فریدون مجلسی -کارشناس سیاستخارجی
درشرایط حالحاضر به هر دلیلی منطقی و غیر منطقی ایالاتمتحده آمریکا درصدد است بعد از متحدکردن اعراب با خود بر ضد ایران، اروپاییها را با خود در افزایش فشارهای گوناگون به تهران تحت فشار قرار دهد. فشارهایی که با توجه به حضور ترامپ در قدرت باید جدی گرفته شود. تنها محیطی که ایران میتواند در آن به حفظ دستاوردهای خود در منطقه و در نتیجه بیاثر کردن فشارهای آمریکا در آن فعالیت کند، زمین بازی سوریه است. ایران اگر در سوریه بتواند به دستاوردهایی به همراه سایر طرفهای درگیر در سوریه دست یابد به نوعی همکاری بین ایران و این کشورها ادامه خواهد یافت زیرا ایران به هیچ وجه قصد ندارد همانند امپریالیستها در سوریه تا آخر باقی بماند. ایران به دعوت دولت های عراق و سوریه و برای مقابله با تروریست ها به حضور در این دو کشور دعوت شده بود. از این رو ایران باید تلاش کند دوستی و روابط دوجانبه را با کشورهای قدرتمند و مستقل حفظ کند تا از این طریق منافع خود را تامین کند. نباید در عراق و سوریه اشتباه کرد زیرا در صورت اتخاذ سیاست اشتباه ممکن است دولت های عراق و یا سوریه نیز تحت فشار غربی ها بین ما و شرکای آمریکا کشورهای غربی و یا آمریکا را بر گزینند و از حمایت ایرانچشم پوشی کنند. زیرا آن ها نیز در انتها به منافع خود میاندیشند. حتی اگر منافع اسد برای باقی ماندن در قدرت اقتضا کند ممکن است از ایران عبور کند تا سهم بیشتری از قدرت در آینده سوریه داشته باشد. از این رو نباید اجازه داد رابطه ایران و سوریه به این سمت حرکت کند. دیپلماتها و سیاستمداران باید به راهحل صلح آمیزی در این زمینه دست یابند و حتی اگر غیر از راه حل سیاسی راه حل دیگری برای حفظ موقعیت کنونی وجود دارد از آن استفاده شود زیرا ترامپ عزم خود را جزم کرده که تهران را در انزوای کامل قرار دهد. نکته قطعی این است که ایران میتواند با رفتارهای دیپلماتیک خود در مقابل آن ایستادگی کرده و اجازه ندهد آمریکا به اهداف خود در انزوای ایران دست یابد. از سوی دیگر ایران و کشورهای منطقه نیز باید به این نکته توجه داشته باشند که حل مشکلات منطقه از جمله مشکلات موجود در سوریه و عراق صرفا از طریق مفاهمه و گفت وگو بر سر مسائل مورد اختلاف و تاکید بر مشترکات امکان دارد. باید تلاش کرد که به نوعی راهکار برای حل مشکلات این منطقه دست یافت در غیر این صورت هر روز شاهد از بین رفتن سرمایه کشورهای منطقه خواهیم بود که باید صرف توسعه سیاسی و فرهنگی و اقتصادی منطقه خاورمیانه شود.