مرتضی ابراهیمی امروز بنگاه ها با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند که برخی از آن ها از تحریم های خارجی نشات می گیرد، برخی دیگر از این مشکلات مربوط به سیاست های کلان اشتباه چندین سال گذشته دولت ها سرچشمه بگیرد. ولی آیا راهی وجود دارد تا بنگاه ها از این مشکلات عبور کنند، یعنی بتوانند هم تحریم های داخلی و هم تحریم های خارجی را دور بزنند. تجربه نشان داده است که بنگاه های موفق در چنین شرایطی به تامین مالی روی می آورند، که نتیجه چنین عملی تنها پرکردن چاله ای بزرگتر و درست کردن چاله ای کوچکتر است. رمز موفقیت بنگاه ها در چنین شرایطی تحقیق و توسعه است، اما متاسفانه در کشور ما این امر فراموش شده و مسئولان در حد یک شعار به آن اکتفاء کرده اند. نتیجه این عمل دولت و مدیران کارخانه ها کاهش کیفیت تولید، کاهش تولید و کاهش اشتغال است. برای این که کارکرد تحقیق و توسعه را دریابیم باید نگاهی به شرکتهای مطرح در این حوزه بیاندازیم. یک شرکت مطرح بین المللی که محصولاتش تمام کشورهای جهان را فتح کرده است، فقط ۹۰ هزار نفر در بخش تحقیق و توسعه استخدام کرده است و هر روز سعی می کند تا نوآوری جدیدی را به بازار عرضه کند. اما در بنگاه های ما نه بودجه ای به تحقیق و توسعه اختصاص می دهند و نه افراد متخصص در حوزه خودشان را استخدام می کنند. اکنون شرکت های مطرح به فاز جدیدی از نوآوری و تحقیق و توسعه پا گذاشته اند به نام هوش مصنوعی که برای مواجهه با چالش های پیشرو از طریق روشهای مشابه روش انسان و در یک حوزه عمل می کند، به همین  دلیل برخی ها به آن "ابر انسان" نیز می گویند. با این تفاسیر به دولت پیش نهاد می شود تا سیاست های تشویقی را به تامین مالی تحقیق و توسعه شرکت ها متمرکز کنیم، در کنار آن دولت توجه خود را به تربیت نیروهای متخصص و پژوهش محور در تمام زمینه ها معطوف کند. علاوه بر موارد فوق دولت می تواند برای حمایت از نوآوری های شرکت ها اقدام به حذف مالیات کند به خصوص اگر این نوآوری ها و دستاوردها تاثیری بسزایی در توسعه اقتصاد کلان نماید، باید این حمایت ها چند برابر شود، مانند تولید مواد اولیه پتروشیمی ها که تا دیروز وارد می شد. در این جا لازم است گریزی به شرکت فرابورس ایران بزنیم که با سیاست های مختلفی همچون ایجاد صندوق های VC و بازار دارایی فکری اقدام به تجاری کردن ایده های نوین کرده است.