دکتر اصغر سلیمی، نماینده مردم سمیرم در مجلس شورای اسلامی- رشد هر کشور در گرو واکنش موفق به چالش هایی است که برسرراه آن ایجاد می گردد و عبور موفقیت آمیز از هر چالش و دستیابی به پیشرفت خود منجر به ایجاد چالش های تازه می گردد. تاریخ به ما می آموزد که این چرخه ی تغییر را سکونی نیست و تغییر جوهره زندگی ست به نحوی که به زعم برخی از فلاسفه، تنها اصل ثابت حیات تغییر است. امروز به لطف وسایل پیشرفته حمل و نقل و تکنولوژی های ارتباطی و انقلاب ارتباطات و گسترش شکبه های اجتماعی، تغییرات اجتماعی و سیاسی بسیار سریعتر از هر زمان دیگری در تاریخ روی می دهد. نگاهی به روندهای اخیر در داخل کشور، منطقه و صحنه ی بین المللی خود شاهد این مدعاست. اخبار مربوط به حوادث و رویدادهای اجتماعی در کسری از ثانیه در دسترس خیل عظیم کاربران شبکه های اجتماعی قرار می گیرد و به دنبال آن موجی از واکنش های متفاوت را در میان مردم برمی انگیزد. از یک نگاه سیستمی می توان این موج را به عنوان درونداد سیستم سیاسی قلمداد کرد که می تواند به صورت بالقوه به برونداد و کنش سیاسی بدل گردد. این مسئله فرصتها و تهدیدهای خاص خود را ایجاد کرده است که نیازمند مراقبت و نظارت هوشمندانه هر دولت علاقه مند به پیشرفت، امنیت و ثبات است. بدین ترتیب هیچ کشوری نمی تواند نسبت به سرعت تغییرات در جهان و محیط اطراف خود بی تفاوت باشد چرا که قدرت مفهومی نسبی است و افزایش قدرت همسایگان، در یک بافتار نسبی، به معنای کاهش قدرت کشور خواهد بود. به همین دلیل است که افول قدرت های بزرگ را نه به افت شاخص های مطلق آنان، که به زوال شاخص ها و آمارهای نسبی عملکرد آنها در مقایسه با ظرف محیطی شان در نظر می گیرند.
دولت تدبیر و امید در شرایطی روی کارآمد که به خاطر تبلیغات سنگین دشمنان پرونده ی هسته ای به یک بحران غیرضروری در منطقه و جهان تبدیل شده بود. پروژه ی امنیتی سازی پرونده ی هسته ای باعث شده بود که سیاست خارجی کشورمان در یک تله ی فلج کننده و دور باطل قرار گیرد به شکلی که با تبلیغات منفی علیه برنامه ی صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران بر ابعاد منفی امنیتی آن تاکید کرده، و با برجسته سازی ابعاد امنیتی منفی پرونده ی صلح آمیز هسته ای کشورمان حق هسته ای و ماهیت وجودی برنامه را زیرسوال می بردند. در شرایطی که سیاست خارجی در دام هسته ای گرفتار آمده بود، عملا کارایی خود برای گسترش و پیشبرد منافع ملی را از دست داده و دایره مانور کشور به خاطر قطعنامه های فصل هفتمی شورای امنیت محدود شده بود. در واکنش به این شرایط متغیر و خطیر که همه ابعاد زندگی سیاسی و اجتماعی در کشور را متاثر کرده بود، رهبری معظم انقلاب که وارث میراث امام حسین در شجاعت، و امام حسن در درایت است، با درک صحیح از ماهیت نظام بین المللی که در حال گذار بوده و نقش ارزشها، هنجارها و قدرت نرم بیش از پیش هویدا شده است، با استفاده از مفهوم نرمش قهرمانانه این نکته را مطرح نمودند که در یک مسابقه کشتی که هدف شکست حریف است، اگر کسی قدرت داشته باشد اما انعطاف لازم را در جای خود به کار نگیرد قطعا شکست می خورد، اما اگر قدرت و انعطاف را به موقع مورد استفاده قرار دهد پشت حریف را به خاک می نشاند. دولت محترم و تیم مذاکره کننده به تاسی از رهنمود رهبری معظم انقلاب و با استراتژی مذاکراتی برد-برد در بستری چندجانبه توانست حق هسته ای جمهوری اسلامی ایران را در قالب سندی بین المللی تایید و تثبیت نماید و با به تصویب رساندن قطعنامه ۲۲۳۱ در شورای امنیت از پرونده ی هسته ای امنیت زدایی کند. این موفقیت که در برابر چالش های هسته ای یک دهه قبل به دست آمد تلفیقی بود از نرمش قهرمانانه در عرصه بین المللی با استفاده از کاربست ظرفیت دیپلماسی چندجانبه که خود نشان دیگری از پایان عصر امریکایی در روابط بین الملل است. ایران امروزه قدرتی منطقه ای در خاورمیانه است و اهمیت جهانی تاثیر سیاسی کشورمان برکسی پوشیده نیست به طوری که در مناظره انتخاباتی دو کاندیدای ریاست جمهوری امریکا که بیش از ۱۰۰ میلیون بیننده داشته است، یکی از موضوعات محوری ایران بوده است. به اذعان یکی از کاندیداها، ایران پیروز مذاکرات هسته ای بوده است. شکی نیست که هرگونه موفقیت در این چالش مرهون انعطاف، عقلانیت و استفاده از ظرفیت های داخلی، توان دفاعی و دیپلماسی هوشمندانه کشورمان بوده است برعهده ی طرف غربی در اجرای کامل برجام نشان پایبند نبودن واشنگتن به تعهدات بین المللی است.
موفقیت در چالش هسته ای انتظارات را به حق در عرصه ی اقتصادی افزایش داده است. در فضای اقتصادی داخلی آنچه مهم است تولید است و تولید. هرچند تولید تعیین کننده ی همه چیز نیست اما در درازمدت تولید بر دیگر فاکتورهای اقتصادی ارجحیت دارد. تجربه کشورهای مختلف نشان داده است که یک کشور زمانی می تواند استانداردهای زندگی شهروندانش را بهبود بخشد که در افزایش بازده تولید نیروهای کار خود عملکرد موفقی داشته باشد. امروزه شاهد تغییر در بافت جمعیتی کشور هستیم که به تبع آن نیازهای شغلی و مسکن، عادات مصرف و بسیاری دیگر از فاکتورهای داخلی دستخوش تغییر شده اند. جمعیت جوان یکی از فاکتورهای مهم برای توسعه است، اما اگر برنامه ای برای رشد و پرورش سرمایه ی انسانی در کار نباشد امیدی نیز برای توسعه نمی توان داشت. برنامه است که بسترهای لازم برای پاسخگویی را فراهم می کند. پاسخگویی یکی از اصول بنیادین یک مردم سالاری پویاست و بدون برنامه نمی توان انتظار مردم سالاری و در نتیجه توسعه داشت. برنامه است که به مجلس شورای اسلامی امکان سوال از دولت محترم در باب زمینه های اقتصادی را فراهم میکند. کسانی که اعتقادی به برنامه ندارند نتیجه ی سیاستهایشان چیزی جز خسران و هدررفتن سرمایه های هنگفت انسانی کشور نیست.
