ایران در میان ۱۰ کشور آخر دنیا در زمینه پهنای باند
ساغر کوهستانی : دکتر علی اکبر جلالی چهره نام آشنای حوزه فناوری اطلاعات در ایران است که طراحی اولین روستای اینترنتی ایران به نام "شاهکوه" که تاکنون بیش از یک میلیون نفر از سراسر جهان از طریق وب سایت از آن بازدید کردهاند و اغلب رسانههای جهان آن را مورد توجه قرار دادهاند از اقدامات مهم وی به شما رمی رود.
او که دانش آموخته رشته دکتری مهندسی برق-کنترل از دانشگاه ویرجینیای غربی است در حال حاضر در پژوهشکده الکترونیک و دانشکده برق دانشگاه علم و صنعت ایران به تدریس و تحقیق مشغول است و استاد پاره وقت دانشگاه ویرجینیای غربی نیز میباشد.
دکتر جلالی در گفتگو با جهان اقتصاد اظهار کرد: موضوع اینترنت را میتوان از دو منظر بینالمللی و ملی مورد بررسی قرار داد. در حوزه بینالملل، مساله مهم مورد بحث چگونگی مدیریت و هدایت این امکان است، سابقاً شرکتی به نام ICAN وابسته به ایالات متحده آمریکا مسئولیت مدیریت اینترنت جهانی را برعهده داشت. این مسئولیت تا سال ۲۰۰۳ میلادی و تا زمانی که دو اجلاس سران کشورهای جهان در جامعه اطلاعاتی در شهرهای ژنو و تولس تشکیل شد ادامه یافت. در این اجلاسها عنوان شد که مدیریت اینترنت نباید در انحصار یک کشور باشد، در این اجلاسها همچنین بحث اینترنت به عنوان سرمایه ای جهانی مطرح شد بدین معنا که اینترنت به عنوان یک سرمایه جهانی متعلق به همهی کشورها است و بنابراین باید به صورت جهانی تحت پوشش سازمانی بینالمللی چون سازمان ملل یا اتحادیه جهانی ارتباطات و یا یک نهاد بینالمللی با عضویت تمام کشورهای جهان اداره شود.
وی اضافه کرد: از آن زمان ایده مدیریت بینالمللی اینترنت پرورانده شد و قدمهای بسیاری در این راه برداشته شد. هم اکنون با توجه به برگزاری اجلاس سال ۲۰۱۴ میلادی و اجلاس سال آینده میلادی امید میرود اینترنت به عنوان یک سرمایه جهانی مطرح و اداره شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: اما این مساله خود باعث نگرانی کشورهای دیگر شده است. بدین معنا که برخی گمان میکنند اینترنت محدود به کشور خاصی خواهد شد و آن کشور به اطلاعات دولتهای دیگر دسترسی یافته و در جهت منافع خود از آن استفاده خواهد کرد.
جلالی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: مورد دیگر در این حوزه مساله پهنای باند است. ابتدا پهنای باند اینترنت در دنیا کم بود به تدریج با ورود فناوری جدید اینترنت با سرعت بالا مطرح شد در آن زمان شبکه اینترنت ۲ توسط محققان کشورهایی چون آمریکا جهت ارتباط و تبادل اطلاعات پرحجم دانشگاههای معتبر تشکیل شد بعدها چندین کشور دیگر به این شبکه پیوستند و اینترنت ۲ حالت جهانی پیدا کرد. از سوی دیگر با آمدن تکنولوژی فیبرنوری و ابزارهای جدید ارتباطی اینترنت معمولی توسعه پیدا کرد و از این طریق اینترنت سرعت گرفت. اینجا بود که برخی کشورها دریافتند اینترنت پرسرعت در رونق اقتصادی کشورشان تاثیر مثبت دارد به طوری که این کشورها مدعی شدند، افزایش پهنای باند برابر با افزایش درآمد ناخالص داخلی GDP است و بدین گونه تاثیر سرعت اینترنت بالا را بر روی اقتصاد دریافتند. بنابراین کشورهایی که اقتصاد را اولویت نخست خود میدانستند به ارزش اینترنت پرسرعت پی بردند. در این میان کشورهای آسیای شرقی چون کرهجنوبی، هنگکنگ موفق شدند بالاترین سرعت اینترنت را برای خود مهیا کنند. براساس آخرین اطلاعات سرعت اینترنت در کرهجنوبی ۱۰ گیگابایت بر ثانیه (۱۰ هزار مگابیت بر ثانیه) است که آخرین تکنولوژی در این زمینه در اختیار مردم کرهجنوبی قرار دارد.
وی اضافه کرد: از طرف دیگر کشورهایی چون ایران، نگران مقولهای چون اینترنت بودند و درصدد محدود کردن پهنای باند آن برآمدند. بنابراین در این کشورها همواره محدودیت استفاده از اینترنت بر توسعه اینترنت اولویت داشته است. این نوع تفکر که ریشههای امنیتی دارد از یک دههی گذشته در ایران افزایش یافت. با پیشرفت مشکلات امنیتی همچون هکرها در فضای مجازی، نگرانیهای مسئولین جمهوری اسلامی افزایش مییافت بنابراین آنها به فکر توسعه اینترنت نبودند. با ورود تلفن همراه نسل سوم، مسوولان ایران دریافتند در این زمینه از دنیا جا مانده اند در همین راستا دولت ابتدا مجوز رواج اینترنت نسل سوم را از طریق رایتل صادر کرد. هم اکنون استفاده این گونه اینترنت توسط اپراتورهای دیگر نیز مطرح است.
دکتر جلالی یادآور شد: این نکته قابل توجه است که ایران حتی پهنای باند استاندارد اینترنت نسل سوم که مورد نیاز تلفن همراه هست را قبول نکرد. در حالی که با توجه به معیارهای جهانی حداقل پهنای اینترنت ۲۵۶ کیلوبیت در ثانیه است. در ایران این میزان ۱۲۸ کیلوبیت در نظر گرفته میشود. با در نظر گرفتن این آمار تنها ۱ تا ۴ درصد ایرانیان به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند. میتوان گفت در حقیقت در کشور ما اینترنت به معنای واقعی آن و به گونهای که در جهان توسعه یافته در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استفاده میشود مورد استفاده قرار نمیگیرد. به همین دلیل کشورهایی چون ایران، به جای تاثیرگذاری در فضای مجازی، نقش تاثیرپذیری را بازی میکند، این کشورها همیشه در قبال مقوله اینترنت حالتی تدافعی به خود گرفته اند و این موضع و مشکل همچنان ادامه دارد. به همین دلایل ایران در سال ۲۰۱۴ در زمره ۱۰ کشور آخر دنیا در میزان پهنای باند قرار گرفت.
وی با اعلام اینکه دولت جدید در ابتدای کار تلاش بسیار کرد پهنای باند بیشتری در اختیار مردم قرار دهد گفت: اما این موضوع در عمل ناکام ماند و بحثهایی چون شبکه ملی اطلاعات که بیش از ۵ سال است مطرح شدهاند در عمل بینتیجه ماندهاند.
وی تاکید کرد: هم اکنون پهنای باند معمولی که بتوان با آن اطلاعات ملی و داخلی را به آسانی مشاهده کرد و باید حداقل ۳۰ مگابیت در ثانیه باشد که در ایران وجود ندارد؛ پهنای باند اینترنت کنونی ایران در حداکثر سطح ۲ مگابیت است که قابل قبول نیست.
در نتیجه در یک نگاه کلی، وضعیت اینترنت ایران مناسب نیست. سرعت دسترسی به اینترنت بسیار پایین است و نسل سوم اینترنت تلفن همراه در کشور ما استاندارد نیست. این در حالی است که دنیا با داشتن اینترنت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه به سوی استفاده از تلفن همراه نسل چهارم پیش میرود. به نظر من هر چه پهنای باند اینترنت پایینتر نگه داشته شود تمهیدات در این حوزه در کشور ما بیشتر خواهد شد. نخست آنکه فضای مجازی در دنیای کنونی امروز فضای کار و اشتغالزا است و باعث توسعه اقتصادی میشود در صورتی که ایران به دلیل نگرانیهای بیمنطق آن را محدود کرده است. زیرا که تا به حال موردی نبوده است که ایران بتواند به دلیل پهنای باند پایین تهدیدی را خنثی کند.
جلالی با اعلام اینکه یک بررسی اجمالی نشان میدهد که در حالی که دنیا به سوی استفاده بدون هزینه ارتباطات در شبکههای اجتماعی گام برمی دارد اما یک ایرانی برای تماسهای داخلی خود باید هزینههای بالایی بپردازد.
وی درباره یکی از دلایل مهم عدم پیشرفت ایران در حوزه اینترنت گفت: میتوان به این موضوع اشاره کرد که در حال حاضر نسل مقیم گیرنده در این حوزه، نسل سنتی است و اعتقادی به فضای مجازی ندارد و آن را فضایی مسکون می داند. بیشتر به حاشیه توجه میکند و همین توجه به حاشیهها باعث فراموشی اصل استفاده بهینه از اینترنت شده است.
اگر ایران از دو دهه قبل هم راستا با جهان به مزایای استفاده از اینترنت پی برده بود و از آن بهره میجست. اینترنت نه تنها تهدید تلقی نمیشد بلکه میتوانست یکی از عوامل موفقیت ایران در جامعه جهانی باشد.
جلالی یادآور شد: این در حالی است که تصمیمگیران این حوزه علاقهمند به یادگیری درباره آن نیستند. باید شرایط به گونهای پیش برود که نسل دیجیتال و یا جوان که عمدتا زیر ۳۴ سال هستند بر سند تصمیمگیری در این حوزه تکیه زنند و در نسل سنتی اینترنت را به آنها واگذار کنند.
استاد پاره وقت دانشگاه ویرجینیای غربی در پایان گفت: ایران همچنان از نبود دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و مهمتر از آن آموزش الکترونیک فراگیر و دهها امکان دیگر رنج میبرد.جوانان کشور امروزه توسط اینترنت مسائل و کارهای جهانی خود را در عرض چند ثانیه سامان میبخشند اما برای به سرانجام رساندن کار در کشور خود باید چندین روز وقت صرف کنند. امیدوارم مسئولین بتوانند با آسیبشناسیهای جدی و عمیق، تصمیمهای منطقی و توسعهپذیری را در زمینه اینترنت اتخاذ کنند.
-
دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
-
افزودن دیدگاه