انتخابات اتاق اصناف پایتخت در حالی برگزار شد که حاشیه‌های پررنگ، نه تنها انتخابات که جامعه صنفی را تحت تأثیر قرارداده‌است.
اتفاق ناخوشایند دو قطبی شدن انتخابات اتاق اصناف تهران با شکل‌گیری دو ائتلاف، موجب شد تا علف هرز دو دستگی میان صنوف تولیدی و توزیعی که با تأسیس اتاقهای اصناف می‌رفت خشک شود، دوباره سبز شده و آتش این دوگانگی دامن‌گیر اصناف شود.
مصلحت‌اندیشان و منفعت‌طلبانی که سال‌ها از دودستگی جامعه صنفی منتفع شده‌بودند و تأسیس اتاقهای اصناف، موجب خشک شدن منبع تغذیه ناصواب ایشان شده‌بود، طی چهار سال گذشته برای دوباره علم کردن، پرچم دوگانگی به هر اقدامی دست زدند و شاید میدان انتخابات فرصتی بود، برای بروز و ظهور همه آنچه در توان داشتند.
اگرچه جامعه صنفی از حضور فعالان توانمند و صاحب‌نام بیشماری بهره می‌برد، اما بی‌شک در میان همه این افراد علی فاضلی و قاسم نوده فراهانی دو چهره‌ای هستند که اعتبار و جایگاهشان گستره‌ای فراتر از جامعه صنفی را در بر می‌گیرد و این شهرت خوب تا به آنجا است که می‌توان مدعی شد که این دو نام، دو برند بزرگ و صاحب اعتبار برای اصناف کشور هستند.
در حالیکه برخی امیدوار بودند که تعامل و هم‌افزایی ایشان، شرایطی را فراهم آورد تا بتوانند در دریای متلاطم و شرایط نامساعد و سخت اقتصاد کشور، کشتی اصناف را با کمترین آسیب حفظ کنند، اما متأسفانه ماجرا آنطور که انتظار می‌رفت رفم نخورد و با سنگ‌اندازی و اختلاف افکنی برخی افراد و گروه‌ها ایشان در مقابل هم قرارگرفتند.
آنها که منتظر گل‌الود کردن آب بودن، رقابت انتخاباتی را به تقابل صنوف تولیدی و توزیعی تبدیل کردند و گروهی مجهز به سلاح کذب و ریا، به نقل از دو طرف آنقدر رجزخواندند و خط و نشان کشیدند که اختلافاتی جدی دامن‌گیر جامعه صنفی پایتخت شد.
متأسفانه اعلام نتایج انتخابات اتاق اصناف تهران، پایان تنش‌ها نبود و اختلافات وارد مرحله‌ای دیگر شد و آنها که تا ساعتی پیش از برگزاری انتخابات خالصانه از یکی از گروه‌ها حمایت می‌کردند، رفتار‌های جدید پیش گرفتند.
بسیاری از آنها که تا پیش از رأی‌گیری، با داعیه دلسوزی برای جامعه صنفی هیزم‌آور اختلافات بودند، پس از مشخص شدن آراء پرده‌ای دیگر از نمایش منفعت‌طلبی خود را به نمایش درآوردند و از آنجاییکه خیالشان از در کنار هم قرارگرفتن رئیس فعلی و قبلی اتاق اصناف آسوده شده‌بود، به صورت علنی و رسمی وارد فاز مطالبه‌گری فردی و گروهی شدند.
در گوشه‌ای دیگر از این صحنه، آنان که واقعا دلسوز جامعه صنفی و نگران احوال و جایگاه چهره‌های صاحب‌نام این حوزه بوده و هستند در تمامی این مدت تلاش کردند تا با رفع کدورت، فاصله‌ها را کم کنند.
اما متأسفانه تلاش‌‌های ایشان برای شفاف‌سازی و عینی ساختن واقعیت‌ها بی‌نتیجه ماند و زمانی گوشه‌ای از واقعیت روشن شد که پس از مشخص شدن نتیجه آراء، منفعت طلبان که تا پیش از این سنگ یکی از دو طرف را به سینه می‌زدند، تخریب دو طرف را در دستور کار قرار دادند.
اگرچه تلاش‌‌های چندباره برای اتحاد و هم‌افزایی چهره‌های صاحب‌نام جامعه صنفی بی‌نتیجه مانده و تا به امروز تفرقه افکنان و منفعت‌طلبان برنده این میدان بوده‌اند، اما همچنان آخرین فرصت برای ترمیم شکاف به وجود آمده باقی است و علی فاضلی و قاسم نوده‌فراهانی به عنوان بزرگان جامعه صنفی کشور می‌توانند به هم‌اندیشی و هم‌افزایی شرایط را تغییر دهند.
طی چند هفته گذشته، آنان که از گنداب اختلاف تغذیه می‌کنند و دو دستگی در جامعه صنفی را هدف‌گذاری کرده‌اند، با طرح سخنانی بی‌اساس موجب شده‌اند تا پرده‌ای از کدورت میان این دو گسترده شود و از طرفی تلاش می‌کنند تا شرایط برای مذاکره رو در رو فراهم نشود.
با این احوال دلسوزان جامعه صنفی همچنان امیدوار هستند که بزرگان جامعه صنفی از آخرین فرصت باقی‌مانده استفاده کرده و تفاهم را جایگزین تقابل کنند و با قرارگرفتن در کنار هم همه آنچه تا امروز منفعت طلبان رشته کرده‌اند را پنبه کنند.
