معاون نظارت بانک مرکزي مجموع ارزش دفتري بنگاه‌هاي آنها را حدود 26 هزار و 200 ميليارد تومان اعلام کرد.

حميد تهرانفر با بيان اينکه بانک مرکزي و سيستم بانکي کشور بهانه‌اي براي پوشش بسياري از موارد ديگر شده است، اظهار کرد: متاسفانه اغلب بدون در نظر گرفتن عواقب، هجوم‌هاي سنگيني به سمت بانک مرکزي آورده مي شود که احساس مي‌کنم هيچ يک از اين موارد منطقي نبوده و پايه ندارد.وي هجمه‌هاي اخير عليه بنگاه‌داري بانکها را نمونه بارز تحليل هاي نه چندان منطقي نسبت به شبکه بانکي دانست و افزود: در حالي اخيرا شرکت داري بانکها به شدت مورد انتقاد قرار گرفته که اين مورد فقط مختص آنها نيست؛ چرا که برخي از بزرگ‌ترين شرکت‌هاي صنعتي و توليدي فعال در کشور که به عنوان توليد‌کنندگان کارآفرين شناخته شده اند آنقدر سرمايه گذاري کرده و شرکت هاي متعدد دارند که بيشتر يک شرکت سرمايه‌گذاري‌اند تا توليدي؛ بنابراين مي‌توان گفت بنگاه دار ‌واقعي آنها هستند نه بانک‌ها.‏

معاون نظارت بانک مرکزي در ادامه به آمادگي بانکها براي واگذاري شرکتهاي مازاد خود اشاره و بيان کرد: طبق برآورد‌ها اعلام کرديم که بانک‌ها مي‌توانند 40 درصد سرمايه خود را سهامدار شرکت‌ها باشند که آخرين آمار نشان مي‌دهد 10واحد درصد بيشتر يعني حدود 50 درصد به بنگاه‌هداري وارد شده‌اند؛ از آنجايي که تاکنون شوراي پول و اعتبار مقرر کرده که سقف بنگاه‌داري 40 درصد باشد طبيعي است که در ادامه هر تصميمي که در اين رابطه اخذ شود حتي اگر 20 درصد باشد را اجرا مي کنيم؛ اما به نظر مي‌رسد 40 درصد معقول است چرا که از يک سو به هر حال بانک‌ها اثرات مثبتي هم دارند و از سويي ديگر نمي‌توان شرکت‌هاي آنها را به يکباره فروخت.‏

وي که ارزش دفتري بنگاه‌هاي بانکها را حدود 26 هزار و 200 ميليارد تومان اعلام کرد درباره اينکه آيا با توجه به شرايط فعلي بازار سرمايه، مهلت سه ساله براي واگذاري مازاد اين رقم کافي است تاکيد کرد: سه سال مهلت کمي نيست و بانک‌ها فرصت دارند هر سال 33 درصد از مازاد شرکت‌داري خود را واگذار کنند با اين وجود اخيرا در يک روز سه بانک با هم وارد بازار سرمايه شدند که مسوولان بورس هم اعلام کردند که اين موضوع جو بورس را به هم مي‌ريزد و رسيدگي کنيد؛ اما بانک مرکزي به امور بانک‌ها دخالت نکرد تا آنها بتوانند به مرور وارد شده و مازاد سهام خود را واگذار کنند. وي با اشاره به اينکه در سال 1368 براي داشتن شرکت‌هاي سرمايه‌گذاري توسط بانک‌ها عنوان مي‌شد که بورس اوراق بهادار آنچنان که بايد فعال نيست؛ بنابراين بانک‌ها بايد وارد بازار بورس شده و فعاليت کنند ادامه داد: در آن هنگام گزارش‌هايي نوشته و با ارائه توضيحاتي در مورد شرکت‌هاي سرمايه‌گذاري آنهارا معرفي کرد که در ادامه بانک‌ها را مجبور کردند تا هر کدام يک شرکت سرمايه‌گذاري ايجاد کنند اين در حالي است که آنها نيز وارد شده، سهم خريدند و سعي شد تا با استفاده از ابزار بانک‌ها به بازار بورس رونق دهند.‏

معاون نظارت بانک مرکزي خود بانکها را عامل سوم بنگاه‌دار شدن بانک‌ها دانست و يادآور شد: اين شرکت‌ها براي بانک‌ها سودآور هستند، البته دوره اي هم مورد حمايت قرار مي‌گرفتند به طوري که بانک سپه زماني به عنوان بانک اول کشور در زمينه‌ي توليد کارخانجات سيمان بود و بسياري از کارخانجات سيمان کشور زماني شروع به راه‌اندازي کردند که بانک سپه نسبت به ايجاد آنها اقدام کرد.وي با بيان اينکه ايراد اصلي اينجاست که بانک ها هم بيکار ننشستند و تا مي توانستند از فضا استفاده کرده و شرکت‌هايي ايجاد کردند که صرفا دنبال سودآوري و رقابت با بخش خصوصي بودند گفت: تقريبا همه بانک ها وارد بحث ساخت و ساز شده اند و در دوران شکوفايي اين بخش سودهاي کلان و بي حد و حصري از اين طريق به دست آورده و در قيمت ها اثرگذار بودند در عين حال که به غير از ساخت و ساز در ليزينگ ها و موارد ديگري نيز وارده شده‌اند که به شدت مورد انتقاد و ايراداتي قرار گرفته که قابل قبول است. ‏