سجاد بهزادی – روزنامه نگار- کار روزنامهنگاری در ایران ما بسیار سخت است و ظرفیت اقتصادی رسانهها نیز برای تولید محتوا محدود؛ یک محتوای مناسب،عمیق و اثر بخش نیازمند موقعیتی است که متاسفانه رسانهها در ایران کمتر در چنین موقعیتی قرار میگیرند.
در عین حال برخی رسانهها و روزنامهها، دوست دارند همچنان امید را در جامعه زنده نگه دارند و با خلق موقعیتهای تازه، همین کورسویی که بین مخاطب و رسانههاست حفظ شود. به اعتقاد من گفتوگوها و یادداشتهایی که در روزنامه جهان اقتصاد منتشر میشود از همین جنس است.
روزنامه جهان اقتصاد که بیش از سه دهه از عمر آن میگذرد، تلاش کرده است در بخشهایی از کار روزنامه نگاری حرفهای خود موقعیت سازی کرده و موثر باشد.
اگر کشور صاحب رسانههایی بود که موقعیت سازی میکردند و در عرصه عمومی عامل مهمی برای توسعه کشور بودند، بدون شک حال و روز امروز ما متفاوت بود.
تاکنون پنج برنامه توسعه در دوره قبل از انقلاب و شش برنامه نیز در دوره جمهوری اسلامی در کشور مصوب و اجرا شده است، اما هرگز تعریف نکردیم که رسانهها دقیقا در کجای این برنامه توسعه قرار دارند و نقش آنها در پیشبرد برنامهها چیست؛ از همین رو کشور همچنان با مسئلههای حل نشده زیادی روبرو است.
به جزء در دورهای کوتاه در زمان اصلاحات، دولتها به داشتن رسانههای مستقل در کشور چندان کمکی نکردند.دولتها باید بپذیرند که رویکرد ساختاری آنها به رسانهها ، یک رویکرد شکست خورده محسوب میشود. در جهان توسعه یافته برای اینکه یک روزنامه بتواند به یک گزارش نویسی تحقیقی بپردازد، آزادانه و بدون هرگونه دغدغهای کار خود را جلو میبرند و اینچنین نیست که تنها روایتی تعیینشده و مشخص از وضعیت موجود ارائه دهند.
با همه این چالشها، روزنامه جهان اقتصاد به قامت عمری که دارد و نامش که در تاریخ مطبوعات کشور به عنوان نخستین روزنامه اقتصادی ایران ثبت شده، میتواند بیش از گذشته موقعیت سازی کند و رسالت رسانهای خود را ایفا نماید. گفت وگوها و یادداشتهای موثر این روزنامه، به اعتقاد من نقطه قوت آن محسوب میشود که البته خوب است که به گزارش نویسی و روزنامه نگاری تحلیلی نیز بپردازد.
برای این مجموعه آرزوی موفقیت دارم و آرزو میکنم بنیه روزنامه نگاری در کشور تقویت شود و نیروهای حرفهای روزنامهها را ترک نکنند و همچنان راه اصلاحات بهعنوان مهمترین و حتی تنهاترین عامل توسعه کشور و برون رفت از این وضعیت، در روزنامهها و رسانههای مستقل کشور طنین انداز شود.