نمایش «مامان»؛ حجم دلبستگی به گذشته

الهام سلج محمودي کارگردان اين نمايش عروسکي مي گويد:«داستان اين نمايش به دغدغه من در رابطه با والدين بازمي ‌ گردد؛ اينکه ما فرزندان تا کجا و تا چه ميزان در قبال والدين مسئول هستيم. به ‌ ويژه در زندگي ‌ هاي امروز که هريک از ما به بهانه ‌ هاي مختلف چون تحصيل، ازدواج، کار و... از پدر و مادر جدا مي ‌ شويم و آن ‌ ها تنها مي ‌ مانند.»

اين هنرمند ادامه داد: «وظيفه ما به ‌ عنوان فرزند تا کجاست؟ نگاه والدين به ما چگونه است؟ درواقع دغدغه اصلي من بحث انتخاب بود. اينکه انتخاب ما، چه با رضايت و چه با اجبار براي دور شدن از پدر و مادر چقدر در زندگي ‌ ما و آن ‌ ها تأثيرگذار است.»

اين هنرمند توضيح داد: «براي رسيدن به آنچه در ذهن داشتم درنهايت و پس از اتودهاي فراوان به داستان يک مادر و پسر رسيدم.»

او با اشاره به روند تمرين و آماده ‌ سازي نمايش افزود: «براي رسيدن به فرم اجرايي و نهايي کار، عروسک بزرگ نمايش بارها و بارها تغيير کرد. خيلي روي نور، صدا، سايه ‌ ها و تنهايي مادر کار شد. دوست داشتم اين تنهايي را بيشتر ادامه مي ‌ دادم چراکه احساس مي ‌ کنم مادرها بيشتر از پدران در خانه تنها و منتظر هستند.»داستان اين نمايش به دغدغه من در رابطه با والدين بازمي ‌ گردد؛ اينکه ما فرزندان تا کجا و تا چه ميزان در قبال والدين مسئول هستيماين هنرمند توضيح داد: «از اتودهاي مختلف استفاده کرديم. يکي از عروسک ‌ ها کاملاً پشتش به تماشاگر بود و اين موقعيت، چالش بزرگي براي عروسک ‌ گردانان داشت. براي رسيدن به چگونگي اين عروسک به فرم اجرايي تاپ ‌ تيبل رسيديم و چون دست ‌ ها کش مي ‌ آمد، کمک مي ‌ کرد تا کار شکل فانتزي ‌ تري پيدا کند. عروسک مادر هم تلفيق ماروت يا همان تلفيق انسان و عروسک بود البته عروسک ‌ هاي ماروت «فک ‌ زن» هستند که عروسک ما اين ويژگي را نداشت.»

کارگردان «مامان» درباره نوزدهمين جشنواره بين المللي نمايش عروسکي مبارک گفت: «امسال با توجه به بحث داوري ‌ هايي که با حضور کارگردانان در جشنواره انجام مي ‌ شد به ‌ ناچار آثار زيادي را تماشا کرديم که اين موضوع باعث خوشحالي است چراکه به ‌ شخصه در شرايطي ديگر و خلاف آنچه رويکرد جشنواره در اين باره بود، تماشاي تعدادي از کارها را از دست مي ‌ دادم. خوشبختانه با آثار متنوع که سلايق مختلف را درگير مي ‌ کرد، روبه ‌ رو شدم که نشان از انتخاب ‌ هاي خوب جشنواره بود.»