به گزارش جهان اقتصاد به نقل از ایرنا، مرکز آمار در فصل‌های مختلف نرخ تورم تولید در بخش‌های مختلف را منتشر می‌کند و براساس گزارش این مرکز نرخ تورم تولیدکننده بخش صنعت نسبت به فصل قبل (تورم فصلی) در تابستان امسال به ۳۷ درصد رسید که در مقایسه با فصل قبل، ٢٨.٩ درصد افزایش دارد.

همچنین در میان زیربخش­‌های مختلف صنعتی، کم­ترین تورم فصلی مربوط به تولید محصولات از توتون و تنباکو سیگار صفر درصد و انتشار و چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده (٧.١ درصد) و بیش­ترین آن به ترتیب مربوط به صنایع تولید زغال سنگ- پالایشگاه‌های نفت با ۵۷ درصد، تولید ماشین­‌آلات اداری و محاسباتی به میزان ٤٣.٦ درصد و تولید فلزات اساسی نیز ٤٣.٥ درصد ثبت شد.

علاوه براین نرخ تورم تولیدکننده بخش صنعت نسبت به فصل مشابه سال قبل (تورم نقطه به نقطه) در فصل تابستان ١٣٩٩ به ۴۷.۴ درصد رسید که در مقایسه با فصل قبل، ٣٩.٦ درصد افزایش داشت.

میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان محصولات صنعتی به ازای تولید کالاهای خود در داخل کشور، در فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به فصل تابستان ١٣٩٨، ٤٧.٤ درصد افزایش دارد.

بخش­های مختلف صنعتی، کمترین تورم نقطه به نقطه مربوط به تولید محصولات از توتون و تنباکو سیگار ۱۵درصد و بیش­ترین تورم نقطه به نقطه به ترتیب مربوط به زیربخش­‌های صنعتی تولید ماشین‌آلات اداری و محاسباتی ١٧٢.٤ درصد، تولید فلزات اساسی ١٠٨.٤، تولید سایر وسایل حمل و نقل ٩٤.٧، تولید ماشین‌آلات و دستگاه‌های مولد وانتقال برق ٨١.٦ درصد، تولید مبلمان و مصنوعات ٧٥.٤ درصد و تولید محصولات فلزی فابریکی بجز ماشین‌آلات ٧٢.٣ درصد بود.

تغییرات میانگین شاخص قیمت تولیدکننده محصولات صنعتی در داخل کشور در چهار فصل منتهی به فصل تابستان ١٣٩٩ نسبت به مدت مشابه در سال قبل به ٢٤ درصد رسید که نسبت به فصل قبل ٠.٢ درصد افزایش نشان می­‌دهد. در فصل مورد بررسی، در میان زیربخش­‌های مختلف صنعتی در کشور، کمترین تورم سالانه مربوط به تولید زغال سنگ و پالایشگاه­‌های نفت با ٠.٢- درصد و بیش­ترین آن به ترتیب مربوط به تولید ماشین­‌آلات اداری و محاسباتی ١٣٠.١ درصد، تولید سایر وسایل حمل و نقل ٥٩.٧ درصد و تولید فلزات اساسی ٥٦.٥ درصد است.

شاخص بهای تولیدکننده مانند شاخص بهای مصرف‌کننده (CPI) از جمله شاخص‌های قیمتی است که در بررسی روند سطح قیمت‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت‌ها محاسبه و منتشر می‌شود. از این رو، تاثیر قابل‌توجهی بر تصمیم‌گیری صاحبان صنایع، سرمایه‌گذاران و حتی سیاستمداران خواهد داشت. هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه‌گیری تغییرات قیمت‌هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند.

به عبارت دیگر می‌توان عنوان کرد که این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می‌گیرد. هر افزایش یا کاهش قیمت در شاخص بهای تولیدکننده با یک وقفه زمانی در شاخص بهای مصرف‌کننده نیز مشاهده می‌شود. از این رو از تغییرات شاخص بهای تولیدکننده به عنوان پیشگویی برای تورم عنوان می‌کنند. علاوه بر این، شاخص بهای تولیدکننده روند تغییرات قیمت‌ها را از دیدگاه تولیدکننده و خریدار در بخش‌های مختلف اقتصادی (کشاورزی، صنعت و خدمات) نشان می‌دهد.