فروش برخي اجناس و کالاهاي توليد ايران يا با مواد اوليه ايراني با برندهاي خارجي در کشورهاي ديگر

اين روزها به امري طبيعي بدل شده که البته به صورت غير مستقيم ضرر زيادي را متوجه کشورمان کرده است.‏
ايران به عنوان يکي از غني‌ترين کشورها در زمينه منابع طبيعي که مواد اوليه توليد را تشکيل مي‌دهند به شمار مي‌روند، حال آنکه سود اين منابع عظيم با عدم سرمايه‌گذاري مناسب و استفاده از ظرفيت کارخانه‌ها به هدر رفته يا بعضا به جيب ديگران مي‌رود.‏
پس از اتفاقات ناگواري که در سال‌هاي اخير براي اقتصاد ايران پيش آمد، توليد در کشورمان ضربه سنگيني خورد، چراکه ايجاد رکود در کشور بازار داخلي را براي استفاده از محصولات توليدي محدود کرد و از سوي ديگر اعمال تحريم‌ها بر ايران زمينه‌هاي صادراتي را تا حدودي از بين برد.‏
به همين دليل صنايع ايران فرصت مناسبي براي توسعه ظرفيت خود پيدا نکردند و در برخي موارد نيز به رغم ايجاد زيرساخت‌ها زمينه مناسبي براي صادرات اين محصولات وجود نداشت.‏
يکي از صنايعي که با معضل عدم ظرفيت توليد به ازاي مواد اوليه در کشور مواجه است، صنعت چرم است.‏
به گفته حسن‌زاده دلير، رييس انجمن صنايع چرم ايران ميزان پوست گوسفندي يا سالامبور در کشور ما بسيار زياد است اما بخش اعظمي از آن به صورت فرآوري نشده و بدون عوارض از کشور صادر مي‌شود.‏
به اين ترتيب پوست گوسفندي به راحتي از کشور خارج و در کشورهاي خارجي توليد شده و با نام چرم‌هاي خارجي به فروش مي‌رسد..‏