جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 31534 19:39 1395/02/11
نقش محیط زیست و منابع طبیعی در کوچ مردم به کلان شهرها

نقش محیط زیست و منابع طبیعی در کوچ مردم به کلان شهرها

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
نقش محیط زیست و منابع طبیعی در کوچ مردم به کلان شهرها

نقش محیط زیست و منابع طبیعی در کوچ مردم به کلان شهرها

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

احسان اسدی-سال‌های زیادی است که مردم از نعمت خدادادی طبیعت بهره مند بوده‌اند ولی با فرهنگ شهرنشینی دامنه و وسعت کشاورزی و دامپروری و فضاهای سبز و چراگاه ها کم‌تر شده و بیشتر به مناطق کوهپایه و به صورت طبیعی آن‌هم در خارج از شهر و بیشتر در مناطق کم جمعیت و دورافتاده‌تر محدود می‌شود. اکثر افراد و مدیران دولتی با این تصور که منابع طبیعی و محیط زیست به صورت طبیعی بوده، فقط به صورت مقطعی در جهت کنترل در عدم کاهش وسعت و محدوده آن‌ها تلاش‌های پراکنده‌ای انجام داده‌اند. اول مجوز برداشت ماسه از رودخانه‌ها داده می‌شود و پس از تخریب و نابودی آن‌ها، دستور عدم استفاده از آن صادر می‌گردد. ابتدا مجوز برداشت انواع معدن صادر می‌گردد بعد از صدور دستور، تصمیم به جلوگیری از برداشت سنگ‌های معدنی اتخاذ می‌شود. در استفاده از جنگل‌ها، چراگاه‌ها، ماهی‌های رودخانه و دریاها، شکار حیوانات و پرندگان همگی از معزلاتی می باشد که باعث نابودی هرچه بیشتر نژاد اکثر جانوران، گیاهان و درختان می‌شود. خداوند منان سیستم طبیعی جهان را طوری آفریده است که مثلاً اگر مردم تمام سواحل دریای خزر از ماهی آن دریاچه استفاده نمایند برای آنان کفایت می‌کند اما زمانی که بحث فروش و صادرات آن به سایر شهرها و کشورها به میان می‌آید دیگر جوابگو نمی باشد. حتی اگر تمام دریاچه خزر هم ماهی باشد کفایت جمعیت بیشماری که روز به روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود نمی‌گردد. بنابراین دولت مانند گذشته باید تدبیری بیاندیشد که برداشت به این‌گونه، نیازمند تولید به صورت صنعتی می‌باشد و اگر تمایل به این کار دارد به جای نشست و تدابیر امنیتی و مبارزه با صید قاچاق، بهتر است به صورت کارشناسی شده این مسئله را حل نماید و با استفاده از تجارب بومی‌های منطقه و اساتید دانشگاه‌ها و هم‌چنین کارشناسان فعال در این حوزه عمل تکثیر و پرورش ماهیان را بیشتر نماید تا با جای‌گزینی‌شان دیگر باعث نابودی بقای آن‌ها نگردیم. همچنین در بحث درخت کاری دیگر شاهد همت و همکاری دولت در گسترش آنها و جنگل کاری نمی باشیم و دولت بیشتر به حالت محافظتی عمل می نماید . به جای هزینه هنگفت در امر مراقبت و نگهداری بهتر است بر توسعه و فرهنگ کاشت و داشت درختان و گیاهان تلاش نمود تا بتوانیم کشور را به سوی سرسبزی و آبادی هرچه بیشتر سوق داده باشیم. امروزه مشاهده می‌شود که اکثر کشاورزان حوزه‌های روستایی که قصد برقراری واحدهای تولیدی در حوزه کشاورزی را دارند برای اختصاص زمین مورد نیاز طرح خود با مخالفت‌های شدیدی از سوی منابع طبیعی، محیط زیست و ارگانهای مربوطه مواجه هستند. دولت باید به این امر توجه داشته باشد که اولاً زمین‌های مورد نیاز برای برقراری طرح‌های کشاورزی نیاز به متراژ زیادی نداشته و اکثر این واحدها به صورت طرح‌های کوچک روستایی احداث خواهند گردید، ثانیاً این طرح‌ها آلودگی‌های زیست محیطی را نیز به همراه نخواهد داشت و حتی پس مانده‌ها و اقلام مازاد این واحدها بهترین کود تقویتی برای زمینهای کشاورزی می‌باشند. دیگر هیچکس پیدا نمی‌شود که در روستا یا شهر دورافتاده‌ای تمایل به کاشت درختی داشته باشد و اگر کسی اقدام به این کار نماید مورد تمسخر دیگران واقع می‌گردد و تمام این کارها ریشه در عدم آشنایی با خواص این نعمت خدادادی می‌باشد. متأسفانه منابع طبیعی و محیط زیست نیز در امر ترویج و فرهنگ سازی در این زمینه، فعالیت مستمری نداشته و انتظار دارند همه چیز به خودی خود درست شود و بیشتر به دنبال دادن مجوز و باطل کردن مجوزهای داده شده هستند. تمامی کوه‌ها و جنگل‌ها که زمانی مملو از حیوانات و پرندگان بود همگی در حال انقراض بوده و دولت حاضر به هزینه کردن در این باب نمی‌باشد باید توجه داشت که در صورت نابودی فضاهای سبز و جنگل‌ها تمایل مردم برای ماندگاری در این مناطق کمتر شده و این امر سبب حرکت مردم به سمت شهرهای بزرگ‌تر و کلان شهرها می‌گردد و موجب تراکم جمعیت و حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ می‌شود که در نهایت دولت مجبور می‌گردد امکانات لازم برای آن‌ها را فراهم آورد. باید در نظر داشت تمامی این عوامل تأثیر بسزایی در روش‌ها و سبک زندگی مردم بجا خواهد گذاشت و تأثیری جزء ناامیدی و نبود امید به زندگی را به همراه خواهد داشت. سیاست‌مداران و دولت‌مندان جمهوری اسلامی ایران باید در نظر داشته باشند که هیچ مشکلی به خودی خود از بین نمی‌رود بلکه از حالتی به حالت دیگر تغییر می‌کند و هرچه از مسئله بگذرد مشکل بزرگ‌تر شده و کنترل آن سخت‌تر می‌شود ، آن‌وقت هزینه‌های بیشتری را برای رفع و رجوع کردن آن می‌طلبد. یکی از معدود کشورهای جهان که در تمامی فصول سال دارای چهار نوع آب و هوا می باشد کشور عزیزمان ایران است پس بهتر است قدر این فضیلت الهی را بهتر دانسته و از این امکانات خداداده نهایت بهره‌وری را داشته باشیم .


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |