حرکت راهبردی و تدبیر کلان فولاد خوزستان برای عبور از تنگنای انرژی و تضمین امنیت تولید ملی
صنعت فولاد ایران این روزها زیر فشار بی‌سابقه‌ی ناترازی انرژی قرار دارد؛ قطعی‌های مکرر برق و گاز، رشد جهشی تعرفه‌ها و عدم‌النفع میلیاردی، یکی از ستون‌های اقتصاد ملی را به مرز زیان‌دهی کشانده است. تازه‌ترین برآوردها نشان می‌دهد که از ابتدای ۱۴۰۰ تا پایان سه‌ماهه نخست ۱۴۰۴، زنجیره فولاد کشور به دلیل تصمیمات اشتباه در حوزه انرژی، ارز و تحریم‌ها با عدم‌النفعی معادل ۱۴ میلیارد دلار روبه‌رو شده است.
با وجود این فشارها، واقعیت مصرف منابع چیز دیگری است. سهم صنعت فولاد از آب کشور کمتر از دو دهم درصد است و مصرف برق و گاز آن در قیاس با بخش‌های خانگی و کشاورزی ناچیز به شمار می‌آید. با این حال، بیشترین بار محدودیت‌ها بر دوش فولادسازان است. برق بسیاری از واحدهای فولادی در ماه‌های اخیر به پنج درصد دیماند مورد نیاز کاهش یافته و قیمت برق آزاد در بازار تا ۸ هزار تومان به ازای هر کیلووات‌ساعت رسیده است. این شرایط سهم انرژی در بهای تمام‌شده محصولات فولادی را از ۳.۵ تا ۴ درصد در گذشته به حدود ۲۰ درصد امروز افزایش داده است؛ جهشی که حاشیه سود را بلعیده و حتی صادرات را زیان‌ده کرده است. این محدودیت‌ها نه تنها تولید داخلی را تهدید می‌کند، بلکه فشار مضاعفی بر شبکه برق ملی وارد می‌آورد و موجب ناترازی بیشتر در تابستان و کاهش قابلیت مدیریت مصرف انرژی کل کشور می‌شود.
در چنین فضایی، فولاد خوزستان دومین تولیدکننده شمش فولادی کشور و بزرگ‌ترین واحد صنعتی خوزستان، نقشی متفاوت ایفا می‌کند. این شرکت که زنجیره تولیدش از گندله تا شمش و محصولات میانی را پوشش می‌دهد و مستقیماً با بیش از ۱۷ هزار شغل مستقیم و ده‌ها هزار شغل غیرمستقیم گره خورده، عملاً به موتور صنعتی و اشتغال‌زایی جنوب غرب کشور تبدیل شده است. هر ساعت توقف تولید در این مجموعه نه تنها زیان مالی، که به معنای از دست رفتن فرصت‌های شغلی و تضعیف امنیت اجتماعی در منطقه‌ای حساس است. علاوه بر این، هر کاهش تولید بر عرضه داخلی و تامین مواد اولیه صنایع پایین‌دستی تاثیر مستقیم دارد و می‌تواند به وابستگی بیشتر به واردات محصولات نیمه‌تمام و نهایی بینجامد.
همین اهمیت باعث شده مدیریت فولاد خوزستان رویکردی فعالانه و آینده‌نگرانه در تامین انرژی پیش بگیرد. تازه‌ترین گام، توافق کلیدی با گروه مپنا برای تکمیل فاز دوم نیروگاه خلیج فارس است؛ توافقی که با تخصیص یک توربین گازی پیشرفته، دسترسی این شرکت به برق اختصاصی را سرعت می‌بخشد و از فشار شبکه سراسری می‌کاهد. این نیروگاه به محض تکمیل، قادر خواهد بود بخش عمده‌ای از نیاز برق مجتمع را در پیک تابستان تامین کند و ضمن کمک به ثبات شبکه برق منطقه‌ای، فشار ناترازی را بر کل سیستم برق ملی کاهش دهد.
این اقدام در ادامه‌ی سلسله طرح‌هایی است که فولاد خوزستان برای تثبیت تولید و خوداتکایی انرژی اجرا کرده است؛ تملک نیروگاه ۵۴۰ مگاواتی خلیج فارس، احداث نیروگاه خورشیدی ۶۰۰ مگاواتی در سه فاز ۲۰۰ مگاواتی و خرید برق سبز از بورس انرژی. چنین سبدی از منابع متنوع برق نشان می‌دهد که این شرکت به جای انفعال، راهکارهای عملی برای تامین پایدار انرژی یافته و با مدیریت نقدینگی و تامین مالی پروژه‌ها از طریق اعتبار اسنادی، ریسک سرمایه‌گذاری‌های بزرگ را پذیرفته است. این اقدامات همچنین نشان می‌دهد که راهکارهای عملی بنگاهی می‌توانند مکمل اصلاح سیاست‌گذاری‌های کلان باشند و فشار محدودیت‌ها را کاهش دهند.
تولید پایدار فولاد نه فقط تضمین‌کننده‌ی استمرار یک کسب‌وکار بزرگ، بلکه ابزاری برای حفظ اشتغال، تقویت رشد اقتصادی و ارتقای امنیت اجتماعی است و جایگاه ایران را در میان ده کشور تولیدکننده برتر فولاد جهان تثبیت می‌کند. هر مگاوات برق پایدار که به چرخش کوره‌های فولاد خوزستان کمک کند، به معنی تداوم صادرات، ارزآوری و تامین مواد اولیه صنایع پایین‌دستی است و از ایجاد فشار مضاعف بر شبکه ملی برق جلوگیری می‌کند.
فولاد خوزستان بدنبال دستیابی به ظرفیت تولید سالانه ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تُن معادل ۲۵ درصد سهم بازار داخلی است؛ هدفی که با این سرمایه‌گذاری‌های انرژی‌محور و همسو با سیاست‌های ملی بیش از هر زمان دیگری در دسترس است
