رضا قنبری- حامیان دولت در ۲۷دی ماه امسال یکی از متفاوت ترین روزهای عمر سیاست ورزی خود را تجربه کردند.هنوز ساعتی از بامداد یکشنبه نگذشته بود که دکتر ظریف و خانم موگرینی طی بیانیه مشترک در وین آغاز روند اجرای برجام را اعلام و لغو کامل تحریم های هسته ای کشورمان را اعلام کردند.اتفاقی مبارک و تاریخی که باهمت وتلاش دولت تدبیروامید،حمایت تمام ارکان نظام و پشتیبانی همه جانبه ملت، با غلبه بر تخریب ها و دلواپسی های داخلی و خارجی سایه شوم انزوا را از سر کشور کم کرد.اما این آغاز خوش دیری نپاید و ظهر یکشنبه اطلاعیه هیات های نظارت شورای نگهبان و رد صلاحیت بیش از ۹۰درصد نامزدهای اصلاح طلب فضای سیاسی کشور رامنقلب کرد.روندی که به ظن اصلاح طلبان سخت گیرانه ترین روند بررسی صلاحیت ها در تاریخ جمهوری اسلامی بوده و بسیاری از نامزدهای میانه رو ومستقل را از ورود به رقابت های پیش رو باز داشته است.چنانکه ریس جمهور در گفتگوی زنده تلویزیونی بعداز ظهر یکشنبه با اعلام اینکه از نحوه احراز صلاحیت ها خوشحال نیست از شورای نگهبان خواست باعث دلواپسی در کشور نشود.اصلاح طلبان اما با این فضا غریبه نیستند.تنها دو سال ونیم پیش هنگامی که آیت الله هاشمی ریس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نامزد تحول خواهان با تصمیم شورای نگهبان از حضور در انتخابات باز ماند اصلاح طلبان با تدبیری کم مانند از میان یک ناامیدی فزاینده،دولتی میانه رو را راهی پاستور کردند و شاید تقارن عجیب رد صلاحیت گسترده و اجرای برجام را باید با یادآوری آن روزها به فال نیک گرفت و به تجارب موفق پای فشرد.
-زمانی که خبرگزاری های متعدد اصولگرایان در بحبوحه عدم شرکت اکثریت اصلاح طلبان در انتخابات مجلس نهم، خبر حضور محمد خاتمی در حوزه انتخابیه دماوند را با قصد ایجاد شکاف بین بدنه اصلاحات و رهبرش تیتر اول خویش ساختند، بی خبر بودند آن تک رای نمادین خاتمی با نگاهی به آینده ایران و اصلاحات به صندوق انداخته شده است.نگاهی که با استفاده از صندوق رای در چهارچوب قانون اساسی،گام به گام،کم هزینه و با حضور حداکثری مردم با محکم کردن ریشه های جهوریت نظام سعی میکند نزدیکترین گروهها و افراد موجود به اهداف خود را به سیستم تصمیم گیری کشور وارد کند.استراتژی که در انتخابات اسفند ۹۴ می تواند برای افزایش سهم حامیان سیاست خارجی دولت در مجلس در ائتلاف با اصولگرایان به صحنه وارد شود، چه آنکه حدود صد تن از نمایندگان کنونی مجلس با کلیات برجام مخالف بودند و از هر تلاشی-اعم از بیلبورد،تحصن،تیتر سازی و.. برای ناکامی دولت استفاده کردند و عدم شرکت اصلاح طلبان پهن کردن فرش قرمز برای کسانی است که در هشت سال اخیر تنها با رای ده درصد واجدان شرایط برای کشورمان تصمیم گرفتند.
-توافق تاریخی برجام نشان داد که برای توفیق در برنامه های کلان کشور به سیاستمداران صبور و کارآزموده،حفظ آرامش سیاسی وایجاد ائتلاف های گسترده در تمامی سطوح حاکمیت احتیاج است.در واقع سامان امور امروز ایران بیش از آنکه به قانونگذاران پیشرو و اصلاح طلب محتاج باشد که با نطق های پیش از دستورآتشین و تصویب قوانین مترقی-مثلن اصلاح قانون مطبوعات در مجلس ششم- با افزایش شکاف های درون نظام بر انتظارات سیاسی بخشی از حامیان دولت دامن بزند، نمایندگانی با تجربه و قانون مدار لازم دارد که با درک مناسب از منافع ملی و ظرفیت های مجلس با آرام کردن روابط بین قوا، کشوررا برای استفاده از امکان های بدیع توسعه در فضای پسا برجام آماده کند و به مبارزه با رکود اقتصادی،بیکاری دو رقمی و بهبود فضای کسب و کار بپردازند.کمااینکه فراموش شدن دغدغه های اجتماعی- اقتصادی مردم در دعوای رد صلاحیت ها و باز تولید فضاهای احساسی و متشنج می تواند به سرخوردگی بدنه اجتماعی دولت در سال های آتی بی انجامد.
در پایان اینکه بسیاری اصلاح طلبان با توجه به موضع گیری های چند سال اخیر بر علیه شان ترجیح دادند برای کاهش سوتفاهمات و تشنج های پس از اتفاقات ۸۸ در این دوره انتخابات ثبت نام نکرده و فضا را به سمت آرامش پیش ببرند اما اگر بخشی سیاستمداران وطنی با حربه های متفاوت به قهر اصلاح طلبان از صندوق آرا و حضور در مجلس با حداقل آرا امید بسته اند شاید با حضور پر قدرت تحول خواهان در اسفند ۹۴مطمئن خواهند شد که اصلاح طلبان با تجربه های گران سنگ پیشین در هر شرایطی صحنه را به نفع رقیب خالی نخواهند کرد.
