مهدی رضاخانی-روزنامه نگار-به رغم همه مشکلاتی که بر اقتصاد ایران تحمیل شده است، ایران یکی از کشورهای مطرح در صادرات در منطقه است. روزانه صدها محموله صادراتی ازایران به مقصد کشورهای همسایه روانه می شود. این نشان می دهد که بسیاری از کشورهای اطراف ما نه تنها فاقد توان صادراتی هستند بلکه به محصولات و تولیدات ایران نیاز دارند.

این موضوع از دو جنبه حایز اهمیت است؛ اول اینکه ایران دارای ظرفیت های مهمی از نظر طبیعی و دانش و توانمندی های فنی در تولید و تامین نیاز خود و دیگر کشورهای منطقه است، دوم اینکه ظرفیت بازار و گستره آن در اطراف ایران به حدی است که برای ایران فرصت صادرات انواع اقلام تولیدی را ایجاد می نماید.

بنابراین، ایران با توجه به شرایط حاضر، هر چند با دو مانع تحریم و بیماری کووید 19 مواجه است، اما باید نگاه دراز مدت خود را بر این موقعیت ها حفظ نماید. برنامه های میان مدت و دراز مدت برای حفظ و گسترش بازارهای هدف باعث می شود که روند تغییرات در بازار، پیش بینی و مطابق با این تغییرات تولید با تامین نیاز بازار نیز هماهنگ گردد.

از طرف دیگر ظرفیت های بالقوه ایران برای ارتقاء کمی و کیفی تولیدات بسیار بیش از وضعیت موجود است و بازار منطقه نیز کشش افزایش میزان تولید و را دارا است. لذا باید تولیدکنندگان به تدریج در عرصه بالاتر تامین نیازهای این بازار که شامل تامین ماشین آلات و دانش فنی می شود وارد شوند. هر چند مانع عمده در این زمینه عدم توانایی در تامین سرمایه است اما باید  با شیوه های مختلف و حرکت تدریجی این را ه را پیمود.

از آفات و خطراتی که صادرات را تهدید می کند عرضه کالاهای بی کیفیت و خدشه به اعتبار برند ایران است که باید تمهیدات لازم جهت حفظ اعتبار برندها انجام گردد. قاچاق کالا یکی دیگر از چالش های  است که بازار صادراتی با آن مواجه است.   

به هر حال ایران از دو فرصت مهم شامل بازار گسترده صادراتی که هنوز بخش مهمی از آن بکر و ناشناخته مانده و ظرفیت های بی نظیر طبیعی و انسانی  جهت تامین نیاز این بازار برخوردار است. اگر این دو فرصت به خوبی مدیریت شود کشور ما می تواند بدون اتکا به نفت و با ایجاد ارزش افزوده بالا از طریق تبدیل مواد اولیه به فرآورده های ارزشمند جایگاه اقتصادی خود را بسیار بیش از موقعیت فعلی ارتقا داده و توسعه اقتصادی را محقق نماید.