دکتر پروین مرزبان - پژوهشگر امور کارآفرینی

parvin.marzban46@gmail.com
ورود بیشتر زنان کشورمان به عرصه کسب و کار و افزایش مشارکت اجتماعی آنان توأم با ارتقاء تحصیلات، منشأ بهبود کیفیت زندگی و پیشرفت اجتماعی در سال‌های اخیر بوده، و علاقمندی زنان به برخورداری از تحصیلات تخصصی پیشرفته و ورودشان به امر آموزش، پژوهش، فعالیت‌های اجرایی و مدیریتی را در پی داشته‌است. ‏
در این راستا با توجه به پیامدهای مثبت اجتماعی و اقتصادی تساوی جنسیتی در راه رسیدن به توسعه پایدار و با وجود اینکه امروزه ارتقای این تساوی به‌عنوان یک حق بشری مطرح می‌شود، متأسفانه در برخی کشورها هنوز هم مشکلات زنان از قبیل عدم دسترسی به فرصت شغلی مناسب، تبعیض شغلی، تفاوت درآمد براساس جنسیت، عدم دسترسی به آموزش و آمار بالای خشونت بر علیه زنان کم و بیش دیده می‌شود. ‏
سازمان ملل‌متحد در این رابطه با چالش‌های جدی در سطح جهان مواجه بوده و به همین خاطر نهاد زنان ملل متحد  "‏UN Women‏"به عنوان "نهاد اصلی ملل متحد برای برقراری تساوی جنسیتی و توانمندسازی زنان" تاسیس شده‌است. اخیراً کشور ما نیز به عضویت این نهاد درآمده‌است. این نهاد از زمان تأسیس تا کنون، تلاش زیادی داشته‌است تا خود را به‌عنوان یک ‌نهاد راهبردی حوزه زنان در جامعه بین‌المللی معرفی کند و اعتماد دولت‌های مختلف با رهیافت‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی متفاوت اعم از توسعه‌یافته، درحال‌توسعه و کمترتوسعه‌یافته را با اجرای برنامه‌های مختلف و حمایت و پشتیبانی مالی و غیرمالی از پروژه‌های ملی جلب نماید. ‏
اقدام به عضویت کشورمان در این نهاد، نشان‌دهنده این است که تلاش در جهت ارائه راهکارهای مؤثر در جهت موفقیت روزافزون زنان در هیأت‌های مدیریتی از طریق برقراری تعامل با مجامع علمی و جلب مشارکت کارشناسان متخصص در حوزه‌های مختلف مرتبط با زنان مورد توجه مسؤولان عالیرتبه کشور است. ‏
یکی از این راهکارها می‌تواند تلاش در راه آگاه سازی زنان از قابلیتها و خود باوری  بیشترشان باشد. در این راستا می‌توان با تشویق آن‌ها برای مشارکت بیشتر در تصمیم‌گیری‌ها ضمن بالا بردن اعتماد بنفسشان، آن‌ها را برای پذیرش کارهای مدیریتی و امور با وجهه اجتماعی سوق داد. برای این منظور می‌توان از طریق گسترش انجمن‌های زنانه و برگزاری دوره‌های آموزشی ویژه آنان اقدامات لازم را انجام داد، تا بدین‌وسیله زمینه استفاده از پتانسیل بالای زنان در جهت توسعه ایران هموارتر شده، و همچون حضور و مشارکت زنان جوامع اسلامی آسیای جنوب شرقی و نقش موثرشان در گسترش و تعمیق توسعه یافتگی، کشور ما نیز از اثرگذاری روزافزون زن ایرانی نیز بهره‌مند شود. ‏
به نظر می‌رسد مسؤولان امر با توجه به اهمیت حضور زنان در عرصه کسب و کار و مشارکت اجتماعی، حرکتی جدی را آغاز کرده‌اند. به این ترتیب زمان به نفع زنان به پیش می‌رود. زنان با برنامه‌ریزی و مدیریت زمان توانسته‌اند در انجام مسؤولیت‌های چندگانه خود موفق‌تر از گذشته عمل نموده و از تضاد نقش‌ها که مشکل جدی در کسب و کارشان تلقی می‌شد، رهایی جسته و  دوشادوش مردان در محیط‌های کاری فعالیت نمایند، و نقش مثبتی در راه رسیدن به توسعه ایفا کنند.‏
در مجموع می‌توان‌گفت نتیجه برپایی جلسات، سمینارها و کنگره‌های متعدد در خصوص جایگاه زنان و نقش آنان در توسعه، تا حدودی توانسته به کم‌رنگ شدن تدریجی سقف شیشه‌ای یا به قولی زن‌ستیزی که سابق به عنوان مانعی برای پیشرفت زنان به شمار می‌رفت، بیانجامد. البته قطعا در راه رسیدن به تساوی واقعی حقوق زن و مرد و برپایی عدالت همگانی نیاز به تلاش گسترده‌تری داریم.‏