسب و کارها را سر داده اند! مدیران محترم به جای آنکه خرجشان را با دخلشان جور کنند، هزینه ناکارآمدی ها را با افزایش نا به هنگام قیمت آگهی ها و فشار به فعالان اقتصادی (یعنی همان هایی که چرخشان نمی چرخد) تامین می کنند. چرا؟ چون بودجه صدا و سیما کفاف حقوق ۳۰ هزار پرسنل را نمی دهد! یکی از رسانه‌های اروپایی که گسترده‌ترین رادیو تلویزیون جهان است، فقط ۱۴ هزار کارمند دولتی دارد ولی صدا و سیمای ما با این همه برنامه های تکراری و قرعه کشی و تبلیغات، ۳۰ هزار نفر نیرو دارد که حقوقشان سالانه ۱۰۰۰ میلیارد تومان خرج روی دست کشور می گذارد! حالا که صحبت از رقم فیش هاست، بد نیست تعداد فیش های حقوقی را هم بررسی کنند تا معلوم شود چرا چرخ کارخانه ها نمی چرخد! و این البته مشتی است نمونه ی خروار!