جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 4462 16:01 1393/05/21
پاياني غم انگيز براي يك توليد كننده

پاياني غم انگيز براي يك توليد كننده

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
پاياني غم انگيز براي يك توليد كننده

پاياني غم انگيز براي يك توليد كننده

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

علي ديلمقانيان
عضو هيأت رئيسه اتاق بازرگاني و صنايع و معادن اروميه


روز چهارشنبه 15 مرداد 93 يكي از فعالين اقتصادي و توليدكنندگان استان ايلام در اعتراض به مظلوميت خود و بدليل عدم تعامل و همكاري سيستم بانكي بعد از ارائه نامه خود به دبير خانه بانك صنعت و معدن شعبه مركزي ( پارك وي ) با ريختن بنزين به روي خود اقدام به خود سوزي كرد و بامداد دوشنبه 20/5/93 در بيمارستان مطهري تهران جان به جان آفرين تسليم نمود . گرچه برابر نص صريح قرآن كريم خودكشي، حكم قتل نفس و از گناهان كبيره مي‌باشد اما آسيب شناسي اين اتفاق ناگوار جهت روشن شدن زواياي آن امري اجتناب ناپذير است.‏
مرحوم ستار عبدالي، 60 ساله اهل و ساكن شهرستان ايلام بود، ايشان 12 سال رئيس اتحاديه ميوه و تره بار ايلام بوده و زندگي آرام و خوبي داشته كه در نهايت عاشق كار آفريني و اشتغال و توليد ميشود و يك واحد توليد پروفيل تأسيس مي‌كند و همه دارائي خود را صرف آن شركت مي كند و دركنار سرمايه گذاري خود تقاضاي تسهيلات 5 ميلياردي از بانك صنعت و معدن مي‌كند و با ارائه 6 ميليارد وثيقه، دوندگي خود دركريدورهاي بانك آغاز و بانك در قبال 6 ميليارد وثيقه آن مرحوم كه اغلب متعلق به دوستان و بستگان بوده تنها 5/2 ميليارد مي‌پردازد،اقساط و جرايم ديركرد روز به روز طاقت ستار عبدالي را به سر مي‌آورد و عليرغم تمام تلاش موفق به ديدار و حل مشكل با رؤساي بانك در تهران نمي‌شود و در نهايت تحمل خود را از دست داده و با يك حلب بنزين به زندگي خود پايان مي‌دهد.‏
گرچه اين خبر بدلايل نامعلومي در رسانه ها بازتاب قابل ملاحظه اي نداشت اما در خصوص جور و جفاي شبكه بانكي به توليد كنندگان و كارآفرينان سخن بسيار زياد است.‏
داستان اين مرد، داستان بسياري از کارآفرينان کشوراست ، سيستم ربوي بانکها که گلوي مردم را گرفته تا با جان کندن کارکنند و همه سود و اضافه برآن را (بدون توجه به سود يا زيان بنگاه ) بابت ربا به بانکها بدهند ، فرجامي جزاين نخواهد داشت.‏
ركود بي سابقه حاكم بر اقتصاد و كسب و كار كشور بر همگان روشن است و اغلب توليد كنندگان طي سالهاي گذشته متحمل زيان مادي و معنوي سنگيني شده اند، اما آيا بانكها هم طي دوران ركود ، زيان ده بوده اند ؟ افزايش ارزش سهام بانكها به استناد صورت هاي مالي اين بنگاههاي مالي به واسطه شركتهاي سرمايه گذاري خود حكايت از اين حقيقت تلخ دارد كه بانكها تنها پيروز تحريم ها ، ركود و تورم در كشور بوده اند و متأسفانه دولت ها نيز به جز  چند شعار پوپوليستي هيچ عزم جدي جهت برخورد باتخلفات آشكار شبكه بانكي را ندارد.‏
در پايان اين سؤال مطرح است كه سهم ستار عبدالي ها از ركود تورمي ، تحريم ها، بي تدبيري ها در سياست گذاري هاي اقتصادي ، كاهش مداوم رتبه ايران در فضاي كسب و كار و نيز رشد منفي اقتصادي چه ميزان است و آيا دادخواهي براي مظلوميت توليدكنندگاني كه بدلايل فوق با مشكل برخورد كرده اند و توان پرداخت مطالبات ربوي بانكها را ندارند وجود خواهد داشت ؟ ‏

                               



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |