23 سال پيش در روز سه شنبه 17 دي ماه 1370 با بهره برداري از تسهيلات شبکه پست الکترونيک (ايميل)

در مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات، فصلي تازه در عرصه ارتباطات در کشور آغاز شد.‏
با تلاش مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات که از سال 1376 با ارتقا به پژوهشگاه به "پژوهشگاه دانش هاي بنيادي" تغيير نام داد، ايران در ابتداي دهه 1370‏
به عنوان نخستين کشور خاورميانه - پس از رژيم اشغالگر قدس - به شبکه جهاني اينترنت پيوست.‏
اولين اتصال ايران به شبکه اواخر سال 1992 ميلادي موقتا از طريق اتصال تلفني دستگاه کامپيوتر 80386 به دانشگاه ليسنتس اتريش صورت گرفت.‏
اين مرحله از راه‌اندازي ارتباط با شبکه کامپيوتري آموزشي و پژوهشي اروپا به منزله فاز صفر بود و استفاده از شبکه تقريبا به مبادله پست الکترونيک براي اعضاي هيات علمي و پژوهشگران مرتبط با مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات منحصر بود.‏
در ادامه، گره اصلي ايران از طريق يک دستگاه کامپيوتر ‏Micro VAX 3100‎‏ که در مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات نصب شده بود و با يک خط استيجاري به دانشگاه وين اتريش به عنوان يکي از نقاط اصلي اتصال به شبکه در آن متصل شد.‏
اواخر سال 93 ميلادي پروتکل ‏IP/ICP‏ در ايران راه اندازي شد که امکان اتصال به شبکه اينترنت را فراهم کرد و ايران حدود يک سال بعد از دانشگاههاي اروپايي به شبکه اينترنت وصل شد.‏
فعاليت گره ايران در شبکه اموزش و پژوهش اروپا رسما از اول ژانويه 1993 اغاز شد با اين حال گسترش شبکه به دانشگاه ها و مراکز علمي و تحقيقاتي کشور به دلييل ضعف خطوط مخابراتي بسيار به کندي پيش رفت به طوري که با گذشت بيش از يک سال از اتصال ايران به شبکه خط دانشگاه صنعتي شريف عملا بلااستفاده مانده و خط دانشگاه صنعتي اصفهان با سرعت 4800 ‏bps‏ اجازه استفاده همزمان بيش از دو يا سه کاربر را نمي‌داد!‏
به گفته دکتر شهشهاني، استاد مرکز تحقيقات فيزيک نظري و رياضيات و مسوول اسبق ثبت پسوند ملي ايران (‏IR‏.) کل ظرفيت اتصال کشور در آن زمان 9.8 کيلوبيت در ثانيه بود که با توجه به اين که هنوز سرويسهاي ‏Web‏ و فايلهاي گرافيکي راه نيفتاده بود همين سرعت 9.8 کيلوبيتي براي تبادل اي‎ميل کفايت مي کرد.‏
ثبت دامنه ملي دات آي آر - ‏IR‏ - در سال 72 يکي از اقدامات موثر در قلمرو اينترنت ايراني محسوب مي شود. که توانست مشخصه اي تعيين شده براي هويت ايران در فضاي اينترنت شکل دهد. ‏