محصول سال ۱۳۴۷ ساخته کامران شیردل، هجو ملیح و درعین‌حال گزنده‌ای دارد که خرده‌فرهنگ بوروکراتیک، تملق‌پیشگیِ بعضی از فرهنگیانِ مواجب‌بگیر دولت و به‌طورکلی پروژه فرهنگ‌سازی دولتی را آماج حمله خود قرار می‌دهد، و مهجور ماندن حقیقت را در فضایی که گزارشگران دولتی عهده‌دار روایت کردن آن باشند، به تصویر می‌کشد. سعید ذاکری در مقاله ای در روزنام جهان اقتصاد به نقد و بررسی این فیلم پرداخته است. تصاویر زیر نماهایی از این فیلم هستند.   [gallery ids="24237,24238,24239,24241"]