احمدشاملو عبارتی دارد در کتاب «گزند باد» نوشته عطالله مهاجرانی؛ وقتی از دانشجویان می پرسد «برای فردا چه برنامهای دارید...؟» جواب داده می شود «چو فردا بیاید فکر فردا کنیم.»
امروز همان فردای دیروز پارس جنوبی است و شمارش معکوس برای تمام شدن انرژی در پارس جنوبی به صدا درآمده است. مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس می گوید «تولید گاز از میدان مشترک پارس جنوبی به پیک ظرفیت رسیده و از حدود چهار سال آینده، سالانه به اندازه یک فاز، پارس جنوبی افت تولید خواهد داشت.»
سجاد بهزادی، کارشناس حوزه انرژی، در گفتوگو با خبرنگار جهان اقتصاد ضمن بیان مطلب فوق اظهار داشت: کشور شدیدتر از سالهای گذشته نگران مصرف گاز شده است و زمستانی که در ابتدای آن قرار داریم شیرازه پارس جنوبی را میکشیم و روزانه بیش از ۷۰۰ میلیون مترمکعب گاز از پارس جنوبی برداشت می کنیم و از مجموع ۳۷ سکوی در حال بهرهبرداری، ۱۷ سکوی اصلی با ظرفیت تولید روزانه ۲۸ میلیون مترمکعب گاز و ۲۰ سکوی فرعی با ظرفیت تولید ۱۴ میلیون مترمکعب در روز در خلیجفارس نصب و به بهرهبرداری رسیده است.
وی تصریح کرد: گفته می شود ۴۳ درصد از درآمد کشور، ۶۳ درصد از گاز نیروگاهای کشور و ۷۵ درصد از گاز خانگی کشور در پارس جنوبی تامین میشود و این هاپ انرژی کشور سهم بیش از ۵۰ درصدی در درآمد دولت ها داشته است و به صورت دقیق تر اینکه، بودجه عمومی کشور در سال ۱۳۹۹، ۶۴۰ هزار میلیارد تومان بوده و ارزش محصولات پارس جنوبی در این یک سال برابر با ۳۸۴ هزار میلیارد تومان محاسبه شده که به این معناست ۵۴ درصد درآمدهای دولت از محصولات پارس جنوبی بوده است.
وی عنوان کرد: دولتها در پارس جنوبی علاوه بر گاز طبیعی که تقریبا همگی به مصرف داخلی می رسد، محصولات ارزشمند دیگری هم مانند هزاران تن گاز مایع، میعانات گازی و اتان تولید وخام فروشی کردند تا توسعه پارس جنوبی به پایان برسد و تولید در این مجتمع بزرگ انرژی جهان وضعیت نزولی به خود بگیرد.
بهزادی بیان کرد: آنگونه که مدیرعامل شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی می گوید «تاکنون ۸۰ میلیارد دلار در پارس جنوبی سرمایهگذاری شده است وهدفگذاری صنعت گاز برای افق ۱۴۰۴ ، قرار گرفتن در رتبه سوم تولیدکنندگان گاز دنیا و سهم ۸ تا ۱۰ درصدی از تجارت جهانی گاز و کسب رتبه نخست فرآوری گاز در منطقه است.»
وی ادامه داد: اما برنامهریزیها گویی درست از آب در نیامده و تحریم ها مانع از توسعه میدان های گازی کشور شده است و گفته میشود ایران به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر گاز جهان، اگر تا ۴ سال آینده ۵۴ میلیاد دلار سرمایهگذاری خارجی در توسعه میادین گازی جذب نکند، وارد کننده گاز میشود! تولید گاز در پارس جنوبی رو به افول است اما ما نمی خواهیم ویا نمی توانیم چگونه با همین درآمدهای باقیمانده از این مخزن مشترک به فکر توسعه پایدار و رسیدن به انرژی های جایگزین باشیم.
وی با بیان اینکه گویی پیشانی بودجه در این مملکت تنها با گاز و نفت گره خورده است و ما همچنان برای جبران کاهش تولید از چاههای نفت وگاز به دنبال پیدا کردن چاههای جدید هستیم گفت: مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران همچنان از اجرای طرحهای افزایش تولید گاز بهعنوان اولویتهای این شرکت یاد می کند و میگوید «سال آینده با اجرای طرح ضربتی افزایش ظرفیت برداشت گاز طبیعی در شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، ۱۳۰ میلیون مترمکعب افزایش تولید گاز داریم.»
به گفته بهزادی، دولت سیزدهم می خواهد ظرفیت تولید گاز را بالاتر ببرد، نه برای صادرات و نه برای سرمایه گذاری در بخشهای پایدار انرژی. بلکه همه نگران سرمای زمستان و مصرف بالای گاز در ایران هستند و هماکنون ظرفیت روزانه تولید گاز کشور نزدیک به یک میلیارد مترمکعب است که با برنامه هشت ساله وزارت نفت دولت سیزدهم، بنا هست ظرفیت تولید و فرآورش به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون مترمکعب در روز برسد.
وی خاطرنشان کرد: چهار دهه است که چاه حفاری می کنیم، نفت و گاز تولید می کنیم و درآمد های کلان بدست آورده ایم اما هنوز به توسعه پایدار نزدیک نشدهایم و امروز کشور در بحرانهای مختلف فرو رفته است. صنعت نفت در ۴۲ سال گذشته ۴ هزار و ۸۰۶ حلقه چاه نفت و گاز را در مناطق نفتخیز خشکی و دریایی کشور حفاری و تکمیل کرده است وما هنوز در التهاب سرمای زمستان هستیم.
بهزادی با اشاره به اینکه از حفاری اولین چاه نفت ایران بیش از صد سال می گذرد گفت: سحرگاه پنجم خرداد سال 1287 خورشيدي، مته حفاري در چاه شماره يك مسجد سليمان، به نفت رسيد و حالا پس از یک قرن از آن روزگار نمی دانیم نفت را نفرین کنیم ویا اینکه از خدای را هزار مرتبه شکر؛ که اگر همین هم نبود چه بر سر ما میآمد.
وی در پایان اظهار داشت: دیگر از نفت فوران شده در مسجد سلیمان اثری نمانده است و گاز پارس جنوبی هم، به عنوان بزرگترین میدان مشترک جهان رو به افول است و ما بدون هر گونه برنامه پایداری، در سوگ روزگار خود مرثیه می خوانیم و به قول احمد شاملو «دوره می کنیم شب را و روز را، هنوز را...»
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه