مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد اعلام کرد قیمت‌گذاری آثار ایرانی در حراج اخیر کریستی در دوبی نادرست بود و با کار کارشناسی می‌توان آثار مناسب‌تر با قیمت‌های واقعی‌تری را به این حراج عرضه کرد. ‏
‏ مجید ملانوروزی در مورد آخرین حراج کریستی که اسفندماه سال ۹۲ در دوبی برگزار شد، گفت: برگزاری حراج‌ها و اکسپوها یک شیوه ارائه و فروش آثار است ولی این اتفاق‌های وقتی موفق هستند که راهکارهای درستی برای برگزاری آنها درنظر گرفته شود.‏
وی افزود: حضور ایران در کریستی و ساتبیز و سایر حراج‌های بین‌المللی خوب و مطلوب است ولی باید قانونمند و با قواعد درست باشد. البته اینکه بخواهیم این حضور را که در دست بخش خصوصی است دولتی کنیم کار اشتباهی است ولی باید راهکاری بیندیشیم که بخش خصوصی در این کارزار درست عمل کند.‏
مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: فروش امسال کریستی برای ایران ۲ و نیم میلیون دلار بود که این مبلغ کمی نیست که به سبد هنرهای تجسمی کشورمان افزوده شد ولی امسال فروش خوبی نداشتیم که این هم به دلیل برخی اشتباهات بود.‏
وی یکی از این اشتباهات را انتخاب نادرست برخی آثار دانست و در این مورد توضیح داد: امسال آثار خوبی به کریستی نرفت؛ نه اینکه هنرمندان ما خوب کار نکرده باشند بلکه انتخاب آثار اشتباه بود. به عنوان مثال آثار بسیار بهتری از کرمعلی شیرازی می‌توانست در کریستی به نمایش گذاشته شد که فروش بسیار بالاتری هم می‌داشت.‏
ملانوروزی ادامه داد: البته باید این را هم در نظر داشت که کریستی امسال با آرت‌فر دبی همزمان بود و این یعنی اینکه شاید بخشی از توجه‌ها و خریدهای هنری به آن سمت کشیده شد و کریستی را کم‌رنگ‌تر کرد.‏
وی فروش ایرانی‌ها در کریستی را مطلوب نه ایده‌آل خواند و بیان کرد: از همین هنرمندان در سال‌های قبل آثار با قیمت بالاتری فروش رفته بود ولی امسال علی‌رغم اینکه آثار ایرانی‌ها به فروش رسید ولی قیمت‌ها آنگونه که می‌باید باشد نبود.‏
سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران تصریح کرد: یکی دیگر از عوامل ناکامی، قیمت‌گذاری نادرست آثار ایرانی‌ها بود. ما باید با نماینده کریستی در ایران که هنوز مشخص نیست چه کسی است صحبت کنیم که قیمت‌ها درست انتخاب شود.‏
وی از علیرضا سمیعی‌آذر به عنوان مشاور کریستی نام برد و به مهر گفت: سمیعی‌آذر مشاور کریستی در ایران است نه نماینده این مرکز. نام وی به عنوان مشاور آمده بود.‏
ملانوروزی افزود: ما حاضریم به عنوان مرکزی دولتی به کسانی که آثار هنرمندان ایرانی را به کریستی می‌برند کمک کنیم و یا با برگزاری نشست‌هایی راهکارهایی برای حضور درست در این حراج‌ها بیندیشیم و تجربیات دولتی را در اختیار بخش خصوصی بگذاریم.‏
مدیر امور هنرهای تجسمی ارشاد در پایان سخنانش گفت: ما به عنوان بخش دولتی حاضریم به بخش خصوصی کمک کنیم تا در معرفی بهتر و به تبع آن فروش بیشتر آثار هنرمندان ایرانی سهمی کوچک داشته باشیم.‏
حراجی کریستی در انحصار تعدادی دلال هنری است ‏
در همین راستا، یک پژوهشگر هنری اظهار کرد: باید نهادهای رسمی بر شرکت آثار هنرمندان در حراجی کریستی نظارت کنند تا از ایجاد فساد در این حراجی جلوگیری شود. ‏
مجید حسینی‌راد درباره‌ حراجی کریستی اظهار کرد:‌ متأسفانه حضور هنرمندان ایرانی در این حراجی فراگیر نیست و بخش کوچکی از هنرمندان معاصر ما در این حراجی شرکت می‌کنند، یعنی این حراجی برای بخش کوچکی از هنرمندان ایرانی بازار فراهم کرده است. ‏
او افزود: اگر حضور هنرمندان ما در این حراجی فراگیر شود، می‌تواند برای هنرمندان و هنر معاصر ایران خیلی خوب باشد، ولی اگر به یک بخش کوچک و خاص محدود شود و آثار ارایه شده در انحصار دلالان هنری و نگارخانه‌های خاصی قرار بگیرد، در تولید آثار جهت‌گیری‌های خاصی صورت می‌گیرد و این حراجی جریان هنر معاصر ایران را از مسیر اصلی خود منحرف می‌کند. ‏
این منتقد هنری به ایسنا گفت: این حراجی ممکن است باعث شود که در برخی مواقع هنرمندان آثاری تولید کنند که مورد توجه دلالان قرار می‌گیرد و در نتیجه آثار ارایه شده از وجهه‌ی هنری خود دور شده و صرفا یک کالای خاصی باشند که مورد توجه خریداران قرار می‌گیرد. ‏
او درباره‌ی اینکه برخی گزارش‌ها حاکی از این است که در این حراجی‌ها شویی برای فروش آثار اجرا می‌شود، اظهار کرد: همیشه در جایی که بحث خرید و فروش کالایی مطرح است، جنبه‌های فسادانگیز هم ممکن است پیش آید و این قضیه در همه جای دنیا هم وجود دارد و دور از ذهن نیست. ‏
این هنرمند اضافه کرد: یکی از مشکلات موجود این است که هیچ کدام از خرید و فروش‌های حراجی کریستی تحت نظارت موسسه‌های رسمی صورت نمی‌گیرد. من فکر می‌کنم که موسسه و نهادهای رسمی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا حتی موسسه‌های خصوصی باید در این زمینه دخالت کرده و بر شرکت آثار ایرانی این حراجی نظارت کنند. ارایه گزارش از آثار مورد معامله در این حراجی، می‌تواند مانع از در انحصار گرفتن آن، توسط بعضی دلالان خاص و ایجاد جهت‌گیری برای ارایه نوع خاصی از آثار هنری در این حراجی شود، ضمن اینکه از فساد نیز جلوگیری می‌شود. ‏