امروز جامعه صنفی کشور گرفتار برخی تعارفات و معذوریت‌ها شده که بیم آن می‌رود، این رفتارها در نهایت به آسیب دیدن ساختار تشکل‌های صنفی و بی‌اعتبار شدن آنها منتهی شود.
از پی تغییر شورای اصناف کشور به اتاق اصناف ایران که نتیجه ادغام مجامع امور صنفی تولیدی و توزیعی و ایجاد اتاق‌های اصناف شهرستان‌ها بود، در دوره اول شاهد انفعال هیات رئیسه‌های بسیاری از اتاق‌های اصناف و در راس آنها اتاق اصناف ایران بودیم، چنانکه در دوره اول در قربب به اتفاق اتاق‌ها همه مسولیت برعهده روسا بود.
پس از تعدیل هیجان حاصل از شکل‌گیری اتاق‌های اصناف و افزایش اعتبار آنها، قدرت طلبی جایگزین انفعال شد و متاسفانه مداخله برخی جریانات خارج از جامعه صنفی موجب از بین رفتن اتحاد و اعتماد میان فعالان صنفی و آغاز جنگ قدرت شد.
جنگ قدرتی که اسلحه آن تخریب و اهانت و هدف آن اعتبار و جایگاه اصناف است و مامور اجرای آن برخی افراد که از بیرون وارد این خانواده شده‌اند و البته برخی اهالی جامعه صنفی که خواسته یا ناخواسته ساز ایشان کوک کرده یا به ساز ایشان می‌رقصند.
یکی از نشانه‌های بارز این بدعت، مجیزگویی و تعریف و تمجیدهایی نابجایی است که هدف آن بیش از اینکه عزت و اعتبار دادن به افراد باشد، تخریب و تَضعیف ایشان است.
تاسفبار اینکه برخی از مدیران جامعه صنفی نیز به هر نحوی و خواسته یا ناخواسته دچار عادت نادرست مدیحه‌گویی شده‌اند و در گفته‌های رسمی و بعضا نوشته‌هایشان از القابی و الفاظی استفاده می‌کنند که به‌رغم اینکه در ظاهر عنوانی بزرگ و ارزشمند است، اما به واقع مخرب و آسیب‌زننده است.
از جمله باید به بیانیه ابوالقاسم شیرازی رییس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک خطاب به ابراهیم درستی نماینده وزیر صمت در اتاق اصناف ایران اشاره کرد، انجا که از ایشان با عنوان سردار اصناف یاد می‌کند.
گذشته از عملکرد نایب رئیس اتاق اصناف تهران در خصوص استفاده از این عنوان باید گفت، لقب سردار در نظام جمهوری اسلامی ایران تنها برای افسران عالی‌رتبه سپاه پاسداران و نیروی اتتظامی استفاده می‌شود و معادل عنوان امیر است که برای افسران عالی‌رتبه ارتش استفاده می‌شود.
گذشته از معنی لغت، سردار عنوانی است که به افرادی گفته می‌شود که از جان، مال، خانواده و همه تعلقات مادی و معنوی برای جهاد در راه خدا، حفاطت از کشور و حراست از نظام مقدس اسلامی در تبعیت از امام(ره) و مقام معظم رهبری گذشت می‌کنند.
این عنوان از حریم و حرمت خاصی برخوردار است و استفاده از آن چون استفاده از عناوین جعلی مانند دکتر و مهنس یرای افرادی که تحصیلات دانشگاهی نداشته و از این عناوین استفاده می‌کنند قطعا عواقب منفی خواهدداشت.
چنانکه در جامعه ورزشی نیز از بسیاری القاب چون سلطان و ژنرال استفاده می‌شود، اما تا کنون شاهد استفاده از لقب سردار نبوده‌ایم.
مضاف بر این دادن لقب و سمت از سوی مقامات بالاتر به افراد اتفاق می‌‌افتد و نه در ایران و نه در هیچ کشور دیگری خلاف این اتفاق نمی‌افتد.
در این مورد خاص نیز اگرچه ابوالقاسم شیرازی و ابراهیم درستی هر دو از روسای اتحادیه‌های صنفی هستند، اما برعهده داشتن مسولیت نیابت رییسی اتاق اصناف تهران ونمایندگی وزیر صمت درهیات رییسه اتاق اصناف ایران، درستی را در مقام بالاتری قرار داده و دادن عنوان این چنینی از سوی مقام پایین‌تر جایگاه وی را زیر سوال می‌برد.
