مهسا سپهدوست- امسال در سینمای ایران شاهد اتفاقات خوب و بد زیادی بودیم، فروش بالای فیلم‏ ها در نیم سال اول یکی از اتفاق ‏هایی بود که به اقتصاد سینما کمک زیادی کرد و این موضوع نشان دهنده ‏ی رضایت مردم از فیلم‏ ها است.

اما در این میان فروش کمتر فیلم ‏هایی که در جشنواره فجر نشان سیمرغ را دریافت کردند نسبت به فیلم ‏هایی که در جشنواره آنچنان دیده نشده ‏اند جزو نکات تامل برانگیزی است که می‏ توان آن را بررسی کرد.
آنتونیا شرکاء منتقد و مدرس سینما در گفتگو با جهان اقتصاد درباره ‏ی همین موضوع گفت: من فکر می‏ کنم که در حال حاضر چند سالی است که اینگونه شده است و اتفاق جدیدی نیست، فیلم سازانی که نیت آنها فقط فروش فیلم یا قصد جذب مخاطب بیشتر است اصرار زیادی برای شرکت دادن فیلم ‏هایشان در جشنواره و دیده شدن توسط داوران ندارند. برای مثال شهر موش‏ها در جشنواره فیلم فجر حضور نداشت ولی در گیشه موفق بود. من فکر می‏ کنم جشنواره فجر به فیلم ‏های سینمایی غیرتجاری بیشتر بها می‏ دهد.
این مدرس سینما در ادامه گفت: در تمام کشورها هم همین طور است اگر اسکار را کنار بگذاریم فیلم ‏هایی که در جشنواره کن و سایر جشواره ‏ها شرکت کردند و دیده شدند پرفروش نبودند. عواملی مثل حضور ستاره‏ های مورد علاقه و یا کمدی خوب ساختن و انتخاب ژانر باب میل مخاطب جوان از عوامل فروش فیلم‏ ها بودند و هستند، البته نمی ‏توان دقیق گفت که مردم ستاره پرست‏ اند برای مثال رضا عطاران در فیلم دهلیز بازی کرد که فروش آنچنانی نکرد ولی در ردکارپرت حضور داشت و شاهد فروش بالای این فیلم بودیم.
شرکاء اضافه کرد: به نظر من نکته‏ جالب و مهم‏ترین پدیده‏ ی نیم سال اول، حضور فیلم‏ هایی بود که قسمت دوم فیلم‏ های سال‏های پیش بودند. مانند آتش بس ۲ و شهر موش‏های ۲ ، این فیلم ها به دلیل مخاطب شناسی درست و اینکه ژانر آنها باب میل مخاطب بود توانسته ‏اند جایگاه خوبی را برای خود در گیشه ایجاد کنند.
در دولت جدید سیاست‏ های تازه ‏ای روی کار آمده و فیلم‏ها هم پیرو این فضای نو بودند، اکثر این فیلم ‏ها در دوران عوض شدن دولت نهم و دهم ساخته شده‏ اند چون در دوره‏ ی قبل امکان ساخت آنها وجود نداشت، ما در سالها و دولت قبل شاهد فیلم‏ های سخیفی بودیم چه در ژانر کمدی و چه دیگر ژانرها، ولی امسال سینما توانسته تا به این جا مردم را راضی نگه دارد.