گروه صنعت و معدن_مهرناز خوشبخت: معضل متاخر قطعی برق و گاز در چند سال اخیر نه تنها باعث بروز مشکلات پرشمار برای منازل مسکونی شهروندان و کسب‌ و کارهای خرد شده، بلکه صنایع مادر را نیز با چالش‌های اساسی روبه رو کرده است. صنایع سنگینی نظیر مجتمع‌های فولادی، پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها، آلومینیوم‌سازی‌ها و خودروسازان و بسیاری از صنایع مشابه دیگر، با معضل قطع یک طرفه جریان گاز در زمستان و یا برق در تابستان دست به گریبان شده‌اند. حتی در مواردی که قطع طولانی مدت جریان انرژی به صنایع صورت نپذیرفت، افت شدید فشار گاز، یا کاهش ولتاژ جریان برق در صنایع رخ داد که منجر به کاهش شدید تولید، کاهش چشمگیر حاشیه سود، بحران صادراتی و تغییرات منفی در شاخص کل بورس (به دلیل حضور عموم صنایع در تابلو اصلی بورس) شده است. 

دولت برای جبران این چالش در سالیان اخیر، سیاست متمایزی نسبت به ادوار پیشین اتخاذ نکرده و حتی در بزنگاه‌های به مراتب حیاتی‌تر، با بخشنامه‌های کوته‌ نظرانه، راه را بر امکان‌های صادراتی و تلاش‌های این بنگاه‌های استراتژیک برای جبران زیان‌های وارده، با بن‌بست مواجه ساخته است.

در این زمینه دو راهکار مشخص با توجه به تجارب جهان وجود دارد که پیشبرد آنها صرفا از جانب دولت و نهادهای سیاستگذار بالادستی در بخش صنایع سنگین، معدنی و انرژی، میسر است؛ نخست این که دولت اقدام به تدوین تعرفه انرژی به شکل فصلی کند و گاز و برق را در فصل‌های پیک با ۲۰ تا ۳۰ بالاتر سقف قیمتی روز به این شرکت‌ها بفروشد و پس از آن، عهده‌دار ضرر و زیان‌های ناشی از قطع احتمالی جریان انرژی برای این شرکت‌ها باشد. راهکار دوم هم معطوف به سیال‌سازی قیمتی انرژی برای این شرکت‌ها و دادن مجوز به صنایع برای احداث نیروگاه‌ یا نصب ابرژنراتورهای مختلف باشد که شرکت‌ها بتوانند در میان مدت از رینگ سراسری مصرفی انرژی در کشور خارج شوند و مازاد برق تولیدی خود را، با قیمت فوب آمستردام یا خلیج فارس، به دولت بفروشند یا با گاز تهاتر کنند. در صورت عدم التفات به این راهکارها، چشم‌انداز صادراتی قابل توجهی برای این شرکت‌ها از جمله صنایع عظیم فولادسازی، نمی‌توان متصور بود.