رویا ایلکا بخش دوم نشست این هفته موسسه دین و اقتصاد با موضوع معرفی، نقد و بررسی کتاب مناسبات مدیریتی کنسرسیوم و صنعت نفت ایران با حضور فرشاد مومنی اقتصاددان، غلامحسین حسن تاش مولف کتاب و لطف الله میثمی مدیر مسئول نشریه چشم انداز ایران برگزار شد. در بخش اول گزارش این نشست خواندیم که فرشاد مومنی اقتصادان و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: وقتی که تجربه کنسرسیوم را ملاحظه می کنید می بینید که در رفتارهای بلوک قدرت در دوره پساکودتا دائما سایه سنگین جنبش ملی شدن نفت را می توان ردگیری کرد. به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد،مومنی  درادامه این نشست  خاطرنشان کرد: برخلاف قبل از آن که یک رابطه یک سویه ازناحیه قدرت مسلط با ایران حکم فرما بوده می بینید که هفت خواهران نفتی در دوره پس از کودتا شرکت سهامی راه می اندازند و به سطوحی از توزیع منافع تن در می دهند چرا که آن ها فهمیدند که برخورد قطبی و بیش از حد ناعادلانه در هر زمینه ای مناسبات را ناپایدار می کند. وی با بیان اینکه پس از کودتا نیز آن ها به همین اعتبار اصراری برای قرارداد دارسی از خود نشان ندادند،گفت: علاوه برآن درمورد ایران هم بسیاری از محدودیت های پیش از ملی شدن نفت را برداشتند و حتی در دوران پسا کودتا هم در حیطه نفتی سایه سنگین آن جنبش اجتماعی فراگیر و تلاش های ارزشمند دکتر مصدق در مناسبات مربوط به نفت درایران قابل مشاهده است. این اقتصاددان ادامه داد: بحث ما این است که آن ها خودشان را اصلاح کردند و تا جایی که امکان داشته باشد طوری برخورد می کنند که کمتر در معرض ناپایداری باشند اما درایران به واسطه آن خلاء معرفتی که ما درزمینه نقش عوامل خارجی و برخوردهای مطلق انگارانه داریم در دو دهه گذشته کسانی را می بینیم که درسایه آن خلاء معرفتی گویی از آن ور بام افتند یعنی وقتی که میخواهند با طرف های خارجی در حیطه نفت قرارداد ببندند نه تنها منافع ملی را در اولویت نمی گذارند بلکه به صراحت هدف خودرا ایجاد جذابیت کافی برای طرف خارجی می دانند. وی افزود: ما به طرز فاجعه آمیز و پرخسارتی این رویکرد منحط و غیر کارشناسی را در قراردادهای غیرمتقابل مشاهده کردیم و هزینه های بسیار سنگینی نیز پرداخت کردیم که متاسفانه در سایه افزایش قیمت نفت آن فهم کارشناسی بایسته از هزینه هایی که از این ناحیه به نظام ملی تحمیل شد تقلیل نیامد و خطاکارها هم توانستند مسئولیت گریزی کنند و امکان انباشت یک تجربه عالمانه دراین زمینه نیز فراهم نشد. وی افزود: الان هم به وضوح ادامه آن بینش منحط را در قرادادهای موسوم به آی پی سی هم می توان مشاهده کرد که طرفداران این قراردادها خیلی صریح و شفاف می گویند که دغدغه محوری آن ها ایجاد جذابیت برای طرف خارجی است نه لحاظ کردن ملاحظات توسعه ملی در ایران و تمامیت ارضی کشور . ادامه دارد...